hoi ik het barbara en heb een vraag je over mijn dochter die is nu 10 jaar en ze duimt heel erg het is soms zo ergdat haar vinger gewoon stuk is help

ik raad je aan om eventjes een bezoekje met haar te brengen bij een doctor, die weet hier misschien wel raad mee, succes

Ik heb dat ook meegemaakt met mijn dochter. Haar vader en zij sloten een weddenschap: hij zou ophouden met roken en zij met duimen. En het is gelukt!!!

Misschien als je haar iets in het vooruitzicht stelt wat ze heel graag wil, dus geen materieel ding (dat zou ik uit pedagogisch oogpunt niemand aanraden), maar paardrijlessen (al zijn het er maar een paar), naar balletles of een leuke vakantie die zij mag kiezen uit een aantal mogelijkheden. Iets dergelijks.
Er moet wel iets stevigs tegenoverstaan, wil zij haar duim uit haar mond laten.

Energiek duimzuigen beïnvloed de ontwikkeling van de mond en de plaatsing van de tanden in de boven- en onderkaak. Als gevolg hiervan wordt het gehemelte naar boven geduwd en versmald, hetgeen leidt tot de ontwikkeling van een kruisbeet. Onjuiste plaatsing van de voortanden en tong kan vaak leiden tot spraakgebrek (de onvermogen om bepaalde klanken te kunnen spreken). Dus er moet echt iets aan gedaan worden. Thuismiddeltjes als vies smakende producten en pleisters werken meestal niet. Tandartsen hebben intra-orale middelen: bitjes en beugels die in de mond worden geplaatst en een half jaar tot een jaar aan de kiezen worden vastgelijmd. Die kunnen als laatste redmiddel worden gebruikt. Als tussenoplossing zou je de Thumbguard kunnen proberen. Deze is vervaardigd van medisch kunststofmateriaal, is zacht en doorzichtig. Het hindert niet tijdens het spelen en het veroorzaakt weinig ongemak. Het doorbreekt het geconditioneerde duimzuigen door het plezier van het zuigen te veranderen in een negatief gevoel. Behandeling ermee duurt gemiddeld vier weken en heeft veel succes.

Toegevoegd na 23 minuten:
de onvermogen = het onvermogen

Het is belangrijk dat u eerst nagaat waarom deze gewoonte zo hardnekkig is.
Met welke stresssituaties heeft het kind te maken?
De gezinssituatie en sociale factoren hebben vaak invloed op het welbevinden van oudere kinderen. Is er thuis of op school sprake van stress? Sommige kinderen zuigen ergens op om aandacht te trekken, zelfs als dit negatieve aandacht is.
Als een ouder weet waarom het kind zuigt, kan er vaak iets worden gedaan om de oorzaak van het zuigen weg te nemen.
Als de stressfactor eenmaal opgelost is, kan het kind veel gemakkelijker stoppen.

Soms kan het helpen als de tandarts aan een ouder kind uitlegt wat de gevolgen van duimzuigen kunnen zijn voor de ontwikkeling van het gebit en de kaak.
In combinatie met positieve reacties van de ouders is dit vaak al voldoende om het kind met de gewoonte te laten stoppen.
Als dit niet helpt, zijn er beugeltjes die het kind in de mond kan dragen om duimzuigen tegen te gaan

Wat je ook doet probeer het positief te brengen. Dus dat ze iets leuks gaat doen of iets dergelijks. Als dit iets negatiefs wordt, wat het al een beetje is, dan krijgt ze geen zelfvertrouwen en dat heeft ze juist nodig. Mijn zoon is 5 en hem belonen we bv toen hij zindelijk moest worden met stickers. Dus als hij het juiste deed, dan kreeg hij een sticker. Als het soms mis ging, dan zeiden we dat dit niet erg was en er niets aan de hand was. Zo stimuleer je het positieve gedrag. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Succes!

Aan een kind van 10 jaar is al heel veel uit te leggen. Is het mogelijk om haar door de tandarts te laten vertellen waarom ze echt moet stoppen met duimzuigen? Kun je haar zelf nog eens uitleggen waarom ze er nu echt te groot voor is?

Wat ook belangrijk is, is om te zoeken naar waarom ze precies duimzuigt. Waardoor wordt ze zo gestresst dat ze haar duim nodig heeft? Kan ze die situaties uit de weg gaan? Is het voor haar mogelijk om dan iets anders te gaan doen dan duimzuigen? Op een kauwgompje knagen bijvoorbeeld? Is ze misschien heel onzeker van zichzelf en zou het helpen als ze wat weerbaarder werd?

