Is een hoge hartslag gevaarlijk? en waarom is dat dan gevaarlijk?

Bij iemand die in goede gezondheid verkeert heeft het hartritme of de hartfrequentie (HF) niet zoveel belang. Men gaat ervan uit dat de HF bij een volwassene tijdens zijn gewone dagelijkse bezigheden van 60 tot 100 per minuut kan gaan. Bij minder dan 60/min. spreekt men van « bradycardie » of vertraagde hartwerking ; bij meer dan 100/min. spreekt men van « tachycardie » of versnelde hartwerking. De HF wordt onder meer bepaald door het autonome zenuwstelsel, d.w.z. het gedeelte van het zenuwstelsel waarop onze wil geen vat heeft. De invloed van het autonome zenuwstelsel op de HF is tweeërlei : de nervus parasympathicus vertraagt het hart, de nervus sympathicus versnelt het. Iemands HF is bijgevolg het resultaat van de combinatie van die twee invloeden op een bepaald moment. Tijdens onze slaap bijvoorbeeld domineert de nervus parasympathicus en kan de hartslag dalen tot onder 60 of zelfs 50 of 40/min. Op emotionele momenten of tijdens inspanningen overheerst de nervus sympathicus en versnelt ons hart tot een stuk boven 100/min. Bij jongeren is het hart sneller dan bij oudere mensen en doorgaans hebben vrouwen een sneller hart dan mannen.
De HF varieert dus onder invloed van verscheidene factoren zonder dat daar iets abnormaals aan is, integendeel… Doorgaans gaat men er wel van uit dat een langzaam hart, dat dus bij wijze van spreken « spaarzaam werkt », gunstiger is. Dat stelt men vast bij mensen die hun leven lang aan sport hebben gedaan of alleszins op regelmatige basis fysiek actief zijn geweest. Niettemin kunnen veel vrouwen met een hoge HF, in de buurt van 90-100/min, prat gaan op een levensduur waar heel wat heren met een trager hart alleen maar jaloers van kunnen zijn !
Bij zieke mensen, hartlijders, mag men ervan uitgaan dat de hartfrequentie van groter belang is : bradycardie houdt verband met het gebruik van bepaalde geneesmiddelen met een beschermend effect, zoals bètablokkers, terwijl tachycardie te wijten kan zijn aan een afwijking, bijvoorbeeld bij hartdecompensatie.
Maar belangrijker dan de gemiddelde HF is eerder de schommeling van de HF in de loop van 24 uur. Zieken bij wie de « normale » schommeling teloor is gegaan, zouden gedomineerd worden door hun sympathisch stelsel, wat als negatief wordt beschouwd. Vandaar dat men voorstelt het onderzoek van de HF-schommeling (met Holter-registratie gedurende 24 uur) als voorspellingsindicator te hanteren, bijvoorbeeld na een infarct van de hartspier.

Dat ligt er maar aan.

Als je een half uur lang hard loopt, en je hartslag is heel hoog, dan is dat alleen maar gezond. Je hart reageert dan prima op je inspanningen.

Als je al een uur op bed ligt, of je zit rustig in je luie stoel en je hebt een hoge harstslag, dan is dat niet goed.

Of dat nou direct "gevaarlijk" is, dat weet ik niet, maar als zoiets regelmatig voorkomt, dan is een bezoekje aan de huisarts wenselijk.

Een hoge hartslag (tachycardie) is een hartritme waarbij het hart klopt met een frequentie van meer dan 100 slagen per minuut.

Tachycardie kan vele oorzaken hebben. Het kan een normale reactie op stress of lichamelijke inspanning zijn. Een andere oorzaak kan uitdroging, ondervulling of een tekort aan vitamine B1 zijn. Ook gebruik van bepaalde stimulerende middelen, zoals koffie of cocaïne, kunnen tachycardie veroorzaken.

Afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de conditie van de patiënt kan tachycardie gevaarlijk zijn en moet het behandeld worden. In sommige gevallen kan tachycardie zelfs levensbedreigend zijn.

Als je hartslag structureel te hoog is, dan slijt je hart sneller met alle gevaarlijke gevolgen van dien.

Bij de frequentie van de hartslag is het ook heel belangrijk om naar andere factoren te kijken, zoals de bloeddruk bijvoorbeeld. Alleen een te snelle hartslag geeft een arts te weinig informatie om een diagnose te kunnen stellen. Een snelle hartslag wil in ieder geval zeggen dat het hart het bloed sneller aan het rondpompen is om alle weefsels/cellen van zuurstof te voorzien. De vraag is dan waarom het hart dit doet. Na intensief sporten b.v. is het logisch dat het hart sneller gaat kloppen. Immers de organen/spieren vragen om extra zuurstof na lichamelijke inspanning. Maar in het geval van b.v. een shock zal het hart ook veel sneller het bloed rond gaan pompen, maar nu puur omdat de bloedvaten veel te weinig bloed bevatten om alle cellen van zuurstof te voorzien. En in dat geval zal de bloeddruk ook dalen. En dat is wel gevaarlijk. Dus op jouw vraag is geen éénduidig antwoord te geven. Je hebt meerdere gegevens nodig, het totaalplaatje zeg maar.