Een vriendin smst me dat haar pa kanker heedt. Hoe moet ik hierop reageren?

zeg dat je het verschrikkelijk vindt. en dat je met haar mee leeft. en als ze je nodig heeft dat ze bij jou terecht kan en dat je met haar mee leeft.

Haar opbellen en als je niet weet wat je moet zeggen, kan je zeggen: k weet niet wat ik moet zeggen.
Ze zal zelf haar verhaal aan je gaan vertellen en dan gaat de rest vanzelf.
Het is even moeilijk om de stap te zetten, maar het is veel erger als ze niets van je hoort dan wanneer je belt al weet je de woorden die je moet zeggen niet.

Precies zoals je je voelt. Gewoon vanuit je hart!
Want er is geen standaard manier om hierop te reageren.

Ga naar je vriendin toe. Hier kan je niet met een sms op reageren. Laat haar vertellen over de schok van het trieste nieuws en probeer haar zoveel mogelijk te steunen.

Ik zou niet terug smsen maar haar even bellen nu. Luister naar haar en wens haar en haar vader heel veel sterkte.
Meer kan je op dit moment niet doen voor haar.

Terugsms'en/ bellen en haar laten merken dat je er voor haar bent, bijvoorbeeld zo:
''Wat ontzettend erg nieuws! Heftig man! Ik vind het heel erg voor jullie. Als er iets is wat ik kan doen?
Je mag me altijd bellen, ook midden in de nacht.''

En dan vragen of ze er behoefte aan heeft dat je even langs komt om haar een dikke knuffel te geven.

Wat heel belangrijk is, is om naar de verhalen van je vriendin te luisteren. Er gewoon voor haar zijn is belangrijk in deze moeilijke periode.

Ik ken de situatie en mijn vriendin liet weten dat ze het heel fijn vond om even met mij gebeld te hebben. Het was wel heel veel stilte, maar dat maakt niks uit. Bel haar!

Dit: wat verschrikkelijk! Als ik wat kan doen moet je het zeggen! Ik ben er altijd voor je! 24/7!

Ik zou haar direct een sms-je terugsturen met een korte reactie dat je het heel erg rot vindt voor de hele familie en op de eerste plaats natuurlijk voor haar vader en of ze het fijn zou vinden dat je even langskomt of er later over zou willen praten.
Als dit wat te lang is voor een sms-je zou ik haar even opbellen.

Gewoon zeggen wat je hart je ingeeft. Verder dat ze niet moet vergeten dat ze er altijd met je over mag praten. Ook en vooral als ze in een latere fase zou gaan denken dat dat als gezeur over zou kunnen komen. Dat ze dat beslist niet moet denken want dat je steeds voor hen en in het bijzonder voor je vriendin klaar zult staan.

Verder hangt het er natuurlijk helemaal vanaf. Want je weet bv nog niet wat voor soort kanker haar vader heeft en vooral is ook van belang in welk stadium is het ontdekt. Tegenwoordig kan er toch wel heel veel op dit gebied, varierend van genezing tot allerlei soorten van behandeling en pijnbestrijding zodat heel veel kankerpatienten toch nog heel lang een zo prettig mogelijk leven kunnen lijden.

Sterkte voor jou en je vriendin toegewenst.

Jeetje, heftig voor je vriendin.

Mijn moeder heeft toen ik vijftien was ook kanker gehad (borstkanker en is nu gelukkig weer kerngezond :-) :-) ). Ik vond het persoonlijk niet fijn als iedereen er over ging praten. Ik was het type dat niet graag huilde of emoties (verdriet) toonde in het bijzijn van vrienden. Dat ze het wisten en een beetje rekening met mij hielden was al meer dan genoeg. En daarnaast was afleiding ook heel prettig.

Het kan goed zijn dat je vriendin weer heel andere steun nodig heeft dan ik toen. Ik denk dat het misschien een idee is om haar te smsen met de vraag of je haar even terug mag bellen (+ dat je hier heel erg van schrikt). Het is belangrijk dat je duidelijk maakt dat je er voor haar wilt zijn (in de zin van: naar haar luisteren, haar afleiding geven, een schouder bieden etcetera).

