Kan je partner genetisch materiaal bevatten dat vergelijkbaar/gelijk aan jou gen-matriaal staat?

Heel in de basis bestaat het "maken" van een kindje uit het koppelen van een rits genen van jou aan een rits genen van de man in kwestie. Daarbij heb je dominante en recessieve genen. Dominante genen winnen het van recessieve genen, dus dominante genen noem ik nu even "harde genen" en recessieve genen "zachte genen". De combinatie van twee genen (eentje van de man, en eentje van de vrouw) bepaalt wat voor eigenschap je doorgeeft.

Nou heb je zelf bijvoorbeeld een hard gen voor bruine ogen, maar ook een zacht gen voor blauwe ogen gekregen van je ouders. Dan heb je zelf bruine ogen. Maar je bent wel *drager* van het gen voor blauwe ogen.
"Maak" jij een kindje met je vriend en geven jullie hem allebei een zacht gen voor blauwe ogen, dan krijgt je kindje blauwe ogen, ook al heb je zelf bruine ogen.

Zo werkt dat ook met genen die coderen voor ziektes. Van genen voor een ziekte kun je ook de *drager* zijn. Dan zit er in jouw rits van genen een zacht gen dat codeert voor de ziekte, maar ook een hard gen, waardoor je de ziekte niet hebt. Je vriend kan ook drager zijn. En maak je een kindje, en krijgt dat kind van allebei het zachte gen dat jullie beiden dragen, dan krijgt het kind de erfelijke ziekte.

Als je genetisch erg op elkaar lijkt en allebei dezelfde zachte genen hebt, dan wordt de kans groter dat je die doorgeeft aan je kind.

Nou heb ik het heel simpel gemaakt, want voor sommige erfelijke ziektes moet je veel meer zachte genen doorgeven en de kans op het doorgeven van een erfelijke ziekte is sowieso kleiner dan de kans op het doorgeven van blauwe ogen. Maar als je het principe snapt is het al heel fijn.

Goed, kijk je naar jullie beider families en zitten daar geen gelijke erfelijke ziektes, dan heb je een grote kans op gezonde kinderen. Er blijft echter altijd de mogelijkheid dat er iets niet goed gaat, of dat er toch zachte genen in de familie zitten die nooit zichtbaar zijn geworden en dat je kindje een ziekte krijgt. En die kans kun je nooit helemaal uitsluiten.

Als je je nou zo'n zorgen maakt over dit onderwerp, dan zou ik samen met je vriend een afspraak maken bij een arts. Die kan jullie meer zeggen over kansen en dergelijke en onnodige angsten wegnemen. Als jullie beiden gezond zijn, dan zou ik me niet te druk maken. Zoals al is gezegd: het gaat al duizenden jaren zoals het gaat. Blijkbaar zijn we helemaal niet slecht in het in elkaar zetten van kinderen. Een beetje vertrouwen dus in onze biologie! Succes!!