Waarom huilt niet iedereen hetzelfde?

Omdat iedereen emotie anders beleeft en uit.

Hetzelfde geldt voor:

-lachen
-genieten
- woede
-angst


etc.

Bedoel je de MANIER van lachen, of bedoel je REDEN waarom mensen huilen?

De MANIER van huilen heeft te maken met je lichamelijke gesteldheid, net zoals bv ieder mens een unieke eigen stem heeft, of z'n eigen manier van lachen.

De REDENEN waarom een mens huilt, heeft te maken met de volgende zaken:
Karakter:
De ene mens is emotioneel sneller van slag
dan de ander. De een huilt nooit, de ander is al emo-
tioneel van slag als hij een zielig hondje op tv ziet.
Cultuur:
Wanneer je opgevoed wordt in een cultuur
waarbij het bv 'not done' is om je emoties te uiten, zal
je die zo lang mogelik binnen proberen te houden. Maar er zijn bv ook culturen waarbij het juist wordt aangemoedigt om bv bij rouw hartverscheurend je verdriet te uiten.
Opvoeding:
Wanneer je tijdens je opvoeding bv van je ouders steeds te horen hebt gekregen dat je 'een groot kind' moet zijn, of wanneer je uitgelachen bent om je tranen, zul je als volwassene nog maar met moeite je emoties leren uiten, bijvoorbeeld.

Het uiten van je emoties is cultuur-gebonden. Door de voorbeelden van de mensen om je heen terwijl je opgroeit, zie je de 'juiste' manier om een bepaalde emotie te uiten.
Zo vinden wij de uitingen van blijheid, zoals je ze in Amerikaanse shows vaak ziet, erg overdreven : dat geschreeuw en gespring. En hoe vrouwen in het midden-oosten hun verdriet uiten, voelen wij ook als een tandje te erg aan.

In WestEuropa is het allemaal wat beheerster, hoewel de 'stiff upper lip' en de 'jolly good show' van de Engelsen voor ons dan weer net te onderkoeld is.

Als een kind zijn frustratie uit door gillend over de grond te rollen, geven wij dit kind al gauw te begrijpen, dat dit niet de juiste manier is om je zin te krijgen. Lief vragen, en anders even onder de koude douche om af te koelen. Of negeren.
Zo leert een kind alle emotionele uitingen, en daardoor huilen we niet allemaal hetzelfde.

En dan is er ook nog het verschil van hoe het in jouw eigen familie gehanteerd wordt, en je karakter speelt ook nog een rol.
Dus binnen de culturen zijn er ook nog individuele verschillen.

Zo zou ik de jongens de kost niet willen geven, die toch nog leren, dat mannen niet huilen in het openbaar, hoewel het binnen de muren misschien wél geaccepteerd wordt. En de meisjes niet, die wimperknipperend op hun vader inwerken om dat kledingstuk los te peuteren.

We huilen allemaal anders vanwege ons karakter, temperament en het is cultuurgebonden.
Andere culturen groeien op met andere waarden en gewoontes. De westerse cultuur is meer op afstand van elkaar in tegenstelling tot bijv. de afrikaanse volksstammen of Aziatische samenlevingen. Wij zijn erg individualistisch en stellen onszelf op de eerste plaats en daarom zullen bijv.adolescenten in een westerse samenleving sneller autonomie nastreven. Westerse ouders zullen bij de opvoeding meer ondersteunen om autoritaire maatregelen te vermijden.
Chinezen doen dat heel anders. Zij zijn streng en houden de kinderen kort. Zij moeten nl. weer zorgen dat hun kinderen zich weer voegen naar hun sociale en cultureel wenselijke normen. Verschillen in temperament zijn ook cultuurgebonden. Zo is vast komen te staan dat
Chinese baby`s van 4 maanden minder motorische activiteit vertonen en minder snel gerustreerd raken en minder huilen dan westerse baby`s van 4 maanden. Ook zijn ze minder expressief. Kinderen leren dus van hun omgeving en als hun ouders gewend zijn hun tranen te tonen als ze blij, verdrietig, woedend of gefrustreerd zijn, zullen zi dat ook doen. In Afrikaanse culturen is het bijv. heel normaal dat vrouwen zich bijna gillend op de grond storten bij heftige emotie, hun dochters zullen dat dus ook doen, zij denken dat het zo hoort. Zo heeft iedere cultuur zijn eigen manier om met emoties om te gaan. Wij zijn beschaafd dus zullen ons nooit in het openbaar zo laten gaan als temperamentvollere culturen die over het algemeen ongeremder zijn. Het is wel een feit dat vrouwen meer en eerder huilen, omdat zij meer dan mannen zijn ingesteld om te troosten en daardoor emotionelere dingen meemaken. Ook hebben vrouwen een geslachtshormoon dat hen eerder doet huilen dan mannen.Wanneer mannen in een soortgelijke situatie komt als een vrouw, zal het hem wel raken, maar daar blijft het meestal bij. Zij vinden nog vaak huilen een teken van zwakte.

Iedereen is anders.

Iedereen heeft zijn eigen manier van doen. Dat is ook mooi, want dat maakt heb uniek en herkenbaar tussen de vele.

iedereen heeft andere emoties en een andere stem