Hoe kan ik beter iemand troosten?

Question

Ik heb moeite met het troosten van mensen, vooral in mijn gezin. Ik vind zelf dat ik vrij realistisch ben in mijn benadering maar voor de ander geeft dit geen troost. Vaak probeer ik met een grap het verdriet te verminderen. Maar soms ben ik ook zelf de veroorzaker van het verdriet en dan vind ik het nog moeilijker om te troosten.

 · Accepted Answer

Troosten kan ook moeilijk zijn, vooral als je niet weet hoe en omdat je het misschien ook af en toe wel een beetje overdreven vindt waar ze verdrietig om zijn.
Maar eigenlijk is troosten niet zo moeilijk. Als je alleen naar het verdriet kijkt wat een gezinslid heeft en je accepteert het dat die iemand verdrietig is zonder in overleg te gaan bij jezelf of dat nu wel nodig is of niet en zonder meteen die oplossing te ventileren ben je al een heel eind. Bedenk je dat iedereen anders is. Dus om andere dingen verdriet heeft dan jij. Mijn vader was ook een hele nuchtere man. Hij voelde zich ook vaak onprettig bij dat gesnik. Maar één keer, toen ik heel verdrietig was, is hij gewoon bij me gaan zitten en liet me huilen. Dat was goed, ik kreeg alle tijd om te huilen. En toen hij weg ging en ik wéér begon te huilen kwam hij weer bij me zitten en liet me nog eens alle tijd. Dat is troosten; er zijn. Weet je, je hoeft het verdriet niet op te lossen. Voor vrouwen is huilen een ontlading. Leg een arm om ze heen, geef ze een zakdoekje en klop soms eens even op de rug tot ze uiteindelijk uitgehuild zijn. Je hoeft het verdriet niet te stoppen. Je hoeft zelfs niets te zeggen, alleen te luisteren  als ze iets zeggen. En dan even een knikje dat je ze gehoord hebt. En als ze vragen: wat vind jij er nou van? en je weet het gewoon niet dan zeg je dat je het erg vindt dat ze er verdriet om hebben en het ook even niet weet. Maar ondersteun ze door ze mee te leven en niet verstandelijk te benaderen. Een vrouw voelt zich anders miskend in haar gevoelens. Geef alleen een oplossend antwoord als ze erom vrágen, een man is geneigd om op te lossen en het probleem is over dus weg verdriet. Pffft, opluchting!! Voor een vrouw werkt het anders. En dan, na het huilen, mag je best eens een lief grapje maken. Wanneer je zelf de veroorzaker bent van verdriet geldt eigenlijk hetzelfde. Stel je open voor haar gevoelens en denk er serieus over na wat ze zegt zonder je meteen compleet aangevallen te voelen (dat is lastig) Ze wil je iets laten begrijpen wat haar kwetst, ze wil gehóórd en gezien worden. Ze heeft het niet over jou maar over een stukje gedrag van jou. Als je haar serieus neemt zal ze zich door je gehoord voelen en blij zijn dat je in staat was te luisteren. En steeds minder verdrietig zijn om je verstandelijke benadering. 
Misschien is dat dan een troost voor jou ;-)

 · Answer

Ik ken het probleem en zeker als je het vanuit huis niet hebt meegekregen kan het erg moeilijk zijn. Het beste is om het gewoon te doen...eerst voelt dat heel onatuurlijk maar naarmate je het vaker bewust doet en merkt wat de reactie hierop is ga je je er ook beter bij voelen..en anders je gezinsleden wel, waardoor je het makkelijker gaar doen. 
Je kunt het jezelf aan leren door het letterlijk te observeren hoe andere ouders dit doen en dit na te bootsen. Zelf ben ik hier ook niet goed in en vindt het soms moeilijk om mee te voelen en fysiek daarop in te gaan, maar meestal doe ik het dan gewoon als bij wijze van toneel en andere keren wel vanuit mijn hart..kinderen vinden het gewoonweg al prettig dat je ze aanraakt en daarmee serieus neemt in hun verdriet..wegkaatsen met een grapje geeft weinig ondersteuning in het verdriet zelf...mocht het je echt niet lukken om fysiek te steunen dan kun je dus het beste het verdriet erkennen door te zeggen dat je begrijpt dat ze verdrietig zijn over..... en dat je er zelf bv ook verdrietig van zou worden...een simpele manier om erkenning te geven.
Hoop dat je hier wat aan hebt.

Toegevoegd na 43 seconden:
gaar = gaat

 · Answer

Het hangt er natuurlijk een beetje van af waarom er getroost moet worden. Als je kindje een kapotte knie heeft, kunnen lieve woordjes al genoeg zijn, of een lolly. Als er sprake is van echt verdriet, is er wel meer nodig. Daarnaast is ieder persoon anders, iedere situatie anders en verwerkt iedereen verdriet op zijn eigen manier.

