Hoe overwin je de angst om conflictsituaties aan te gaan?

Probeer eens een dag uit te gaan van "NEE" zeggen op allerlei verzoeken en geef daarbij een duidelijke reden.
Dus bijvoorbeeld je baas vraagt of iets vandaag nog af kan zijn. Jij hebt het retedruk. Je zegt dus "Nee, maar ik zorg ervoor dat het eind deze week af is".

Hiermee begint het, je leert dat dat ook vaak voldoende is. Mensen vinden je nog steeds aardig, en je bent in hun ogen nog duidelijk ook. En daar houden mensen van.

Je gaat dus grenzen stellen en je wordt daar zelf sterker van. Uiteraard mag je best nog wel eens "JA" zeggen, maar dan alleen als je er voor de volle 100% achter staat. Ik heb dit al vaak gedaan, en het werkt.

Heel moeilijk te doen om bepaalde karakter eigenschappen te overwinnen. Maar de enige manier om dit te doen is jezelf er toe te dwingen. De manier om dit te doen is er rationeel over na te denken en gewoon doen. (makkelijker gezecht dan gedaan) Als je er goed over nadenkt dan moet je zelf ook wel inzien dat het aangaan van conflicten de problemen beter oplost dan ze uit de weg te gaan. Ook zijn er assertiviteits curssusen die je kan gaan volgen om te trainen het meer voor je zelf op te nemen. Zie bijvoorbeeld de onderstaande link.

Goed van je dat je het open voorlegt. Het weten van hoe je zou moeten handelen vind ik een groot pré!
Tips zouden het beste kunnen komen van je naaste, die je vaak ook letterlijk kan bijstaan. Stimuleren, rectificeren, aanraken etc, etc.
Tips op afstand via GV zijn veel lastiger m.b.t. deze kwestie. Een tip kan zijn om te trachten op vriendelijke, grappige wijze (humoristisch mag ook) naar iemand toe te reageren met een persoonlijke boodschap/mening. Dan ontstaat er een lach bij de ander(en) en kan je je vrijer bewegen zonder dat er sprake is van een conflict. Mocht die er toch komen dan is het een vrijblijvend conflict; ik bedoel het is geen levenszaak. Voor mijzelf relativeer ik vaak met de houding, een soort onderstroom, van "het is geen wezenlijke zaak" als er spanning of conflict dreigt.....
Dus op zo'n ontspannen mogelijke wijze je eigen mening naar voren brengen. Kijken wat er van komt. Kan best leuk spannend zijn en de anderen gaan je anders bekijken.....Succes!

Erg lastig inderdaad. Je kunt angsten alleen overwinnen door ze aan te gaan en het vooral te dóen. Theoretisch weet je al hoe het werkt en weet je ongetwijfeld ook dat het beter is voor jezelf om meer assertief te zijn. Uiteindelijk heb je jezelf ermee, zeker op lange termijn. Door elke keer water bij de wijn te doen raakt die waterput een keer leeg.

Er moet een knop om die behoorlijk vastgeroest is. Maar je zult merken dat mensen echt niet minder om je gaan geven. Zeker niet als je de manieren toepast die je theoretisch al weet.

Maak anders met jezelf de afspraak dat je om de dag assertief reageert en wees daarbij streng voor jezelf. Kijk dan eens aan het eind van de week wat het verschil is, wat het je heeft opgeleverd. Probeer het gewoon eens een weekje uit. De theorie ken je al, zie die week als een praktijkexamen. Je hebt niets te verliezen (je verliest nu ook al elke keer een beetje), alleen maar te winnen.

Ik wens je veel succes.

Als je erachter kunt komen waarom je zo`n angst heb dan gaat eigenlijk alles vanzelf.
Ik herken dit verhaal van mijzelf.Jaren bezig geweest om dit uit te vogelen maar het is gelukt.Doormiddel van Haptonomy(ik weet niet of ik het goed typ)kwam ik achter de oorzaak en daarmee heb ik alsware de wortel van het onkruid eruit kunnen trekken.Heerlijk, om nou eindelijk ook eens onaardig te zijn en mezelf nog leuk te vinden.
Heerlijk, om eerlijk te zijn zonder je eigen druk te maken wat andere van je vinden.Aardig zijn is leuk maar aardig zijn tegen jezelf is de weg om aardig te zijn tegen anderen.
tip van mij .Zoek een haptonoom die goed aan voelt om je hiermee te helpen en dan gaat eigenlijk alles vanzelf zonder dat je al die dingen moet gaan doen die je van nature (nog)niet kan uiten
misschien ook iets voor jou.

Ja zeggen tegen een ander, is vaak nee zeggen tegen jezelf... Zorg dat je tijd krijgt om een antwoord te geven. Als men bijvoorbeeld vraagt: Wil jij deze klus voor mij doen. Dan antwoord je met: Daar wil ik even over nadenken en kom daar later op terug. Dan heb je geen conflictsituatie en kan dan nadenken, wat voor antwoord je hier op wilt geven.
Het is en blijft lastig hoor, maar de aanhouder wint.

Ik vind het moeilijk hierop te antwoorden omdat ik zelf anders in elkaar steek en het conflict regelmatig opzoek om een discussie uit te lokken met als doel mijn standpunt te ijken.
Maar hier op GV is een anonieme omgeving waar je je eigen standpunten kunt verdedigen zonder dat het tot conflicten leidt, dus misschien kun je hier oefenen in assertiviteit.

Zeer herkenbaar. Altijd zo (naar anderen) reageren dat de harmonie gehandhaafd blijft. En inderdaad, jouw (en mijn) wens krijgt hierdoor niet de aandacht die het nodig heeft.

