Ik kan moeilijk met deze opmerking gaan, wat kan ik doen?

Je broer heeft verdriet, hij wil getroost worden. Hij wil niet ook nog de psychische problemen van een ander er bij hebben. Ik kan me voorstellen dat jij er mee zit, maar hij zit er erger mee. Jouw pijn moet nu maar even wijken voor de zijne. Als je troost te bieden hebt, bied het dan, maar ga niet over je eigen problemen praten.

Je moet eerst begrip voor zijn situatie hebben. Je kan niet altijd van je eigen uitgaan. In alle redelijkheid heeft hij gelijk, het ging niet even over jou, maar over zijn verdriet. Dit klinkt hard, maar het zal ook hard op zijn dak zijn gekomen. Niet alleen jij hebt problemen, ook hij en ooit ook eens die kennis. Buiten jou als zus om heeft hij ook nog een ander leven waarin dingen gebeuren. Gezien het feit dat je met psychische problemen kampt, heb je vermoedelijk ook toegang tot een psycholoog en/of maatschappelijk werker Die zijn er speciaal om jou met deze (lastige) problematiek te helpen. Je hebt net even het verkeerde moment uitgekozen, en gebruik willen maken van andermans ellende. Misschien niet bewust, maar toch. Als je met mensen omgaat zal je altijd eerst in dat persoon moeten inleven.

Misschien bedoel je het niet zo maar de manier waarop je dit verwoordt geeft aan dat je vooral met jezelf en met je eigen gevoelens bezig bent. Jij bent bang dat hij JOU niet serieus neemt.Met hij zich geen zorgen maken om JOU? Moet hij niet naar JOU luisteren? Waar blijft jouw broer in dit verhaal? Hij is degene die een kennis heeft verloren en niet jij! Hij is degene met het verdriet nu. En ik kan me voorstellen dat hij nu de ruimte niet heeft om jouw angst en pijn erbij te hebben. Natuurlijk doet deze gebeurtenis ook wat met jou, triggert het jou. Maar wat de anderen ook al zeggen, ga daarmee naar een professional, jouw broer is niet jouw therapeut. Jouw broer is ook een mens met gevoelens die ook weleens steun nodig heeft en als jij hem die niet kunt bieden nu dan is dat jammer, maar vraag aub die steun dan ook niet van hem op dit moment, hij geeft aan dat hij daar geen ruimte voor heeft. Dit klinkt misschien hard maar ik denk dat je je denkwijze moet veranderen en je wat meer op anderen mag richten. (nb ik heb ook psychische problemen en het kan echt anders, je hoeft niet in een slachtofferrol te zitten)

Om te beginnen zou je je broer eens serieus kunnen nemen. Het gaat nu toch even om zijn emoties vanwege zijn kennis die uit het leven gestapt is? De wereld draait nu eenmaal niet alleen om jou. Zo af en toe is er iemand anders het eerst aan de beurt.

De wereld draait niet alleen om jou Enna. Hij had eerder van jou mogen verwachten dat je er voor hem zou zijn en hem nu niet lastig valt met jouw problemen. Het lijkt er erg op dat jij graag aandacht wilt en dit als een mooie gelegenheid ziet om ook in die slachtofferrol te duiken omdat je zoveel aandacht zelf ook wel wil. Zoek hulp bij de mensen die er voor geleerd hebben, de hulp van je broer, hoe goed bedoeld het ook mag zijn kan zelfs averechts werken waardoor je sneller in staat zou zijn verkeerde dingen te doen. Het is even wat anders dan vragen of je haar goed zit.
Misschien komt dit hard over, maar soms werkt dat het best om door te dringen bij mensen die zo in hun slachtofferrol zitten.
Verder kun je beter naar je ouders stappen als je dan toch met iemand van de familie wilt praten.
Sterkte!