Waarom lijken je problemen in de nacht makkelijker aan te pakken en zijn emoties groter?

Ik ben absoluut ook een avondmens maar man oh man, wat kan ik nachten wakker liggen van problemen die lijken te verdwijnen zodra het daglicht naar binnen piept.

Mijn idee is dat dit gewoon per persoon verschilt, net hoe je in elkaar steekt.

Bedoel je met onrealistisch niet eerder: onhaalbaar? Ik heb 's avonds ook -ja ik ben ook een avondmens- de beste en helderste inzichten en ideeën, maar als ik dan wakker wordt zinkt de moed mij vaak in de schoenen omdat ik te moe ben en dan besef ik ook dat ik misschien te hoge eisen aan mijzelf gesteld heb in plaats van met 1 ding tegelijk te beginnen.

Misschien is het goed om eens voor jezelf de dingen op te schrijven die je graag wilt doen en dan bij jezelf nagaat of je deze overdag ook kan uitvoeren, of dat het fysiek of mentaal nog niet haalbaar is. 's Nachts zijn mensen zoals jij en ik het meest creatief en alert en willen we de handen uit de mouwen steken, maar dan vergeten we wel eens dat we een ander ritme hebben, of dat we misschien teveel willen in 1 keer. Je kan beter met kleine stapjes beginnen, die je niet zoveel energie en tijd kosten en van daaruit streven naar steeds een stapje verder. Dat kost tijd en is soms lastig, ik heb dat ook moeten leren, maar als je niet zo nu en dan even bij jezelf nagaat hoe haalbaar het streven is dat je voor ogen hebt, in plaats van alles te verzinnen waarvan je niet weet of het te doen is, dan blijf je hier misschien ook last van houden?

Als mijn antwoord niet is wat je bedoelt, hoor ik het graag..! :-)

Dit is puur mijn eigen ingeving hoor, maar 's nachts, in jouw slaap, verwerkt je jouw gedachtes. Dus ook jouw (misschien wel impulsieve) idee of uitvoering. Je gaat in jouw slaap en bij het inslapen, deze gedachte verwerken. Als je wakker wordt zie je het in een heel ander perspectief en je ziet de onmogelijkheden hierin die je voor het slapen niet zag.

Ze zeggen ook niet voor niets: "Ik slaap er een nachtje over?"

Omdat je 's nachts eigenlijk helemaal niks te doen hebt, en dan misschien gaat denken. Bijvoorbeeld over schooldingen.