Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe voel ik mij minder rot als een ander mij niet begrijpt?

Ik ben erg gevoelig voor onbegrip.
Als mensen mij niet begrijpen of zelfs verkeerd begrijpen ben ik even helemaal van de wereld.
Het beïnvloedt me dus veel te veel.
Bovendien lijkt het dan alsof ik niet tegen kritiek kan.

Maarre,... dat begrijp je dan verkeerd;-)

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
3.9K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (3)

Wat je ertegen kunt doen weet ik zo gauw niet, maar je vraag duidt op zelfkennis, relativeringsvermogen en gevoel voor humor. Ik denk dus dat je al een begin hebt gemaakt met je verwerking van dat rotgevoel. Ga zo door zou ik zeggen en dan groei je eroverheen of weet je er in ieder geval boven te staan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hoi Zondag, Dank voor je reactie. Je hebt gelijk. Ik ben van veel verder gekomen en ik ben ook op de goede weg.
Bij zo'n even van de wereld-moment krabbel ik al sneller op en ik heb meer inzicht in mijzelf.
Alleen, ik begrijp niet waarom ik toch iedere keer zo'n moment toelaat,... het kostte vroeger weken, toen een week en nu wat dagen om er overheen te komen. Dat is nog steeds te lang, vind ik. Helemaal als je weet dat het wekelijks gebeurt. Het is een beetje weten waar de schoen wringt, maar ik moet 'm wel nog dragen. Kan dat niet uit? Die schoen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Als je ouder wordt krijg je meer eelt op je ziel is mijn ervaring. Maar dat eelt kwam er bij mij ook naarmate ik meer blij en tevreden over mezelf werd. Tegenwoordig kan het me niet meer zoveel schelen wat anderen in het algemeen en DE anderen (familie, vrienden) in het bijzonder van mij vinden. Zij weten dat ik een buitenbeentje ben en dat hebben ze maar te accepteren. Vroeger ervoer ik het als lastig dat ik steeds mijn hoofd boven het maaiveld uitstak zodat ze het lekker af konden maaien (je met hun kritiek de put in konden duwen) maar nu ben ik er trots op en lukt ze dat afmaaien niet meer. Jij hoeft je niet eeuwig aan te blijven passen. Laat zij het maar aan jou doen! Die "schoen" hoeft dus niet echt uit. Het is ook niet zo dat jij die momenten toelaat. Je wordt plotseling geconfronteerd met die momenten. Je had ze niet verwacht en niet zien aankomen. Op die momenten word je dus geraakt of gewond door anderen, maar hoe meer zelfvertrouwen je krijgt des te minder pijn ze je kunnen doen. Gewoon doorgaan jezelf trouw te zijn. Jij gaat heel goed volgens mij; je komt er wel.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bedankt Zondag!
Ik krijg een vertrouwd gevoel bij jouw antwoord. Ik geloof er in. En dat is eigenlijk precies wat ik even moest horen.
Dank je.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
;-)
De mensen buiten de kenniskring ervaar ik vaak als oppervlakkig, nuchter en droog. Een diepgaand gesprek met iemand buiten vrienden, kennissen etc. is heel zeldzaam. Daardoor is er ook veel onbegrip. Dit merk ik omdat er vaak onafgemaakte zinnen zijn, de ander is wat opgevallen of er schiet wat te binnen, het klinkt saai en verwacht al een beetje waarover het gaat, als andere mensen erbij zijn kan dit ook beinvloeden, sommige reacties die iemand zou uiten met iemand alleen, kan anders worden met andere erbij, dit kan komen vanwege spanningen onderling, en de angst om zelf ook verkeerd begrepen of gezien te worden. De kortzichtigheid is erg sterk onderling. Het is ook aangeleerd om niet zo lang te spreken met elkaar, dit houdt in dat nauwkeurige details er niet toe doen, dit wordt ook vaak niet onthouden.

