Kan het zijn als iemand met autisme z'n autisme minder wordt of weggaat. En weet iemand als dat kan hoe dat kan.

Autisme kan niet minder worden of weggaan. Wel is het zo dat als je autistisch bent het kan zijn dat je er leert mee omgaan. Mijn broer blijft mij bijv. nog steeds verbazen hij is bijna 30 en heeft asperger. Vorige jaar heeft hij bijv uit zichzelf naar mij gebeld op mijn verjaardag. Dit klinkt als iets kleins maar voor mij was het heel bijzonder juist omdat hij niets begrijpt van emoties, gevoel en sociale vaardigheden. Omdat hij zichzelf steeds meer begint te begrijpen en ontdekt in welke dingen hij anders is dan anderen is hij nu juist meer gefocest op hoe andere mensen dingen doet en leert hij dit zichzelf aan. Het zijn misschien kleine stapjes voor buitenstaanders maar voor ons heel bijzonder. Dus nogmaals het kan niet minder worden of weggaan maar door acceptatie dat je het hebt kun je wel leren ermee om te gaan

Daar heb ik pas iets over gelezen. Ik weet niet meer waar. Ieder mens schijnt copieer neuronen te hebben. Onbewust boots je het gedrag van anderen na. Bij mensen met autisme komen die neuronen veel later op gang dan bij anderen. Dat zou dan de verklaring zijn voor hun solistische gedrag. Maar uiteindelijk worden die neuronen bij deze mensen toch ook actief en dan neemt het autisme af. Als ik lieg, dan lieg ik in commissie...

Ik ben ook autistisch maar gewoon veel onder de mensen zijn en daardoor veel vaardigheden aanleren en niet vervagen door naar aparte verenigingen of scholen te gaan er zijn nog geen medicijnen of oplossingen tegen autisme het is een levenslange 'ziekte'

Autisme is een ongeneeslijke stoornis, maar het is wel mogelijk om jezelf manieren aan te leren om hiermee om te leren gaan. Zo kun je tegen de autisme-gerelateerde symptomen die je hebt manieren ontdekken zodat je hier minder last van hebt, als je jezelf aanleert dat je automatisch deze manier gebruikt bij het voorkomen van zo'n symptoom, heb je zelf bijna niet door dat je autisme hebt en zal je omgeving dit ook nauwelijks merken.

We komen steeds meer te weten over autisme en hoe het werkt. Er is pas nog een studie verschenen waaruit blijkt dat mensen met autisme pas rond hun 30ste volop gebruik kunnen maken van hun spiegelneuronen en zich dus beter in kunnen leven in hun omgeving. Ze komen sociaal dus veel later op gang dan de 'gemiddelde mens'.

Verder is het zo dat ze, als ze gemiddeld of hoog intelligent zijn, heus wel kunnen leren wat sociaal wenselijk is en hoe je minder last van je autisme kunt hebben.

Een driejarige met autisme die 20 x per dag hysterisch wordt omdat het leven eng is, kan er veel meer last van hebben dan een 17 jarige die zich gewoon lekker tegen z'n ouders afzet, dat zie ik thuis elke dag.

Autisme is momenteel wetenschappelijk gezien nog een aanname.
Iedereen die definitief dus een diagnose autisme stelt praat onzin wetenschappelijk gezien.
Helaas heeft de gezondheidswetenschap(industrie?!)
andere richtlijnen, zeker met problematiek in de psychologische sfeer. Erg grappig (niet dus) is in deze zin de autisme-diagnose "pdd-nos". Dit houdt namelijk in dat men autisme vermoedt, niet precies wetend wat autisme is, maar ook nog niet volgens de eigen richtlijnen kan omschrijven.
Autisme als stelling is een genetisch bepaald neurologisch probleem en aangezien men nog niet weet welk neurologisch probleem precies, is het niet te genezen.
Anderzijds rijst de vraag of dan de diagnosestelling autisme in bepaalde gevallen wel correct is. (gelukkig hebben we pdd-nos daarvoor)
Mocht nou blijken dat de gediagnosticeerde een psychologisch probleem heeft ipv een neurologisch dan is genezing of op zijn minst verbetering zeer wel mogelijk.

Inmiddels hebben overigens 4 van de 5 samenstellers van DSM IV, de handleiding voor diagnosestelling in dit verband, bedankt voor de ontwikkeling van DSM V wegens de misstanden in de diagnosestellingen en komt Dr.Allen Frances, 1 van die ontwikkelaars, er zelfs tegen in het geweer. Nog niet eens zozeer vanwege de diagnoses op zich overigens maar vanwege de explosie aan voorschrijvingen voor onterechte medicatie in dit verband.
Ik heb dit al eens eerder vermeld, maar oa het comite voor de rechten van de mens, het dagblad trouw en de politieke partij PvdA proberen e.e.a in dit verband onder de aandacht te brengen cq te bestrijden.
Geinteresseerden in wetenschappelijke publicaties kunnen hun licht opdoen bij het vooraanstaand medisch blad The Lancet voor officiele wetenschappelijke benadering.