Ben jij bang voor de dood?

Ik ben niet bang om te dood te gaan ... denk ik. Nog niet meegemaakt eerlijk gezegd.

Waar ik wel bang voor ben is dat ik niet weet wat daarna gaat gebeuren.
Wat gebeurt er als je dood bent?!

Is dood gewoon dood of ga je ergens anders naar toe om verder te "leven".

Ik geloof in het hiernamaals dus ja ben zeker niet bang om te sterven. Klinkt misschien een beetje naïef maarre er is een tijd van komen en een tijd van gaan.

Kortom iedereen gaat een keer heen. Het is overigens heel verschillend op welke manier je dood gaat of kan gaan.

Ik ben niet bang voor de dood opzich, maar hoop alleen dat het geen lange lijdensweg wordt (ook al ontkom je daar tegenwoordig haast niet meer aan).

Nee hoor...

En de laatste keer was ik zelfs nog te jong en werd terug gestuurd...

Ik zou heel nuchter kunnen zijn en zeggen dat ik niet bang ben van de dood, als kind heb ik het zelf omarmd met enkele pogingen. Na het zien sterven van een paar naaste familieleden merk je dat het een onderdeel van het leven is. Ik heb ook nooit verdriet gevoeld.
Ik ben echter een keer bijna verdronken en dan blijken de nuchtere gedachten niet helemaal meer te gelden. Op het moment kan ik denken dat ik me er niet heel erg mee bezig hou, dat ik er geen angst voor heb en dat ik met plezier een kogel zou opvangen om iemand anders te redden. Maar als putje bij paaltje komt weet je het nooit.

Nee, waarom bang zijn voor het onvermijdelijke?
Als het mijn tijd is zal ik er wel aan toe zijn.
Het vervelendste aan dood vind ik het achterblijven, dus mijn eigen dood zal ik niet vervelend vinden, maar als een van mijn dierbaren gaat doet dat mij pijn en daar kan ik wel "bang" voor zijn. Maar gelukkig domineert het mijn leven niet.

De meeste mensen die zeggen niet bang te zijn voor de dood, beseffen niet dat ze dood kunnen gaan...

Iedereen is bang voor de dood... Iedereen, daar bedoel ik mee, ieder persoon... En een persoon is een ego... Elk ego is bang voor de dood... Dat is per definitie zo...

En iedereen die deze vraag beantwoord, zeggende dat de persoon niet bang is voor de dood, zegt dus geen ego te hebben, zegt dus geen persoon te zijn... Is er wel een ego, of is er toch een persoon die spreekt, dan geldt de eerste zin van mijn antwoord...

Wanneer is iemand niet bang voor de dood, twee mogelijkheden zijn er dan... De eerste is iemand met een fullblown BDE ervaring én die het op de goede wijze verwerkt heeft, dan pas kent die persoon geen angst voor de dood...

De tweede mogelijkheid is als de persoon reeds gestorven is, als het ego reeds gestorven is... En zulke mensen zijn dus nergens bang voor, nergens, niets kan hen angstig maken... Want ze hebben het al een keer meegemaakt en hebben al gezien wat er precies gebeurt en weten dat het niets voorstelt...

Ben ik bang voor de dood; ik ben bang van niet...

Nee, want het is onvermijdelijk. Het heeft geen zin om je druk te maken. Ik weet zelfs niet waarover ik me precies druk zou moeten maken. Het enige wat me vervelend lijkt is hoe ik dood ga. Een lang sterftebed vechtend tegen een slopende ziekte lijkt me vreselijk evenals je een niet natuurlijke dood sterft. Maar zelfs dat heb je niet volledig in de hand en ik ben nog te jong voor de dood. Dus ook daar denk ik nauwelijks over na.

Voor de dood zelf ben ik niet bang; wel voor het moment van doodgaan. Ik hoop namelijk dat dat moment kort en pijnloos is. Maar dat heb ik natuurlijk niet voor het zeggen.

Nee als ik er niet over nadenkt.
Ja als ik er over nadenkt.
Iedereen is bang als hij/zij er over nadenkt.
Het is namelijk een grote onzekerheid over het hiernamaals bij veel mensen.
Iedereen die op sterven ligt staat doodsangsten uit.

ik ben alleen bang want ik weet niet of ik alles wat ik wil doen nog kan doen verder:

laat maar komen die dood

Ik ben er niet bang voor.
En zeker niet zoals Xinix denkt doordat ik het niet besef.
Ik ben vorig jaar op het randje geweest. En het was niet erg voor mezelf om het mee te maken. Het is zeker zo dat je in die toestand steeds minder een ego bent, je ervaart een enorme heelheid en eenheid. Goed gezien dus:) maar het is niet iets om bang voor te zijn.

Ik ben niet bang voor die van mezelf. Maar wel enorm bang voor die van degenen waar ik gek op ben, mn vrouw en kinderen. Dat lijkt me veel erger (voor mijn ego).

Totaal niet. Het is onvermijdelijk dus je kunt het beter gewoon accepteren. Een mooie geruststellende spreuk die ik wel eens ben tegengekomen hierover is: "waar het leven is, is de dood niet en waar de dood is is er geen leven".

Ja en Nee,

1. Als ik met mijn hart denk: Ja, niet voor de dood zelf maar voor alle kansen die ik mis en dingen die ik nog zou willen doen.

