Waarom vertrekt men het gezicht bij pijn?

Omdat het normaal menselijk is emoties met het gezicht uit te drukken. Van mensen die niets van hun innerlijke gewaarwording laten blijken wordt daarom gezegd dat zij zonder een spier (van het gezicht) te vertrekken hun onverschilligheid tonen.

Dat zou 2 oorzaken kunnen hebben.

We hebben een soort reflex, die uiting wil geven aan pijn. Als jij met een hamer op je duim slaat, roep je ook "AU", of een ander woord. Op die manier doe je het met woorden, maar je doet het ook met je gezicht. Je laat dus niet alleen horen dat het pijn doet, maar je laat het ook zien. Ook als er niemand bij is.

2e oorzaak zou kunnen zijn, dat we een reflex hebben, waarbij allerlei spieren in een kramp schieten, bij (plotselinge) pijn, of dreigende pijn. Niet voor niets zegt de tandarts, bij een flinke boor-actie "ontspannen!". Dat geeft al aan, dat je je niet ontspant op dat moment. Het zal een soort ingebouwde afweer zijn, om pijn te ontlopen, of beter te verdragen. Met ons verstand weten we dat het niet helpt, maar het zit gewoon ingebakken.

Mensen hebben heel veel non-verbale communicatie.
Zonder woorden kunnen we alleen al met ons gezicht laten zien wat we voelen. Anderen kunnen zo heel goed en snel van ons gezicht aflezen wat we voelen. Dit hoort bij de interactie tussen mensen. Aan heftige emoties moeten we direct een reactie geven, als uitlaatklep. We willen dat anderen er rekening mee houden en laten dit dan ook duidelijk zien.(en vaak horen als het kan)

Het is dan ook frappant dat iedereen dezelfde uitdrukkingen kent en gebruikt. We kunnen zo feilloos zien
of iemand pijn heeft, lacht, nadenkt, schrikt enz. en hierop reageren we dan weer. De interactie dus!