Is je handschrift genetisch bepaald?

Nee, je meet jezelf een handschrift aan zodra je leert schrijven. Toen ik nog jong was, had ik veel correspondentievriendinnen en omdat mijn handschrift niet bijster mooi was, heb ik dit veranderd. Bij het schrijven van brieven is je handschrift immers je visitekaartje.
Door heel veel oefenen en veel schrijven kun je dat veranderen.

Nee dat niet, maar wel je voorkomen in de wereld weerspiegelt zich in je handschrift, maar ook je doen en laten en emoties en driften...

Maar het is niet in je genen gecodeert, hoe je handschrift is...

Ik heb mezelf dat ook wel eens afgevraagd. Vooral omdat ik soms met mijn handen in het haar zit vanwege mijn zoon (nu groep 8), die echt een abominabel slecht handschrift heeft. Zowel schrijfschrift als blokschrift (waar hij zelf voorkeur aan geeft) is bijna niet leesbaar. Hij drukt ook te hard op de pen.
Zelf heb ik het idee dat het een motorische vaardigheid is, en dat dus zijn fijne motoriek niet voldoende ontwikkeld is in dezen. Dat zou genetisch bepaald kunnen zijn. Maar het zou ook kunnen dat het een stuk je desinteresse is. En dat is weer een eigen keuze.

Na wat googelen vond ik in een artikel het volgende stukje:

Schrijven is een grafo-cognitieve vaardigheid die niet met wat motorische oefeningen kan worden aangeleerd.
Steeds meer scholen en ook schoolbegeleidingsdiensten
gaan zich dit realiseren. Er is voor schrijven doodeenvoudig
kennis en vaardigheid nodig, net zoals bij alle andere vakken in het onderwijs. Voor een goed handschriftonderwijs is
een blijvende begeleiding en instructie nodig. Het handschrift van leerlingen verandert voortdurend en pas rond het 18e jaar is er sprake van een consolidering van het handschrift. Voor die tijd moet er voortdurend vakkundig worden bijgestuurd.