2.Als ik met mijn hoofd denk: Nee, er zijn maar weinig dingen zeker in het leven: 2 van de grootste zekerheden zijn dat je belasting moet betalen en dat je vroeg of laat dood gaat. Ik hoop uiteraard dat ik lang leef maar das meer vanwege punt 1.

Aan elke film komt een eind, elk liedje heeft een laatste noot, elke dag heeft een zonsondergang, elk eten heeft een houdbaarheidsdatum. That is a simple fact

er zijn momenten dat ik voel: nu ben ik klaar om te sterven...klaar om het leven los te laten... klaar om het verdriet van de achterblijvers los te laten...

en er zijn momenten dat ik weet dat ik ga sterven... maar niet NU... ik weet dat het op enig moment stopt hier... maar ik ga er vooralsnog vanuit dat dat moment (ver) in de toekomst ligt... niet NU...

ik weet dat sterven komt... maar ik beséf het niet...

noem dat maar angst... angst om sterven onder ogen te zien...

Nee, want het is inherent aan leven.

de dood is het aller eerlijkste wat er is ,je kan het niet afkopen of ontduiken.
maar of je er bang voor moet zijn weet ik niet .
persoonlijk ben ik de 1ne keer wel en de andere keer niet bang.
sta er niet te lang bij stil en leef.

Ha, die Unique;

Ik ben niet banger voor de dood dan voor het leven. Hooguit dat je je soms wat bezorgd kunt afvragen wat voor onbekends er 'hierna' zal zijn, maar dat geld voor de resterende tijd van je leven immers ook. Er werd zojuist gezegd dat iedereen die op sterven ligt doodsangsten zou uitstaan, dat geldt in ieder geval niet voor de laatste paar sterfgevallen die ik van nabij heb meegemaakt. Een enkele was vanuit de kracht van het geloof op hoge leeftijd blij 'naar huis' te worden geroepen, een niet-religieuze blij juist van angst en pijn verlost te zijn.

Nee eigenlijk niet. Het is een natuurlijk iets waarvan je weet dat het komen gaat.
Het feit dat ik absoluut niet weet wanneer me dit te wachten staat, maakt dat ik er ook absoluut niet bang voor ben.
Als ik nu al zeker zou weten dat het overmorgen gaat gebeuren... ja, dan zou ik het misschien anders bekijken.

Antwoord van een ernstig zieke!
Angst voor het onbekende en het lijden ernaar toe is wat mensen bang maken. Lieve mensen nu ik ziek ben vraagt men mij herhaaldelijk, ben je bang voor de dood? Neen dat ben ik niet. Ik ben niet bang voor het leven dus ook niet voor de dood. Ik zal het uitleggen hoe ik dit beleef en voel.
In het leven maken we allemaal onze voorbestemde dingen mee. Ieder op zijn eigen wijze. Dit zijn soms vervelende dingen en mooi dingen. Vanuit deze tegenstelling gaan we ervaren. Soms is ervaren pijn. Ik ben niet bang voor de dood want dan ben ik over het lijden heen. In onze dromen kunnen we overal tergelijker tijd zijn of we vliegen, een droom is tijdloos. Ons innerlijk stemmetje is dezelfde als drie jaar of als je 85 bent. Ik ben ernstig ziek en palliatief ik ben straks over het lijden heen. Mijn lichaam leg ik af en krijg een nieuw begin. Ondanks mijn beperkingen en bedlegerigheid geniet ik van het leven meer als ooit te voren dit is m`n kracht om ontvankelijk te zijn voor het over lijden/ of over gaan. Het genieten van het leven met je hart biedt zoveel perspectief. Het haalt je angst weg. groeten Addy

de dood.
heb 1x op de rand gestaan.
en wat je dan voelt laat je gewoon zeker doen weten dat er hierna meer is.
en stel dat er niets is, dan is er altijd nog de rust en vrede van niets meer moeten.

x

Niet voor mijn eigen dood. Soms wel voor de dood van een vriend of familielid.

Ik ben niet bang voor de dood. De dood is heel natuurlijk en niet onverwacht. Het moment is dat wel en ik denk dat mensen daar voor vrezen.

Ja, ik ben bang voor de dood... (maar niet paranoide dat ik overal op mijn hoede ben hoor~!)Ik heb nog een heel leven voor me (ik ben 14 jaar...) en ik ben niet van plan dat nu al kwijt te raken. Er zijn nog zo veel dingen die ik dan nog nooit heb meegemaakt in mijn leven... dus ja, ik ben bang voor de dood.

Ik ben denk ik niet bang voor de dood als ik in mijn slaap op een oude leeftijd doodga ofzo. Maar als er allemaal raare mensen achter mij aanlopen die me willen vermoorden zou ik wel ban worden.

Nee, all good things come to an end.

Nee. Ik zou het jammer vinden om nu dood te gaan, maar later is het denk ik beter om redelijk vroeg dood te gaan, omdat je dan je leven gehad hebt, je hebt rust. Het lijkt me ook leuk om heel lang te leven, maar daar moet dan ook wel een einde aan komen op een gegeven moment. Dan zal ik dus ook niet bang zijn voor de dood.
Ik ben trouwens wel bang dat naasten dood gaan, dat doe nog meer pijn denk ik.