Gevoelens die er zijn, maar niet durven te uiten en meer..?
Beste Goeie-Vraag leden,
Ik heb jullie hulp, advies, reacties of wat dan ook nodig.
Ik val dus meteen maar met de deur in huis.
Officieel mag ik dit niet zomaar in het openbaar stellen, maar omdat dit ongeveer anoniem is. Roep ik toch wat hulp op.
-----
Ik ben vroeger veel geopereerd, toen ik nog klein was.
Ook ben ik vroeger, in klas 6, 7 en 8 gepest door 3 mede-klasgenoten.
Ook ben ik door hun bedreigd door een mes.
Dit deden ze vooral om stoerigheid en waardoor ze zichzelf heel wat voelden.
Ik heb hieraan een angststoornis overgehouden, hoewel, dat denken ik en mijn ouders. Het heeft in ieder geval heel wat impact op mijzelf gekregen, waardoor ik nu met de gevolgen moet leren leven.
Ik ben nu 15 jaar, maar zoek nogsteeds naar mijzelf. Hoe ik mij precies moet voordoen op deze leeftijd enzovoort. Ik kan mijzelf blijven, maar dan voel ik me meer buitengesloten.
Ik zelf denk dat dat ik mijn meningen meer leren durven te uiten enzovoort.
Mijn probleem is nu;
Ik voel een soort van achterstand.
Elke jongen van 15 zit zichzelf nu uit te sloven voor meisjes enzo.
Hun gedachten is meer zo van : "Stoer doen, feestjes, disco's, meisjes, drank).
Tenminste, dat denk ik.
Ook hebben hun heel wat meer haar om hun lichaam en zitten meer te denken aan het opmaken van zichzelf etc. (Hiermee bedoel ik: Deo, parfum enzovoort).
Ook speelt er soms bij mij zelf dan heel wat jaloezie als ik een meisje met een jongen zie lopen enzo.
Wat moet ik hiermee?
Mvg,
Ruben.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.