Kunnen nierstenen een gevolg zijn van heel vaak lang je plas ophouden?

Ja dat kan

nee dat is geen oorzaak van nierstenen

Nee dit kan niet:
De voornaamste oorzaak van nierstenen is een onvoldoende vochtopname. Hoe minder we drinken, hoe geconcentreerder onze urine is en hoe makkelijker zich nierstenen vormen.

Je krijgt eerder nierstenen, als je heel weinig drinkt.
Dus als je, om welke reden dan ook, denkt, dat je langere tijd misschien niet een toilet kunt bezoeken, en je drinkt dus al bij voorbaat maar zo min mogelijk, en je doet dat váák : dan is je urine dermate geconcentreerd, dat het kan gaan kristaliseren.

Toen vrouwen nog 'dames' waren, en dus geen lichamelijke functies hoorden te hebben, was dit een veel voorkomend probleem : als je met de postkoets op reis moest, wist je immers niet, wanneer de paarden verwisseld gingen worden, of, als je met de trein reiste, moest je soms 8 uur wachten vóór je op een station van de faciliteiten gebruik kon maken...(denk aan Amerika en Australie....)

En toen kwamen nierstenen véél voor.

In hoofdzaak worden nierstenen sneller gevormd bij mensen die te weinig vocht binnen krijgen.
Een overdreven hoeveelheid urinezuur in de urine (hyperuricosurie) kan ook tot de vorming van nierstenen leiden. Dit urinezuur is afkomstig van de purines die aanwezig zijn in een aantal voedingsmiddelen zoals vlees, zeevruchten, orgaanvlees, linzen, gevogelte... Anderzijds zijn er ook mensen die van nature te veel urinezuur aanmaken.
Het feit dat de meeste stenen calcium bevatten, verklaart waarom vroeger een kalkrijke voeding als de voornaamste schuldige werd beschouwd en dat een niersteenpatiënt op een kalkarm dieet werd gezet.
Hypercalciurie, of een verhoogd calciumgehalte in de urine, kan de vorming van nierstenen inderdaad in de hand werken. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is hypercalciurie echter meestal niet te wijten aan een te hoge inname van calcium via de voeding. Heel wat andere factoren, die niets met calciumrijke voedingsproducten te maken hebben, kunnen de uitscheiding van calcium via de urine beïnvloeden. We denken dan bijvoorbeeld aan een (overdreven) hoge aanbreng van zout, eiwitten en koolhydraten, en overdreven reserves van calcitriol, een nierhormoon dat de opname van calcium door de nieren regelt.

En zelfs wanneer de urine te veel calcium bevat, betekent dit nog niet automatisch dat er een niersteen zal worden gevormd. In de urine zitten ook bepaalde stoffen die steenvorming tegengaan. Eén van de voornaamste daarvan is citroenzuur (ondermeer aanwezig in citrusvruchten).

De laatste tijd gaat men er zelfs meer en meer van uit dat voedingscalcium de vorming van nierstenen kan afremmen. Dat calcium vormt in de darmen namelijk een verbinding met oxalaat, een andere stof die verantwoordelijk is voor nierstenen. Oxalaten zitten ondermeer in thee, coladranken, witte wijn, rabarber, aardbeien, frambozen, tomaten, chocolade, noten, bieten, spinazie... Ook deze voedingsstoffen werden vroeger met de vinger gewezen. Maar waarschijnlijk is het niet zozeer een te hoge consumptie van oxalaatrijke voedingsmiddelen die verantwoordelijk is voor de vorming van nierstenen, maar wel de combinatie met te weinig calcium. Studies hebben uitgewezen dat niersteenpatiënten niet méér oxalaten eten dan ‘normale’ mensen, maar wel te weinig calciumproducten.