Hoe word ik spontaan?

Spontaan en volledig onbekommerd babbelen is voor u waarschijnlijk geen reëel doel. Maar maakt u zich geen zorgen: u bent niet zo’n uitzondering als u denkt. Zeker de helft van alle mensen voelt zich niet helemaal op zijn gemak in een groep collega’s. Verkijk u niet op die paar extraverten die de toon zetten. Let eens op hoe andere collega’s zich gedragen. Misschien kunt u van ze leren? En bedenk dat er ook luisteraars nodig zijn in elke groep – uw rol is minstens zo belangrijk voor de goede sfeer. U bent, gezien uw karakter, het beste af als u accepteert dat u bij de stillen hoort. Die acceptatie zal u ontspanning geven. Naarmate u meer ontspannen bent, is het vast makkelijker om op uw eigen manier tóch mee te doen.

Vraag je af of het erg is als je iets verkeerds zegt. Of iets geks. Anderen doen dit ook, maar schieten zo weer over naar een ander onderwerp. Probeer ook te spiegelen, zeker in een groep van mensen. Dat doe je meestal automatisch, maar je kunt jezelf dat ook aanleren. Let op gedrag van anderen en ga daar op in. Je zult al snel als spontaan worden gezien, omdat je leuk en geinteresseerd overkomt.

Ha Eline, wat een goeie vraag. Als ik het goed zie ben je 12 jaar en echt meis, op die leeftijd is minstens driekwart van de mensheid onzeker. Dat lijkt een dooddoener maar is het niet. Ik voelde mezelf ook altijd tot misselijk toe verlegen en wist nooit iets te zeggen, laat staan spontaan of ad-rem te zijn. Ja... thuis, als ik weer thuis was wel.
Maar toen ik eens een héle avond ergens op visite geweest was met nog iemand anders en ik die mensen de volgende dag opbelde wisten ze niet eens mijn naam. Moest ik gaan uitleggen wie ik was en dat ik bij ze op visite was geweest... Zo verlegen was ik dat ik niets had gezegd en als een grijs muisje onopvallend "aanwezig" was geweest. Toen ging bij mij de knop wel om! Dat wilde ik niet! Wat ik toen ben gaan doen is bewust ook proberen iets in een gesprek te zeggen. Steeds vaker. En ik kleedde me ook wat kleuriger. Niet omdat ik op wilde vallen maar omdat ik niet meer kleurloos wilde zijn.
Het is echt een kwestie van oefenen, en als je er niet uitkomt in je eentje dan zou een assertiviteitscursus je erbij kunnen helpen. Dat is een cursus waar ze leren om voor jezelf op te komen. Doodeng allemaal, dat snap ik. Maar je moet wel zelf de keus maken dat je ook je andere kant naar buiten wilt laten komen.
We hebben allemaal een grijs muisje en een pauw in ons :-)
Als je ze mengt kan je in het begin al heel trots op jezelf zijn dat je iets durfde te zeggen tijdens een gesprek.
En terecht!
Doe het met kleine stapjes,
dan gaat het je vast lukken!

Kijk mij hier maar eens kakelen op GV ;-)
Ha! Wat me eraan doet denken dat jij hier, op GV ook goed kan oefenen! Geef je mening als je wilt meis, als je dan misschien tegengas krijgt kan je daar ook aan wennen. Dan vind je het straks ook makkelijker om op school je mening te uiten.
Je zal het zien!

dat gebeurt van zelf als je geluk wort

Toegevoegd na 1 minuut:
ik bedoel het zit tussen je oren je denk dat je het niet bent maar dat is niet zo