Zoals al meerdere malen is aangegeven zul je nu je eigen wens de voorkeur moeten geven. Ik heb zelf hier zolang mee gewacht dat mijn lichaam ziek werd. Gevolg: hartkransslagader verstopt, met alle gevolgen van dien.

Ik ben het aangegaan. Het lijkt in het begin een strijd maar dat zei meer over mijn angst en onzekerheid dan dat de werkelijkheid was. Volg de al gegeven aanweizigingen. Doe het stap voor stap.

Men zal in het begin wel verontwaardigd op je reageren, maar dat komt omdat jij niet meer automatisch 'JA' zegt maar wellicht 'straks', of, 'nu komt dit even slecht uit'. Let wel, men reageert op je antwoord en zegt niets over wie je bent!

Ieder is goed zoals hij/zij is. Ieder heeft zo zijn kruisje.
Succes

Het lijkt me heel lastig als je zo in elkaar steekt, ik kan me voorstellen dat het erg vervelend is om te moeten antwoorden terwijl je er eigenlijk niet achter staat wat je zegt, puur om in de smaak te vallen. Als je het heel zwart/wit bekijkt, ben je eigelijk niet eerlijk tegen de ander, maar ook niet tegen jezelf.
Misschien heb je soms meer tijd nodig om een passend antwoord te kunnen geven, zonder dat je daarbij het gevoel hebt dat je onaardig overkomt. In sommige situaties kun je misschien aangeven dat je er op terug komt. Op deze manier heb je de tijd om je antwoord te overdenken, maar toch te zeggen wat je daadwerkelijk wil zeggen, alleen op jouw manier. Daarnaast is het van belang dat je je geen uitspraken laat ontlokken waar je eigenlijk niet achter staat. Het is jouw mening en als anderen jou niet respecteren in wat je zegt, dan is dat absoluut hun tekortkoming. Da's makkelijk gezegd hè, maar het is wel waar. Mensen om je heen die van je houden of om je geven, die zien echt wel jouw ware aard en gaan echt niet minder om je geven omdat jij je mening geeft.

Je kent de theorie al helemaal, maar het vervelende is dat het in jouw geval al zo'n punt is geworden dat het omgeslagen is in angst. Praat er over met mensen die je vertrouwd, leg uit wat het met je doet en hoe het je bezig houdt. Je kunt bijvoorbeeld oefenen door een stelling te bespreken met een vriend/in. (Kies maar iets uit deze site, of maak er een spel van) Misschien ben je het niet met elkaar eens, maar puur door het gesprek of de discussie aan te gaan zonder dat daar consequenties aan vast zitten. Je zult zien, als het gemakkelijk gaat met bekenden, dan ga je het later toepassen in je dagelijks leven en wordt het voor jouw een stuk gemakkelijker!

Heel veel sterkte.

het is mischien niet zo makkelijk, maar je moet toch ff de knop op 0 zetten. een voordeel is dat waneer je chagerijnig bent of moe het makkelijker lukt. blijf rustig en begin met positieve feedback en daarna bouw je het op. Er zijn volgens mij heel veel mensen met dit probleem. (ja dat is het, een bescheidenheid mischien ook wel) maar als je iets voor elkaar wil krijgen moet je soms wel ff brutaal zijn.

Er zijn al een hoop goede, inlevende antwoorden gegeven, maar graag wil ik je nog wat wijzer maken als dat lukt; het is heel herkenbaar.
Allereerst valt het op dat de aanname hebt dat als je assertief bent of 'voor jezelf opkomt' dat je dan direct een conflict zou hebben. Dat hoeft helemaal niet! En het is eigenlijk uitgesloten als je assertief optreed: met respect voor een anders gevoelens, toch?! Okee. Daarna is het 'het probleem van de ander'.
Tweede punt: onderzoek bij jezelf wat het nu ècht is waardoor je bang bent anderen te zullen of te kunnen kwetsen: als je echt eerlijk bent is de conclusie dat je bang bent om zelf gekwetst te WORDEN wat je projecteert op 'de ander'. Dat heet: sublimatie: een verdedigingsmechanisme.
Je kunt jezelf voornemen een wat 'dikkere huid' te krijgen / te verwerven en jezelf als doel te stellen wat nuchterder in het leven te staan. Dat lijkt soms eindeloos moeilijk. Waar je mee bezig bent staat in directe relatie met je gevoel van eigenwaarde. Vergroot je gevoel van eigenwaarde, niet ten koste van anderen maar simpelweg omdat je er bent en er mag zijn. Je hebt vast veel herhalende 'zelfafkrakende' gedachten en overtuigingen. Haal ze boven water en reken er mee af. Zet je negatieve zelfbeoordeling om in positieve en TRAIN dat in in plaats van het INTRAINEN van het negatieve.
Daarnaast nog een tip: de DESIDERATA; een tekst uit 1927 van Max Ehrmann. Heerlijke tekst. Train deze in.
Met name het stukje: "Je bent een kind van de schepping, niet minder dan de bomen en de sterren: je hebt het recht er te zijn. En of je het begrijpt of niet, de schepping ontvouwt zich ongetwijfeld naar haar wet".

Waarschijnlijk is het feit dat je ermee zit de prelude om uiteindelijk de meest notoire nee-zegger van dit westelijk halfrond te worden. Ik herken wel wat jij hebt en ben wellicht alweer ietsje ouder, weet ik niet. Maar in feite zijn het mijn ouders geweest die van mij absoluut geen "nee" dulden en ik moest daarom altijd voor ze klaar staan. Inmiddels is dat volledig omgekeerd en bepaal ik echt zelf wat ik niet en wel wil doen.