Hoe komt het dat bloedprikken bij mij erg pijn doet?

wellicht omdat je er onbewust mentaal tegen verzet? misschien vind je het eng als er bloed geprikt wordt, en verzet je je ertegen. kan me voorstellen dat het dan wel pijnlijker kan zijn.

Als dit eenmalig voorkwam, dan zou het kunnen dat de ehm... prikker (als je het zo kan noemen), iets verkeerds heeft geraakt, misschien een botje. Komt dit vaker voor, ligt het aan je pijngrens, of het zit tussen de oren, en je beeld het je erger in dan het misschien is. Het is inderdaad niet fijn om naalden in je lijf te hebben.

Bij mij liggen mijn aderen diep en zijn ze moeilijk te vinden. Vandaar dat ze veel misprikten en het echt pijn kon doen. Misschien is dat bij jou ook zo maar je kunt het iets beter maken. Door er bijvoorbeeld een tijd met een föhn op te staan. Dan zet je ader uit en is hij makkelijk te vinden.

Misschien dat je te verkrampt zit, dan gaat het ook meer pijn doen. Probeer te ontspannen, ga er niet naar kijken. Zet je mp3 speler bijv op en vraag desnoods of je even alleen mag zijn en tot rust mag komen, draai je hoofd om en probeer zo veel mogelijk te ontspannen. Werkt bij mij bij tandarts bijvoorbeeld heel erg.
Trouwens bloedprikken voelt nooit lekker, ik heb veel slechte ervaringen, er zijn er niet veel die het bijna pijnloos kunnen doen.

Pijn is subjectief, wat de een amper voelt kan voor de ander een helse pijn zijn. Misschien focus jij je teveel op de prik waardoor hij meer opvalt en meer pijn doet. En vergeet de hersenen niet, als jij alleen al denkt dat het veel pijn gaat doen, doet het ook veel pijn.

Bloedprikken doet geen pijn als ze het goed doen.
Laat je bloed de volgende keer eens ergens anders prikken, ik spreek uit ervaring.

Bloedprikken is even een prikje als de naald door de huid gaat, en dat kan gevoelig zijn. Maar je valt zeker niet flauw van de pijn - waarschijnlijker is dat je je zo opvreet van tevoren en tijdens dat je daardoor niet goed ademt (bijvoorbeeld doordat je je buikspieren aanspant) en daardoor licht in je hoofd wordt.
Trucje: een vuist maken bij de arm waarin ze gaan prikken, en de andere arm losjes laten hangen, diep inademen uitademen, voelen hoe je buik opzet en weer daalt en hé, daar was de prik.
Ik kijk niet op het moment dat ze prikken, want dan 'voel' ik het meer al weet ik dat dat in m'n hoofd zit, dus misschien helpt opzij kijken jou ook.
En: altijd tegen de prikker zeggen dat je bang bent dat het pijn zal doen en of ze je een beetje willen afleiden.

Hoe vaker het moet, hoe meer je ontdekt dat het vrijwel nooit echt pijn doet (ik moet zelf minimaal een keer per week).