Hoe kan ik leren genieten van mijn leven?

Kijk naar de kleine dingen die je ziet, gisteren zag ik een moeder met een klein kind bloemetjes plukken langs een hek. en dan denk ik, ja zoiets doe je alleen maar als je klein bent. Kijk naar hoe andere mensen genieten. Even op het terras zitten, mensen bekijken. Zoals ik al schreef kijk naar de kleine dingen. En dan zie je toch een boel om van te genieten. Verplicht jezelf om eens een half uur niets te doen per dag. Gewoon helemaal niets, even zitten, kijken uit het raam. Of ergens op een bankje zitten. Even niets moeten. Mensen vergeten dat vaak.

Bloemen plukken langs het hek.. Dat doen toch alleen kinderen? Waarom ik niet?! Pak de boel eens op en pluk een heel boeket! Ja ik weet het, je bent 15 en dan maakt het uit wat anderen van je denken. Maar laat het gewoon een keertje gaan en glimlach als je thuis de madeliefjes in een vaasje ziet staan.
En met name dat gedeelte van wat anderen van je denken is belangrijk. Laat het je niet belemmeren te doen wat jíj leuk vind. En je zult zien dat je daar de rest ook mee aansteekt ;) veel plezier! ( me, 15 jaar)

Het kan soms heel moeilijk zijn en zeker op die leeftijd. Je weet soms niet waar het aan ligt en dat zou nou juist nodig zijn om je leven op koers te brengen.
Ook voor mij is het niet mogelijk om te achterhalen waar jouw probleem eigenlijk ligt.
Bij mij zelf waren het in die tijd ook veel problemen: geen affectie voelen voor je ouders, ouders die verwachten dat je het beter doet dan zij, je soms geen deel voelen van de groep van klasgenoten etc. en door al die dingen weer hopen op zaken die in redelijkheid niet haalbaar zijn.
Probeer uit te vogelen wat de echte oorzaak is en als je dat niet lukt schakel dan via je huisarts een psycholoog in.
Bedenk wel dat het lang kan duren eer je een weg en een oplossing hebt gevonden, maar hoeveel strijd het ook kost; probeer het, laat de moed niet zakken, het is de moeite toch waard.

Leren genieten is niet iets wat je zomaar kunt,het is een proces waarin je op jou leeftijd ook nog eens eerst jezelf moet zien terug te vinden, want in de opvoeding, hoe liefdevol en goedbedoeld ook, worden er altijd verwachtingen en beelden van ouders en maatschappij op je gelegd, dus je zult in alle rust en tijd uit moeten zoeken wie ben IK, waar houd ik van, waar wordt ik enthousiast van , wat hoort bij mij, wat is mijn hoop voor het leven.
Dit is geen makkelijk iets, maar als je al zover bent dat je je afvraagt waarom je je soms zo voelt, dan gaat het eigenlijk goed met je, dan ben je op weg om jezelf te gaan leren kennen.
Het is een soms moeilijke tocht maar zeer de moeite waard.
Als je het eens even niet ziet zitten dan kijk je maar eens in de spiegel en zeg je tegen jezelf, ik hou van jou.
Veel liefde en succes op je weg, je kunt het, liefs van Eden.

ga een keertje met je vrienden of familie weg, gaan picknicken enz. Meestal wordt ik daar enorm gelukkig van

Dit is door Faculteit Farmacie van de Rijksuniversiteit Utrecht eind jaren '70er uitgezocht na een aantal droevige gebeurtenissen op hun studenten en bleek een (pas op: medische naam!) een gebrek aan azijnzuren te zijn.
Kortweg gezegd: dit heeft niks met azijn te maken maar is een term voor een enorm vitamines + sporengebrek met algehele malaise als gevolg, soms met gevaarlijk zelfvernietigingsdrang.
Advies: meer fruit, of koop snel een pot multivitamines bij appie, of 1 kilo kersen in de boomgaard en sla die in 1 uurtje achterover daar knapt een mens zeker van op!

Elke dag minstens een half uur intensief sporten, kan ook wel ns helpen, je maakt bij minstens een half uur intensief sporten endorfine aan, n stof waar je blij van wordt.
Ga bv trainen om mee te doen voor een 10 km loop bij je in de buurt, of 5 km . Succes