Hoe kan ik vanuit mijn buik praten/roepen?

Normaal gesproken moet je tegen doven helemaal neit schreeuwen ; dat heeft namelijk geen ENKELE zin, want ze horen je toch niet. En dat geldt ook voor bejaarde doven. Veel beter is het dan te fluisteren, want ongemerkt articuleer je dan veel beter en gebaar je er meer bij, zodat je makkelijker kunnen liplezen.

Maar bij slechthorendheid, vooral bij iemand die nooit heeft geleerd te liplezen, kan je stem verheffen nog wel eens nodig zijn.

Inderdaad is een buikademhaling van levensbelang. Dat kun je eenvoudig elke dag oefenen, zittend of liggend, door er goed op te letten dat met inademen je buik omhoog / naar voren gaat, en niet je schouders / borst. Een borstademhaling is nooit nergens goed voor, dus ook als je nooit hoeft te schreeuwen is een buikademhaling aanleren goed.

Daarnaast moet je zorgen voor je intonatie : in de regel : hoe lager je stem, hoe beter verstaanbaar. Probeer liever ' boos' of ' steng' te klinken dan lief, want lief is vaak veel te hoog - precies in het gebied waar veel mensen dovig worden. De nuance horen ze dan toch niet meer, maar nog wel het geluid. Korte woorden en zinnen kunnen ook helpen, maar probeer niet te betuttelend te klinken ; dat is vreselijk ! Ook als je oud bent.

Span terwijl je spreekt je buik- en bekkenspieren aan, zodat je adem 'steun' heeft bij het naar buiten stromen. Krijg je het niet voor elkaar, vraag dan eens een logopediste om wat oefeningen (zo gepiept, een jaren werk) of neem een paar zanglessen (da's ook 90 % logopedie).

Maar bedenk : zodra je gaat schreeuwen, ben je niet meer te verstaan EN niet meer te ' lezen' . Laag, stevig, langzaam en duidelijk spreken is belangrijker dan alleen maar ' hard' . En bij doven zelfs totaal overbodig. Nu verpest je vermoedelijk vooral je stem.

Toegevoegd na 1 minuut:
Als je eenmaal door hebt hoe het werkt, kun je oefenen door heel veel voor te lezen / hardop te lezen en te zingen. Daardoor train je je ademhaling, en gaat het op een gegeven moment vanzelf zonder nadenken.