Het is goed om je te verdiepen in waar die mensen zelf over praten, hoe ze praten, waar ze interesse in hebben. Dit is toch een uitprobeersel. Maar het direct vragen, daar is meestal geen bezwaar tegen. Dus wat is diegene zijn interesse?,(diegene waardoor je begrepen wil worden) Probeer het altijd zo te formuleren, dat er geen bedoeling aanhangt, alsof diegene uitgelachen of in de maling genomen wordt, dus niet leunend vragen, maar op normale toon gelijke toon, op een sirieuze toon vragen. Als je nu het één en ander te weten ben gekomen, en mettertijd zal dit toch wel zo gaan. Dan kan je ook veel beter inschatten over waar je gaat vertellen, dat diegene het zal interreseren, of het gevraagd wordt of niet. Hiermee kan je meer, en als je weet dat bepaalde dingen waarover je het wil hebben, hem of haar het niet boeit, dan zou je de moeite kunnen besparen, door het niet te vertellen, scheelt een hoop frustatie, het is moeilijk om je 'ei kwijt te raken' of je 'hart te luchten' als je op 'springen staat', maar het is toch wijs om beter niks te zeggen. Desondanks de gevoeligheid van een ander, is lachen niet uit de weggeslagen, dat iemand daarmee rekening houdt is een zeldzaamheid, want zo'n iemand zou je eerder kunnen begrijpen.

Ik hoop verders dat het allemaal goed uitpakt voor je!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Beste contignenteraar, Ik vind je antwoord erg goed.
Er is alleen een bijkomend probleem.
De vraag doelt eigenlijk op mensen binnen mijn kennissen en familie-kring.
Je noemt- leunend vragen- met dat begrip ben ik eigenlijk heel blij. Dat heerst nogal binnen mijn familie maar ik kon er nooit een naam aangeven. Nu heeft het een naam en misschien kan ik daar wat mee.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik weet niet hoe het precies in de familie en kenniskring gaat bij jou. Die kortzichtigheid waarover ik het had, komt ook voor in de familie en kennissenkring. Dat zie ik bij zovele gezinnen. Het is niet vanzelfsprekend dat iemand de tijd neemt, om goed te luisteren naar de verhaal of uitleg van een ander. Maar als ik vragen mag. Hoe zit dit nu precies? Je wordt verkeerd begrepen......Wat zijn bijvoorbeeld de dingen die je wil dat goed begrepen wordt?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Er wordt bijvoorbeeld een uitje georganiseerd.
Dat is niet iets waar ik echt blij van wordt.
Ik hou daar niet zo van. Ben liever thuis. Dat lijkt voor de anderen iets om gefrustreerd over te raken. Er wordt dan gezegd. Jij wil niets! Maar voordat ze begonnen over dat uitje had ik nog helemaal geen probleem. En nu ineens ben ik een probleem. Ze voelen het als weerstand tegen hun. Dus ik ben ineens degene die hen iets aandoet. Ik voel me ineens een spelbreker van een spel waar ik nog niet eens aan meedeed.
Wat ik zou willen is dat ze mij nemen zoals ik ben.
Het is niet dat ik niets wil. Het is dat zij iets willen.
Ik wil dat getouwtrek niet meer.
Ik wil begrepen worden.
Maar op de een of andere manier lukt mij dat niet.
Ik doe iets verkeerd, met m'n houding of de toon in m'n stem. Ik voel me heel snel boos worden als ik verkeerd begrepen wordt,... en je begrijpt dat dat niet werkt.

