Wat zijn doorligwonden?

Zweren op plaatsen waar druk op de huid wordt uitgeoefend, vaak bij bedlegerige mensen

Als iemand verlamd is of zich slecht kan bewegen, drukt het lichaamsgewicht voortdurend op een beperkt deel van de huid. Deze druk kan de normale doorbloeding belemmeren. Soms sterft wat weefsel af en ontstaan in de huid open wonden: doorligwonden of decubitus. Dit komt vooral voor bij oudere mensen die weinig of geen beweging krijgen en een dunne huid hebben. Bij decubitus op de stuit kan incontinentie voor urine (Urine-incontinentie) het probleem verergeren, doordat de huid van de billen vochtig blijft.

De symptomen

Doorligwonden komen vooral voor op de heupen, de onderkant van de rug, de billen, de hielen en de enkels. De symptomen treden in fasen op:
de aangetaste huid wordt rood en gevoelig, de roodheid is niet wegdrukbaar;
de pijnlijke delen worden paarsrood;
de huid gaat stuk en er ontstaat een doorligwond.

Als behandeling uitblijft, worden de wonden groter en dieper en kunnen ze geïnfecteerd raken. Ernstige doorligwonden kunnen de spieren, de pezen en zelfs de botten onder de beschadigde huid aantasten.

Toegevoegd na 55 seconden:
http://www.kiesbeter.nl/medische-informatie/medische-encyclopedie/decubitus/doorligwonden/

In medische termen spreekt men van decubitus. Vooral op plaatsen van de huid waar het lichaam op rust als we zitten of liggen, kunnen doorligwonden ontstaan. Het zijn meestal plaatsen met een meer uitstekend deel van ons beenderstelsel.

Een doorligwonde wordt veroorzaakt door twee soorten krachten: druk- en schuifkrachten. In normale omstandigheden hebben we voldoende lichaamsbeweging (zelfs in je slaap), zodat de druk op één bepaalde plaats nooit lang duurt. Wie echter door een ziekte, een operatie of een verlamming bijvoorbeeld, niet voldoende kan bewegen zonder hulp, loopt het risico doorligwonden te ontwikkelen.

Het eerste teken van decubitus is een rode vlek op de huid en eventueel pijn. De roodheid verdwijnt niet als je er op drukt. Het lijkt onschuldig. Toch kan aan het onderliggende huidweefsel al veel schade zijn toegebracht. In verdere stadia ontstaan bloederige of etterige blaren of zweren. Later kan de huid zwart worden (een teken van afsterving). Naarmate de doorligwonde verder evolueert, wordt steeds meer huidweefsel aangetast.

Lees meer in de bron.

Nog een aanvulling op de al goede antwoorden. Bij doorliggen is het voorkomen erg belagrijk.
Dus zorgen dat er niet constant druk op 1 plek is. Dit kan op verschillende manieren wisselligging, dus mensen die zelf niet meer kunnen omdraaien in bed, regelmatig in een andere houding leggen. Zorgen voor ern gladde ondergrond in bed, dus geen plooien in de lakens en kruimels in bed is al helemaal uit den boze.
Verder bestaan er veel hulpmiddelen om decubitus te voorkomen, speciale luchtbedden, die in kleine delen leeglopen en weer vol lopen, hierdoor ontstaat een verdeelde druk en het bevordert de doorbloeding van de huid. Water of gel bedden/ kussens zorgen ook voor minder druk.
Hiernaast is het gezond houden van de huid ook nodig en worden plekken die gevoelig zijn voor doorliggen vaak ingesmeerd met vettige crème, dit ook weer om de doorbloeding te verbeteren.
Doorligwonden genezen vaak moeizaam, met name doordat de algehele conditie van de patiënt niet zo goed is.
Tijdens mijn werk in verpleeghuizen heb ik veel akelige doorlig wonden gezien.
In dit geval telt dus, voorkomen is beter dan genezen, zeker.