kun je door stress te vroeg ongesteld worden?
Gisteren moest ik voor een uitstrijkje, eerste keer en ik was behoorlijk zenuwachtig. Mede door een aantal verhalen die ik onlangs hoorde over jonge mensen met baarmoederhalskanker. Ook al vind ik het onderzoek erg belangrijk, ik was er misselijk van en heb mezelf er echt heen moeten slepen. Lig ik eindelijk op die behandeltafel zegt de assistente tegen me dat ze het onderzoek niet kan doen omdat ik vloei en waarchijnlijk ongesteld ben geworden. Voordat ik van huis weg ging was er niks aan de hand, geen bloed in mn onderbroek niets. Afijn, ik kon dus weer richting huis. Ik snap er niks van, gemiddels gezien ben ik zo om de 5 weken ongesteld, afwijkende cyclus, zit in de familie. Deze keer zitten er tussen de eerste dag van de vorige ongesteldheid en die van gisteren nog geen 28 dagen (25 om precies te zijn). En dat heb ik nog nooit eerder gehad. Ik geef toe dat ik de afgelopen week stiekem wel gedacht heb "als ik nou ongesteld zou worden heb ik een reden het nog een weekje uit te stellen". en ja, ik snap dat dat kolder is. Maar ik vind dit raar. Kunnen je hersenen dit laten geebeuren? Of de stress? of een heel toevallig toeval?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.