Ik zie maar niet een manier om mijzelf duidelijk te maken.
Hoe doe je dat?
Of hoe ben ik mijn emoties de baas tijdens zo'n gesprek? Ik wil dus dat men mij niet onverschillig vindt, of een spelbreker, of een teleurstelling, of een moeilijk persoon. Ik wil wel dat men inziet dat ik begaan ben, geniet van mensen die genieten, niemand teleurstel en een makkelijk persoon ben.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Klinkt nogal verwijterig, omdat je niet mee wil met het uitje, zou je een spelbreker zijn. Je zegt liever dat je thuis ben, kun je daar een goede reden voor geven? , aan hun. Of willen ze dat liever niet horen? Ben je weleens meegegaan? Is het teveel dat er een uitje is? Komt dat goed met je schema? Probeer een soort van gelijke reden te geven, zoals hun dat zouden doen, ik neem aan dat zij ook weleens iets niet willen, of ergens geen zin in hebben. Hoe brengen zij dat? Rustig? , gehaast?, Opdringerig? Bv.; Dan zou je aankunnen geven dat je die manier in ieder geval niet leuk vindt. Dan heb je punt, om te kijken naar hun reactie daarop. Het zou heel goed kunnen dat dit de oorzaak is van die boosheid, en die moet je juist vinden, dus hoe wordt je boos?Het is natuurlijk niet makkelijk om daar in één keer een antwoord op te geven. Erover schrijven helpt veel, doe net of je een uitleg moet geven over hoe je boos kan worden? Je hebt alle tijd! Het moeilijkste is toegeven dat je verkeerd zit. Maar het wordt alleen maar makkelijker als je het steeds vaker doet, en het komt ook goed over op een ander. Het is wel een offer om te doen. Maar als je eerlijk bent, dan weten de mensen wat ze aan je hebben. Rustig blijven of je emoties onder controle houden, kan bijvoorbeeld zo; Je bent met iemand van hun in gesprek, ten eerste laat je degene uitpraten, en volg je nauwkeurig wat diegene te zeggen heeft. Bedenk; je steeds willen uitleggen heeft geen nut, als degene totaal verkeerd zit, in hoe jij de dingen bekijkt, dan luistert diegene kennelijk niet graag, op een gegeven moment, hoe of een prater iemand ook is, het zal ophouden, denk daar dan tijdelijk aan. Het pakt vrijwel altijd uit op een voordeel als je een ander voorrang geeft in het gesprek.
{Ik heb een tekort aan tekens, maar ik ga verder..}
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
.....Het wordt stil, je kan wat terug zeggen. Probeer wat aan te halen of te herhalen wat degene ongeveer gezegd heeft, dat vat je samen dan even terug (samenvatting), het geeft iedereen wel een goed gevoel dat er geluisterd is, vooral als degene lang bezig was, want die moeite heeft degene dan beloond. Je lichamelijke houding ten opzichte van hun in een gesprek is heel belangrijk, want dit is vaak de oorzaak hoe iemand tegen je praat, of welke toon ze tegen je praten. Probeer degene recht aan te kijken, kijk ontspannen, open ogen, en de rest van je gezicht laten hangen, beoefen van te voren in een spiegel dit, want dit is hoe je luisterend overkomt.
Zit het liefst, liever niet staan, als degene zit. Geef geen aandacht aan je lichaam met je handen dit leidt af, en dit kan ook anders lopen met waar degene over begonnen is, ineens zou degene van toon kunnen veranderen, gevoelsmatig hebben mensen dit ook gauw van elkaar door, het geeft dan aan, hoe interessant het is waarover ze vertellen of uitleggen etc. En nog als laatste;
Heb je weleens gelet op je ademhaling tijdens die emoties?
Probeer het eens, het kan een heel bewust gevoel oproepen, van het leven in het algemeen, jij als mens zo'n gevoel. Ik kan niet echt beter in woorden uitdrukken.
Dit wat ik adviseer; voorkom je een aantal dingen bij jezelf, maar ruzie of meningsverschillen komt zo nu en dan terug bij iedereen. Ik heb mensen gekend die dat steeds probeerde te vermijden, maar op een gegeven moment, dan stort het er toch uit, iedereen is kwaad te krijgen, maar het wil nog al verschillen in hoe dat komt. Ik hoop dat dit je mag helpen, als je er nog vragen zijn, ik ben er nog. Succes verders!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dankjewel voor de tips.
Ik snap ze en ik zie in dat het inderdaad zo ongeveer gaat of zou moeten gaan.
Mijn lichamelijke houding vind ik zelf vaak fout.
Ik zie er snel hulpeloos uit. mensen willen je dan natuurlijk te hulp schieten maar dat pakt juist verkeerd uit. Men wil me dan redden! Maar ik ben er achter gekomen dat ik niet gered wil worden maar begrepen. Nu zoek ik dus tekst en houding om mijzelf anders te formuleren en anders neer te zetten. Zodat ik niet hulpeloos overkom. Maar sterk in mijn ding. En al die dingen die je zegt zijn precies de dingen die ik zou willen leren. Ik ga dat doen en neem je tips ter harte. Dankjewel.
Beste Mief
Na het lezen van je vraag EN de reacties die je verder nog geeft, heb ik zelf het idee dat jij een HEEL gevoelig persoon bent. ZO gevoelig dat je er mogelijk voorzichtig het etiket (helaas klinkt dit als een etiket) HSP (hooggevoelig) op mag/moet plakken.