Wel zijn er een aantal dingen die bijna altijd helpen, namelijk:

- steun, houvast en bescherming (aanwezigheid, maar niet opdringerig, de ander aanvoelen)
- luisteren (echt en actief luisteren, dus niet je eigen ervaringen gaan projecteren of je mening geven, maar aanhoren en vragen stellen)
- begrip tonen voor gevoelens en emoties, ook al zou je zelf heel anders reageren, bij troosten gaat het niet om jou, maar om de ander.
- aanraking (afhankelijk van de persoon)
- vraag naar wat iemand nodig heeft (kan heel praktisch zijn, zoals een pleister)
- houd contact (in geval van rouwenden bijvoorbeeld, vinden veel mensen die moeilijk)

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Toegevoegd na 2 minuten:
Grapjes maken kan soms wel helpen trouwens, maar meestal pas als het eerste verdriet weg is. Dit moet je echt heel goed aanvoelen, want anders kun je iemand heel erg kwetsen!

Toegevoegd na 3 minuten:
En probeer vooral geen oordeel te geven.

Rieneke1 · Answer

neem in ieder geval het verdriet serieus, grappen zijn niet op z'n plaats.
probeer je in te leven in het verdriet van die persoon, dat maakt het makkelijker de juiste dingen te zeggen.
ben je zelf de veroorzaker, bied dan je welgemeende verontschuldiging aan.
succes!

 · Answer

wat mensen troost ligt aan de persoon zelf. probeer je in te leven hoe de persoon zijn verdriet ervaart. Als jij de oorzaak bent van het verdriet, geef dan je aandeel of eventuele fout toe. Verder kan iemand gewoon tijd nodig hebben om dingen te verwerken. Het beste geef je diegene de ruimte om zijn/haar verhaal laten doen en begrip tonen. vaak willen mensen gehoord worden en zoeken ze niet direct een oplossing.

 · Answer

Je hebt al hele goeie antwoorden gehad vind ik.
Kleine aanvulling misschien: hoe wil je zelf het liefst getroost worden? Dat kan een goeie graadmeter zijn bij troosten van iemand anders.
Grappig zijn is voor niemand prettig als troost, hoewel het in sommige situaties wel wat kan relativeren.

 · Answer

In de basis door meer gevoel voor jezelf te krijgen. Mogelijk heb je je om welke reden dan ook afgesloten van je eigen gevoelens, en ben je die gaan "overstemmen" door realisme en grapjes. Als je dichter bij je eigen gevoelens kunt komen, kun je ook een ander beter begrijpen en troosten.

 · Answer

Iemand troosten is altijd lastig. Je moet wel bij iemand kunnen aanvoelen wat iemand nodig heeft. Maar ik denk dat je het beste iemand kan troosten door altijd de verdriet te erkennen en het niet af te doen door grapjes. Zo denken mensen dat je hun verdriet niet serieus neemt en dat kan soms een eenzaam gevoel geven.

Ik weet niet wie je soms aan het huilen maakt, maar als het om je partner gaat, dan kun je het beste soms even de ruimte geven, maar wel erbij blijven en dan later een arm aanbieden.

Gaat het om je kinderen en je hebt ze straf gegeven, dan zou ik niet troosten, gewoon laten huilen. Want anders doet het af aan de straf.

Maar zijn ze gewoon verdrietig, omdat ze zijn gevallen, dan kun je ze even vast houden en dan een kusje geven waar het pijn doet. Zoals op de knie. Vergeet geen pleistertje te geven.

Maar is je partner nou verdrietig omdat er gewoon verdriet is, dan kun je het beste je arm er omheen slaan en gewoon stil blijven en je schouder bieden.

Er wordt altijd heel erg vaak gezegd dat vrouwen altijd heel erg goed kunnen troosten, maar ik ben ook een vrouw en ik kan soms ook een lompe boer zijn. Ik probeer dan gewoon een arm aan te bieden en als iemand dan weer rustig is, vragen of die persoon erover wil praten.

En heus, het zal niet altijd een sccs zijn, maar het gaat om de poging. En zoals ik eerder al zei, gewoon een schouder bieden en verder niks zeggen. Sommige mensen zeggen weleens dat het goed komt, maar sommige mensen willen dat niet horen.

Ik wens je heel erg veel sterkte en ik hoop dat je eruit zal komen. Dat je echt troost kan bieden en de adviezen die zijn gegeven nuttig zijn geweest.

Groetjes Daizy.

 · Answer

combineer het hele gebeuren eens.

-waarom kwets je anderen
-waarmee kwets je anderen. 
als je dit voor jezelf helder hebt kan je het misschien voorkomen, of uitleggen naar de persoon die je kwetst. in het gunstigste geval scheelt het zelfs 'troosten'.

er is niets mis met realistisch zijn, maar dit kan juist kwetsend zijn (als er net iemand is overleden is het niet prettig om te horen dat het leven niet stilstaat en de pijn vanzelf een keer minder wordt)

je kan je ook verplaatsen in de persoon. 'ik begrijp dat je verdriet hebt, ik begrijp dat je je zo voelt etc

zeg gewoon dat je het moeilijk vind en niet weet wat je moet doen, dat is beter dan niets doen! sla een arm om iemand heen en zeg niets. je hoeft niet altijd wat te zeggen en een pep talk te houden!

een grap is al helemaal niet op zijn plaats. iemand kan zich heel erg onbegrepen en gekwetst voelen hierdoor.

ga je zelf in de fout zeg dan dat het je spijt. vraag wat je kan doen om iemand te troosten, vraag wat je voor de persoon kan betekenen, en vraag wat je kan doen om dit te voorkomen als jij de oorzaak bent van het verdriet.

Hoe kan ik beter iemand troosten?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?