Als je niet echt weet hoe je haar wilt steunen, dan raad ik je aan om dat binnenkort gewoon aan haar te vragen (ik vind het echt heel erg voor jullie. Ik wil je graag steunen omdat je zo'n goede vriendin bent, hoe kan ik er het beste voor je zijn?).

Gewoon eerlijk zijn en zeggen dat je het heel erg vind en eigenlijk niet echt weet wat je nou moet zeggen. Zelf ook niet de hele tijd zielig doen en er over praten maar haar/hem er over laten praten als de behoefte daar naar is. Verder misschien vragen of je iets voor hem/ haar kan betekenen.

Een keer kreeg ik een smsje van iemand dat iemand is overleden. Ik wist eerst ook niet hoe ik moest reageren.
Maar eigenijk is het gewoon heel simpel je moet gewoon sturen wat je voelt en waarvan je denkt dat goed is.

Je kan zoiets sturen van:
Hee wat erg voor je. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar je moet weten dat ik er voor je ben en je kan altijd naar me toe komen.

ik zou naar haar toegaan, dit is veel te heftig om zelfs maar voor te bellen (check wel even of ze thuis is of in het ziekenhuis of waar dan ook, zodat je niet voor een dichte deur staat)

Stuur haar een kaartje of smsje dat je er altijd voor haar bent! Mijn moeder heeft ook kanker, we hebben het in feb. gehoord. Heb veel kaartjes ontvangen. Vaak schrijven mensen:

woorden schieten te kort. heel veel sterkte in deze moeilijke tijd en als je wilt praten ben ik er voor je.

Laat haar merken dat je het heel erg vind, maar vooral laat haar ook merken dat je aan haar denkt!

Niet terug smsen maar bellen.
Smsen is zo onpersoonlijk.
Of ga naar haar toe.
Maar heb er begrip voor als ze niet met je wil praten, het is een moeilijke situatie

In ieder geval zeggen dat je er echt altijd voor haar bent, dat ze je zelfs 's nachts kan bellen als dat nodig is en dat je altijd naar haar toe kunt komen als ze je nodig heeft.
Ben er voor haar, steun is erg belangrijk in zo'n situatie. Het zal haar vast goed doen om te horen dat je voor haar klaarstaat als het even niet lekker met haar gaat.

waarschijnlijk weet ze zelf ook niet helemaal hoe ze moet reageren en om moet gaan met dit nieuws (vandaar de sms en geen belletje? wel zeggen waar je mee zit maar tevens een zekere afstand bewaren voor het geval het even te veel wordt?)

vertel haar dat je ervan schrikt en vraag hoe het met hem is. wil ze meer vertellen zal ze dit doen tegen je. laat haar weten dat ze altijd met je kan praten erover.

ik denk dat het nieuws even moet bezinken en zich dan kan realiseren wat het inhoudt. verder weet je waarschijnlijk ook niet om welke kanker het gaat, of er uitzaaiingen zijn, hoe en of het behandeld kan worden etc.

praat ze erover hoef je niet altijd opbeurend te zijn. gewoon luisteren, begrip en meeleven is heel belangrijk. weet je even niet wat je moet zeggen geef dat dan ook aan....'ik vind het heel erg en weet even niet wat ik moet zeggen.'


standaard zinnetjes zijn er wel maar deze kunnen zeer pijnlijk zijn.
dus blijf jezelf. ontwijk het niet maar roer het onderwerp ook niet steeds aan.
laat blijken dat er voor haar wil zijn dan geeft ze zelf wel aan hoe en wat en weet jij hoe je hierop kan reageren.



sterkte gewenst ook voor je vriendin en haar vader.

DAT JE HAAR STEUNT EN ER VOOR HAAR BENT NATUURLIJK!

(dat dan ook wel doen)