Google daar anders eens op, dan zie je verhalen van mensen die voor jou mogelijk herkenbaar zijn.

Wat mij triggerde is dat je JUIST zo geraakt bent door onbegrip van naasten. Als ik het in mijn woorden zeg: van vreemden begrijp je het nog wel dat ze je niet kennen, maar dat je beste vrienden of naaste familie dingen doen of zeggen die jij afschuwelijk vindt, dat snap je gewoon niet, die zouden toch beter moeten weten.

Die gevoeligheid vind ik zelf typisch HSP
(Lees meer...)
amigo
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Beste Amigo, Mja, dat is misschien zo maar dan? Mijn eerste reactie is,
kan je daar vanaf komen? maar ik snap ook wel dat dat de verkeerde weg is om met jezelf te bewandelen. Ik ben wie ik ben?
Dat is o.k. zolang ik me durf te bewegen tussen mijn mensen. Maar dat durf ik vaak niet.
Ik wil me zo graag veilig voelen.
Het is vaak een heel onveilig gevoel om te zijn bij de mensen waar ik me juist veilig bij zou moeten voelen. Ik ben wel blij met je reactie.
amigo
13 jaar geleden
Tja mief, als ik heel eerlijk ben heb ik er (natuurlijk) zelf ervaring mee. Heel veel van wat je schrijft raakt me omdat ik het erg herken. MIJ heeft het ooit geholpen er wat over te lezen en de 'symptomen" te zien. Dat gaf mij het gevoel dat ik niet gek was maar dat ik gewoon anders reageerde dan de meeste mensen om me heen. Uiteindelijk ben ik gaan beseffen dat andere mensen soms gewoon antennes missen (of die staan minder gevoelig) dus het is geen ONWIL dat ze iets niet zien. Alles bij elkaar begrijp ik EN mezelf EN anderen nu beter en ik "waardeer" mijn aparte eigenschappen ook (al heb ik er nog steeds vaak last van). Naar andere mensen toe weet ik dat ik duidelijker moet zijn als ik iets wil, OF ik leg me er bij neem dat ze het niet zien Dit bedoelde ik kort samengevat, kan er nog wel een kantje vol over schrijven maar wil eerst maar kijken of je hier wat aan zou hebben sterkte
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Amigo, Jouw twee zinnen, -Naar andere mensen toe duidelijker zijn.
en
-Ik leg me er bij neer dat ze het niet zien.
maak ik de komende tijd tot mijn ijkpunt.
Ik ga proberen tijdens innerlijke verwarring bij onbegrip, mezelf naar die twee zinnen toe te trekken.
En te doen. Het helpt mij om een beeld bij zo'n zin te maken.
Dus de eerste zin verbeeld ik als de zee met vloed. (ik draag nog dingen aan om mijzelf te verduidelijken)
En de tweede zin verbeeld ik als de zee met eb.
(Ik laat het los en leg me erbij neer) Dank.
amigo
13 jaar geleden
Dank je wel, en met je reactie inspireer je mij ook weer.
Toevallig schoot ik (uitgerekend vandaag) zelf VERSCHRIKKELIJK uit mijn slof toen iemand erg "bot" tegen mij deed. Ik denk nu zelf oei oei oei dat was wel een heel heftige reactie van mij want die persoon had vast niet door wat hij deed. Dus zo zie je maar, je kunt het iemand aanraden, is geen garantie dat je het zelf ook netjes toepast. Ik ga het zelf ook weer tot "ijkpunt" maken (mooie term daarvoor) jij ook veel succes daarmee
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image