Mijn zoon van 3,5 heeft nogsteeds een speenje als hij slapen gaat. Hier moet hij natuurlijk vanaf, maar hoe kan je hier het beste mee omgaan?

Ik heb ook heel lang een speen gehad, wat natuurlijk lijde tot een heel erg scheef gebit.

Mijn ouders zeiden dat ze mij iets zouden geven (cadeau) als ik zou ophouden met de speen, dit heeft goed gewerkt, want volgens mijn ouders ben ik er toen ook bijna meteen mee opgehouden.

Dit is 1 ding dat ik zo kan bedenken.

Hem vertellen, dat speentjes voor kleine baby's zijn, en dat hij dat toch echt niet meer is!!!!! Voorbeelden noemen van wat baby's doen, en wat hij allang niet meer doet, omdat hij al zo groot is. Dit herhalen, hem dus ook vertellen hiermee, dat je zo trots op hem bent, dat hij die babydingen niet meer doet.
Tegelijkertijd met hem afspreken, dat het best moeilijk is om te stoppen met de speen, en dat je hem gaat helpen. De speen langzaamaan afwennen is een mogelijkheid:
- afspreken, dat hij hem zolang (tijdsduur) mag hebben in bed, en dat je hem dan meeneemt en op een veilige plek zal bewaren (met hem overleggen waar), bijvoorbeeld met behulp van een kookwekker.
- iets op de speen doen wat hij niet lekker vindt
Of een combi van die 2.
Succes!

Het klikt misschien raar, maar misschien is het mogelijk om hem een soort laken/doekje te geven of iets dergelijks? Een kennis van me heeft dat ook ;).

Ik zou gewoon tegen je zoontje zeggen dat hij al een grote jongen is en dat grote jongens niet meer met een speen slapen. En dat grote jongens niet meer sabbelen op dingen. Dus we gaan proberen om niet meer met een speen te slapen maar in plaats daarvan met een heel mooie knuffel, die we samen gaan uitzoeken.

Maar we bewaren de speen nog wel en als het toch nog een keertje erg moeilijk is om te gaan slapen of je je erg verdrietig voelt dan mag je de speen toch weer even hebben.

En dan maar gewoon proberen. In het begin zal dat misschien nog wel moeilijk zijn maar daar went je zoontje waarschijnlijk zo aan.