Hoe weet je dat het tijd is om "uit de kast" te komen?

Volg je hart, niet te lang wachten want dan vreet je jezelf op.

Op het moment dat je er zelf aan toe bent! En hou in je achterhoofd dat de meeste mensen het al 'weten'

Op het moment dat je het benauwd krijgt.
Letterlijk: Als jij voelt dat je geheim te zwaar wordt, als je graag weer opgelucht adem wilt halen zonder je geheim, dan kan het een mooi moment zijn om er voor uit te komen.

Op het moment dat het je niks meer kan schelen wat de rest van de wereld ervan vindt!

als jij gewoon wil zijn wie en hoe je bent. de reden en tijd staat niet vast, dat is voor iedereen verschillend.

:)

Wanneer jij je zelf bent, of wanneer je het (deels) geaccepteerd hebt,wanneer je sterk voelt.

Het gevoel hebben dat je alleen bent en denkt zo wil ik niet zijn. En dan opeens het gevoel krijgt ik zou het wel van de daken willen schreeuwen.

Meestal merk je dit aan jezelf, aan hoe jij over hetgeen waarover je eigenlijk 'uit de kast' wilt komen n adenkt, hoe kijk e er tegen aan.
In het begin geloof je jezelf vaak niet, na confrontatie geloof je jezelf maar durf je het niet te vertellen, ergens ga je e rot voelen, maar ook boos dat je jezelf niet mag zijn, en wanneer je zo boos word dat je zoiets hebt van 'ik heb er schijt aan wat jij ervan vind' dan weet je zeker dat je er klaar voor bent!

Âls je niet meer worstelt met jezelf en eindelijk vrij wil zijn. Gelijk wat men erover zegt of denkt, jij blijft steeds dezelfde persoon.

Het is nooit te vroeg, altijd te laat.
Want kom je' uit de kast', dan denk je, " had ik eerder moeten doen".

Op het moment dat je de deur van de kast opendoet, en je ziet de schitterende pracht van jezelf zoals je mag zijn, weet je dat het goed is, dat het de tijd is.

Op het moment dat JIJ daar aan toe bent, maar...

Realiseer je wel dat het heel fijn is als je jezelf toestaat om te mogen zijn wie je bent!!

Ik weet hoe het voelt, ik mocht na 48 jaar uit mijn eigen (hetero BDSM) "kast" komen en er eindelijk voor uit komen dat ik pijn gewoon fijn vind.
Ik kan je vertellen het het heerlijk is om er voor uit te mogen komen wat je werkelijk voelt!!

Gewoon zo snel mogelijk vertellen! Hoogstwaarschijnlijk weet jouw omgeving het namelijk al! dat gebeurd zo vaak. Niets aan de hand, geen big deal van maken.

Mooie foto GD,

Wel, Uit de kast kom je, naar mijn idee, wanneer jij voelt dat je er klaar voor bent om de confrontatie aan te gaan met welke vorm van kritiek dan ook, omdat dat iets is wat bij die mensen zelf ligt en niet bij jou.
Ff op zijn Amsterdams gezegd: Doe gerust wat je wilt, lullen doen ze toch wel. In ieders ogen doe je altijd wel wat verkeerd, in hun ogen dan. Daar staat wel tegenover dat wanneer je een stukje van jezelf erkent, dat er ook vele mensen zijn die veel meer respect voor jou zullen hebben dan voorheen, omdat zij zien dat jij jezelf bent en voor jouw eigen ik openlijk uitkomt, wat het dan ook is waarmee je uit de kast komt.
Niet alleen geaardheid nee, maar ook negatieve eigenschappen. Kun je je nog afvragen van: moet ik er nog rekening mee houden hoe ik het breng? Dan is mijn innerlijk antwoord meteen: hoe je het ook brengt, het is goed, want het is jouw manier van het brengen. En men heeft zich er maar bij neer te leggen.
Tuurlijk zullen er ook weer sceptici zijn. Maar op het moment dat men gaat merken dat je ook handelt naar wie je zegt te zijn, en je er niets van aantrekt, en daar ook van geniet, van die vrijheid, draait de wereld toch wel ten gunste van jou, jouw kant op, en is dat niet veel waardevoller dan alles om je heen?
Dat het tijd is, weet je als je jezelf die vraag gaat stellen.
Kort daarna gebeurt het dan ook. Het zal blijven knagen namelijk tot je dat ook daadwerkelijk gaat doen, omdat je zelf dat antwoord al hebt.
Je wilt uit de kast komen en het knaagt. Enige stap is verder nog... DOEN!

Toegevoegd na 34 minuten:
Wil nog toevoegen: zolang je een ander niet schaadt, bij de manier van het brengen. Breng je iets snauwend of schreeuwend of manipulerend oid op een ander over dan is dat een ander verhaal natuurlijk, en dan hoeft men zich er zéker niet bij neer te leggen.
Maar dat ff terzijde...

Volg je hart en doe het op het moment dat jij denkt dat het tijd is. En je hoeft het niet altijd te zeggen, je kan het ook in een gedicht of een schilderij stoppen en laten zien.

Door mijn persoonlijke ervaring zou ik zeggen:
wacht dat je een leuk iemand hebt gevonden zodat hij/zij jou steun/moed kan geven.

Ik wist het al lang van mezelf maar durfde het tegen niemand te zeggen, want ik was bang voor negatieve reacties.
Totdat ik verliefd werd en dat zelfde meisje ook op mij.... Toen wist ik dat geen enkele negatieve reactie op kon tegen dat geweldige meisje en ik haar toch voor niemand meer wou opgeven!
Nu weet iedereen het en iedereen is blij voor ons(behalve haar moeder). Dat is soms wel moeilijk, maar we laten ons toch niet uit elkaar drijven.

Succes