Wat is de beste definitie van vergiffenis? Ervan uitgaande dat vergeven vooral met jezelf te maken heeft.

Je vraag is een beetje tegenstrijdig.

Volgens mij heeft vergeven juist niet vooral met jezelf te maken. Zo werkt het niet.
Dan zou vergeven iets egoistisch zijn, iets wat je vooral voor jezelf doen.

Terwijl vergiffenis juist is:
Het die ander niet meer kwalijk nemen.
Kwijtschelding.
Je vind het oprecht en echt waar helemaal niet meer erg wat er gebeurt is.
Het is niet voor niets dat "vergeven en vergeten" meestal in een adem genoemd worden.

Vergeven, vergiffenis schenken kun je nooit helemaal oprecht doen, als je het niet echt meent.

Als je iets een plaats geeft, het achter je wilt laten, weten dat je er mee verder kan, zonder wrok doorleven,
dan is het ook goed.
Dat heet dan geen vergiffenis.

Ik heb interessante info (denk en vind ik ;-) voor je gevonden. Goeie vraag, ik heb er ook weer van geleerd!

"Vergeven, definitie:
door de vingers zien, excuseren, pardonneren, verschonen, kwijtschelden, vergiffenis schenken, verontschuldigen vergiftigen"
http://www.woorden-boek.nl/woord/vergeven

"Vergeving is een handeling die in het sociale verkeer tussen mensen zeer belangrijk is. Vergeven word gedaan door degene die geestelijke of materiële schade heeft geleden door toedoen van een ander persoon. Dit 'slachtoffer' van die onterechte daad rekent deze daad dan niet meer toe aan de dader en verlangt dan ook geen genoegdoening meer hiervoor."
http://nl.wikipedia.org/wiki/Vergeving_(algemeen)

"Vergeven doe je voor jezelf:
Hoewel je van veel religieuzen en andere professionals het idee krijgt dat je vergeeft om de relatie met de ander, vergeef je eigenlijk alleen maar omdat het goed is voor jezelf. Om te beginnen verminderd vergeven de stress van het bezig zijn met wat een ander je heeft aangedaan. Maar vergeven maakt het ook mogelijk om door te gaan met je eigen leven, in plaats van bezig te zijn met wat je is overkomen. Vergeven is in zekere zin bevrijdend en daarmee opent het nieuwe mogelijkheden voor jezelf. Vergeven is dus heel erg egoïstisch en de dader heeft er ook nog voordeel van."
http://www.leerwiki.nl/Vergeven_doe_je_voor_jezelf

Toegevoegd na 4 uur:
N.a.v. je toevoeging:
"Laatst hoorde ik iemand zeggen dat vergiffenis is: het opgeven van de hoop dat het verleden anders had kunnen zijn. Ik ben het daarmee eens, maar zoek eigenlijk een definitie die helderder is."

Ik denk, dat dit eerder een accepteren is van het feit, dat je niks kunt zetten naar jouw wens of eis: niet in het verleden, het heden of in de toekomst.
Sowieso is hoop dat het verleden anders had kunnen zijn niet reëel: het is gegaan zoals het is gegaan. Wat jij ermee doet in het NU, daar gaat het om.
Accepteren / aanvaarden dat iets is of is geweest, zoals het is of is geweest.
Maar of dat nou vergiffenis is.....

Jezelf vergeven is meestal nog één van de moeilijkste vormen van vergeven. Vaak is het nog wel mogelijk een ander te vergeven, je kijkt dan vaak naar de omstandigheden van die ander, de jeugd, misschien was het een slechte dag en waarschijnlijk bedoelde hij/zij het niet zo etc. Je relativeert wat er gebeurd is en dan kan je je hart weer voelen en kan je weer zachter aan die iemand denken.
(Wanneer iemand werkelijk iets ernstig heeft gedaan zal er van vergeven lang of nooit sprake zijn hoewel er zelfs mensen zijn die de moordenaar van hun kind kunnen vergeven.)
Maar als het om jezélf gaat... zijn we vaak veel harder. DOmme dingen die we deden of zeiden vinden we van onszelf veel erger dan wanneer een ander dat had gezegd, gedaan. Het heeft soms ook met je ego te maken dat je zo hard bent voor jezelf, want door iets stoms te doen weet je dat je door anderen plotseling anders bekeken kan worden, je valt door de mand en dát neem je jezelf dan kwalijk. Jezelf vergeven kan dan ook alleen maar wanneer je wat milder naar jezelf gaat kijken. Als je ergste boosheid op jezelf over is kan je proberen er een beetje om te glimlachen en ruiterlijk toe te geven dat het niet aardig, niet slim was wat je deed of zei. De mensen die perfectionistisch zijn kunnen zichzelf het minst makkelijk vergeven.
Soms heb je iets heel ergs gedaan en dan kan het heel lang duren voor je jezelf vergeeft, misschien kan je er alleen mee leren leven en dat is dan al heel wat. Als ikzelf terugdenk aan bepaald gedrag in het verleden waar ik anderen mee heb beschadigd kan ik door intens schuldgevoel overspoeld worden en dan kan ik dat alleen aan door dat gevoel als de consequentie van mijn gedrag te zien. Het feit dat de anderen mij vergaven maakte het voor mij mogelijk om mijzelf vergeven. Ik denk dat dat belangrijk is, anderen om vergeving vragen. Dat wil niet zeggen dat je je daarna nooit meer schuldig kan voelen of verdietig. Maar als je vergeving gekregen hebt en je jezelf hebt vergeven kan je je innerlijke schuldgevoel en verdriet omhelzen en wiegen zoals een moeder haar kind tot het weer wegebt. Daarna is het heel belangrijk jezelf weer toe te staan te genieten. Je kan het meeste voor de wereld betekenen door er een mooie plek van te maken voor zover in je mogelijkheid. Niet door te verdrinken in schuldgevoel, daar heeft niemand iets aan.
Dus door jezelf te vergeven wordt je hart weer zachter en kan kan je weer open staan voor de mooie kanten aan jezelf, en het leven.