Hoe kan ik meer bewust stilstaan bij het goede dat het leven biedt?

Je kan meer bewust van het goede genieten als je aanvaard dat het leven niet alleen rozen geur en maneschijn is.Het leven heeft zijn hoogte punten en zijn dalen ,dat is het leven.

Hangt er vanaf wat je kader is, wat is de achtergrond waarop je het leven toetst?

Zie je alleen lijden en verdriet om je heen en is dat je achtergrond dan moet je proberen het contrast te veranderen waardoor alles niet zou hard en rouw lijkt.

Je doet zelf al je best om een bloemetje te kopen en van de natuur te genieten, je zou er ook voor kunnen kiezen leuke programma's te kijken ipv alle ellende in de wereld te bekijken op tv.

Als mensen te veel energie van je nemen zou je wat meer afstand kunnen nemen. Negatieve mensen wat meer laten en positieve mensen meer opzoeken.

jezelf verwennen door een ontspanningsdag te nemen, iets leuks voor jezelf te organiseren, en mensen opzoeken die jouw bezoek waarderen.

Door alleen al deze vraag te stellen ben je je al meer bewust.
Geniet van de kleine dingen om je heen. Vooral de nu nog opgerolde crocussen die wachten op een paar zonnestralen en dan de hele wereld om je heen in kleur zetten en schreeuwen dat het zomer wordt. Een vriendelijk woord of een gebeurtenis die je gewoon overkomt.
De positieve dingen benadrukken. Het glas is niet half leeg maar half vol.

Mijn eigen motto is, een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.

Eleo, wat een goede vraag!
Heel veel mensen gaan door de dagen, zonder zich bewust te zijn van de nieuwe dag, de nieuwe kansen. Jij staat er bij stil!
Ik ook...

Elke dag realiseer ik me dat ik gezond opsta en de dingen kan doen die ik wil. Ik snuif bewust de frisse ochtendlucht in als ik mijn hondje uitlaat. Ik hoor de vogeltjes die een prachtig liedje uit dat kleine keeltje voortbrengen. In de verte gelach van kinderen. Sneeuwklokjes net boven de grond. Een onverwachts telefoontje van een oude bekende. Een melodie op de autoradio die me ontroert. Een vakantiekaart van een neefje bij de post. Buiten op mijn balkonnetje met een mok dampende thee. Een vrolijke bos tulpen op de tafel. Een tijdschrift voor een relaxed half uurtje. Boodschappen doen voor een gehandicapte buuf en als beloning haar blijdschap over mijn wekelijkse hulp......

Waarmee ik wil zeggen: de kleine gelukjes zitten in elke dag. Als je ze maar wilt zien.

Ook ik heb de laatste jaren van begraafplaats naar crematoriums gelopen om afscheid te nemen van mijn zusje, mijn beste vriendin, twee collega's, een oom, een buurvrouw, een oud-klasgenoot. Twee ervan waren iets ouder dan ik, de rest tot twintig jaar jonger...
Zo verdrietig allemaal.
Plus alle problemen in het dagelijks leven, de hobbels, de tegenslagen...soms niet weten hoe verder te gaan....

En daarom let ik extra goed op op al die onverwachte kleine gelukjes die een dag mij biedt. Omdat dat mij er weer doorheen trekt...

Leef elke dag even bewust en ja, zorg dat je bloemen in huis hebt. Daar word je blij van. Maak het voor jezelf gezellig en geniet ervan. Je weet immers nooit wanneer je "boven" op het aankomstlijstje staat..

En ik geef je van hieruit gewoon even een knuffel!

begin eens met wat meditatie en bedank voor al het goede, maar ook het slechte, omdat dat veelal is waar je van leert. Voel die dankbaarheid ook, dan komt er ook vanzelf meer goeds op je pad. Positieve dingen doen maar het niet voelen, trekt meer negativiteit aan en dan blijf je erin hangen... Probeer in het hier en nu te blijven.
Lach wat meer, je hoeft dat lachen niet eens te voelen maar trek zo veel mogelijk die glimlach. Hierdoor activeert de tiende hersenzenuw een stofje dat in snel tempo een stofje aanmaakt dat jou waarlijk vrolijk doet voelen ook.
In het begin voelt dat lachen nep, omdat het indruist tegen dat je je klote voelt... Uiteindelijk zet je door omdat je de verandering ziet.
En ja als je tegen iedereen lacht die je op sraat tegenkomt zie je het verschil in reactie ook nog eens met wanneer je dieptriest je hoofd wegdraait op straat bijvoorbeeld...

Probeer maar...
Meditatie haalt voor mij de scherpe kantjes af van ernstig verdriet, en helpt me bij mezelf en in het hier en nu te blijven. Er zijn vele vormen van meditatie. Je mag me pmen daarover als je er meer over wilt weten.

Nog een kleine aanvulling misschien op vele mooie antwoorden die je al hebt gekregen: het is LOGISCH, dat je je op dit moment niet lekker in je velletje voelt zitten. Dat mag ook, dat hoort bij de nare dingen die nou eenmaal bij het leven horen.
Accepteer, dat het op dit moment in jouw leven zo is.
Heel veel sterkte!

Er zijn inderdaad al veel mooie antwoorden gegeven.

Soms kan verdriet hebben ook een "geluksmomentje" bevatten. Het is maar hoe je het ziet.
Ik heb ook een periode van veel overlijden om me heen gehad. Als ik nu nog wel eens een persoon mis, of er verdrietig om ben probeer ik me daar aan toe te geven en het te zien als een momentje samen, tussen mij en degene die ik mis. Als de traantjes weer zijn gedroogd ben ik vaak toch weer bewust van het hier en nu, en hoe fijn ik het nu ook heb.

Als je bewust bent van je verdriet, en daar ook even aan toegeeft, kun je ook meer bewust zijn van alle goede dingen. Als je verdriet gaat wegdrukken of je er niet aan wilt overgeven blijft dat sluimeren en blijf je er toch een beetje in hangen, en zie je de mooie dingen snel over het hoofd.