Of doet ze het gewoon gedachteloos en is het een gewoonte die ze af kan leren?

Als je zegt dat ook het praten moeizaam gaat: is ze al begeleid door een logopedist? Die kan haar ook helpen met stoppen met duimen. Vraag er eens naar op school, of aan de huisarts.

Bij de apotheek kun je een antinagelbijtsetje kopen. Dat is een smerig onzichtbaar goedje dat zo smerig is dat je zowel nagelbijten als duimen uit je hoofd laat.

Ik kende een meisje dat op haar 11de nog duimde. De ouders wisten het niet te stoppen. Het hield op doordat de moeder haar mee uit logeren nam bij haar lievelingstante. Die liet zich erg negatief uit over dat duimen. Zij schaamde zich toen dermate dat ze tijdens de logeerpartij niet meer durfde te duimen. En toen ze weer thuis was bleek ze er geen behoefte meer aan te hebben.

Ik heb toevallig hier iets staan en dat heet Byte-x.
Het is voor nagelbijten en duimzuigen.
Het heeft een ontzettend vieze smaak. Als je dat op haar duim doet en ze doet het in haar mond, dan heeft ze een hele vieze smaak aan haar mond!
http://www.regrand.nl/catalog/product_info.php/products_id/112 Hier even de site waar het staat.
Je kunt het gewoon bij de drogist kopen, ik heb het bij de kruidvat gehaald.

Succes!

Duimzuigen is meer een hardnekkige gewoonte dan een verslaving, en derhalve HEEL erg moeilijk af te leren. In de regel valt vroeg of laat het kwartje vanzelf, maar inderdaad vaak pas in de puberteit.

Bij mijn zusje was het voorbij toen ze zichzelf een beugel had geduimd (rond haar 12e, en met die beugel duimde voor geen meter). De misvormingen aan haar duim komt ze echter nooit meer af, en daar schaamt ze zich nu op haar veertigste eigenlijk nog steeds een beetje voor. We zullen echter nooit weten of ze dat niet gehad had als ze niet 12 jaar intensief geduimd had.

Een neef van mij stapte op zijn veertiende over van de duim op de bierfles. Met in het begin nog wel eens een nogal hilarische vergissing en combinatie van de twee.

In de puberteit worden ze zich er in de regel wel echt van bewust hoe raar ze er uitzien met die duim in de mond, en ook voldoende om uiteindelijk met die gewoonte te breken.

Ik deed dat vroeger ook altijd. Je moet er gewoon een pleister omheen doen, dat smaakt niet echt lekker.

Ik heb het duimen van een van mijn kinderen met succes afgewend, door hem te verbieden beneden te duimen. Verder mocht het gewoon, maar niet op de benedenverdieping. Dan ga ik toch gewoon naar boven, zei hij dan. Best hoor. Maar omdat hij vaak toch liever beneden wilde zijn, koos hij dan eieren voor zijn geld. Het heeft hem geholpen om de gewoonte te doorbreken, ze merken het zelf vaak niet eens meer dat ze het doen, zo gewoon is het. Hij was wel jonger toen dan jouw dochter.
Ik vond het een prima methode, omdat het heel duidelijk en goed te handhaven was.

weer iets herkenbaars....
heb geduimd tot ik 12 was (bloos) en van de ene op de andere dag was het over.

natuurlijk heeft uw dochter hier niets aan, en gepest worden is ook een ellende.

heeft u het spulletje tegen nagelbijten al geprobeerd?
zomaar verbieden zal niet werken (gewoonte, ook zonder dat ze het door heeft zal ze duimen)
een pleister of leuk-op-last op de duim helpt soms ook.

welke momenten duimt ze? bv. 's avonds op de bank... geef haar dan een stresballetje, zakje smurfensnot.... iets waarmee de handen bezig zijn zodat ze niet richting mond kunnen gaan.
motiveer de vorderingen met een cadeautje. (lijstje met aantal dagen dat er niet geduimd is op school/ongewenste momenten thuis, aankruisen en bij voldoende een geliefde gadget)


blijf praten met uw dochter over het pesten en laat haar meedenken over manieren van oplossen.

oefeningen doen om de mondspieren te trainen (of logopedie) is misschien ook een optie?


succes!