Heb ik anorexia?

dat kunnen wij niet beoordelen daar zijn specialisten voor.

Het verhaal dat jij schetst baart mij echter wel zorgen. Het klinkt niet gezond. Blijkbaar maak jij je ook zorgen.
Het beste is om dit met bijvoorbeeld je ouders te bespreken en dan samen naar de huisarts te gaan.
Er zijn speciale hulpverleners die jou hier heel goed mee zouden kunnen helpen.
Het is ongezond om te weinig te eten en te veel af te vallen.

ja dat lijkt er wel op ...
je zou hulp kunnen zoeken hiervoor..
bespreek dit met je huisarts..

Toegevoegd na 3 minuten:
http://forumplein.nl/index.php/home/gezondheid-en-zorg/eetstoornis


kijk anders eens op deze site..misschien kan dat je helpen

Ik zou naar de huisarts gaan die kan je zeggen of je het inderdaad hebt en je doorverwijzen naar iemand die je hulp kan bieden. Ik denk dat je Anorexia hebt. Dus ik zou adviseren om zo snel mogelijk een afspraak te maken met je huisarts.

Volgens de Body Mass Index heb je een ondergewicht. Dat zegt al genoeg vind je niet. Als je nog 5 kilo aankomt heb je een perfect gewicht.

Wees tevreden met jezelf en hou op met deze onzin. En als je dat niet wil praat er dan tenminste met iemand over of zoek hulp.

Beste ..., hoe het ook is, of wat het ook is... in ieder geval ben jij helemaal niet gelukkig met de situatie en kan jij in deze situatie niet onbezorgd leven. Ga alsjeblieft naar je huisarts en vraag om hulp zodat jij gelukkig en onbezorgd als een meid van 14 kan lachen en leven.
Ik ben heel blij dat je hier deze vraag stelt, want in ieder geval wil je er wat aan doen.

Ik zou zeker een afspraak met de huisarts maken om hierover te gaan praten. Je hebt ondergewicht en bent heel erg bezig met eten.

Je kan ook eens bij onderstaande sites kijken. Misschien herken je er dingen in.

http://www.voedingsforum.nl/forum.asp?FORUM_ID=23
http://www.eetstoornis.net/yabbse/index.php

Ja, ik vermoed het wel.

Ga als je blieft te raden bij de huisarts. Je wil zelf aan de bel trekken door deze vraag te stellen. Als je durft, ga ook eens hierover praten met je ouders. Of laat ze deze vraag lezen.

Je kunt ook eens de kindertelefoon bellen.

Je BMI is nog goed maar je bent jezelf wel fors aan het uithongeren. Een goed gewicht betekent voor jou dat je de komende jaren wat zwaarder MOET worden om gezond te blijven. Een boterham en twee biscuitjes tot aan het avondeten is veel te weinig. Je zet je lichaam dermate op de spaarstand dat je steeds minder brandstof nodig hebt. Daardoor loop je steeds meer tekorten op. Je hebt juist eiwitten nodig als bouwstof en wat gezonde vetten, zowel als bouwstof als drager van vitamines. En wat probeer je in vredesnaam te bereiken met tweemaal per dag wegen? Dat je straks de conclusie kunt trekken dat je van water al aankomt? Je hebt hulp nodig maar ga er in de eerste plaats voor zorgen dat je de voedingsstoffen die je nodig hebt om uiteindelijk niet het loodje te leggen binnenkrijgt. Goed dat je dit jezelf afvraagt en die vraag hier stelt maar ga er wel iets mee doen.

bij het riagg zou je ook eens kunnen informeren daar hebben ze speciale cursussen voor boulimia, anorexia enz... je kunt daar meestal zo naar binnen lopen voor advies.

Anorexia nervosa is een medische diagnose, die kunnen wij niet stellen. Maar het is wel duidelijk dat je flink in de problemen zit, en zelf niet weet hoe je hier weer uit moet komen.

Het is al eerder gezegd en zal na mij vaker gezegd worden, maar ik denk dat het niet genoeg herhaald kan worden: ga alsjeblieft naar een dokter. Je leven hoeft niet zo te zijn, het kan véél beter worden als je hulp zoekt.

Je eerste adres daarvoor is je eigen huisarts. Schaam je niet, en vertel de dokter precies wat je ons hebt verteld. Als je dat moeilijk vindt, print dan desnoods deze pagina met je vraag uit en laat dat aan je dokter lezen.

Ik denk dat je de eerste belangrijke stap al hebt gezet, en dat is heel dapper: je geeft voor jezelf toe dat er iets niet goed is.
Nu moet je de volgende stap nemen en hulp gaan zoeken. Je bent nu al te licht, al voelt het voor jezelf niet zo, en als je zo doorgaat met te weinig eten breng je jezelf in gevaar.
Zoek iemand uit die je vertrouwt, liefst je ouders maar de huisarts of een vertrouwenspersoon op school kan ook. Maar ga alsjeblieft hulp zoeken!

Jouw gewicht verteld niet of je het hebt of niet.
Mijn antwoord zou zijn ja, als je er (vooral mentaal) bijna constant mee bezig bent en als je een vertekent zelfbeeld hebt. Het is een obsessie en in mijn mening een verslaving. Hardnekkig dus. Misschien (hopelijk) is het bij jou meer een fase en/of zit je in het beginstadium.
Ik zou je adviseren om proberen na te gaan wanneer/ waardoor/ waarom je dit gevoel kreeg.
Dat zou enorm kunnen helpen met het krijgen van inzicht met betrekking tot je probleem, je gevoel en dus waardevol voor je herstel.

Meisje meisje toch. Waarschijnlijk heb jij een ideaalbeeld voor je, van een perfecte jij, die geaccepteerd wordt door iedereen, en populair zal zijn bij de jongens.. Je bent 14. Ik weet dat deze dingen nu allemaal gaan kriebelen, maar je bent en blijft 14. Je kunt nu niets bereiken met een mooi strak lichaam. Goed presteren en goed voor jezelf zorgen.. daar kom je verder mee. Uiteindelijk droom je van een leuk, lief vriendje die alleen van jou is. Als jij zo je best gaat doen om er leuk uit te zien.. zullen ook alleen de jongens op jou af komen die jou alleen voor de leuk willen hebben.. Als je al die energie omtrend lijnen omzet in energie voor je ware ik te vinden.. dan tref je meer geluk in vrienden en in de liefde, als met een mooi koppie vol make up, en een uitgehongerd lichaam.. Ware schoonheid zit in je zelfvertrouwen.. Als jij jezelf kunt accepteren, en kunt zien hoe mooi jij bent.. en dat uitstraalt.. meid dat ben je gelukkiger dan ooit. Dan pas zullen de reacties positief over slaan. Ik zie liever een vrolijke mollige meid voor me, als een mager, tenger meisje met pijn en onzekerheid in haar ogen.

Geluk en liefde begint bij jezelf, niet bij een ander..en wat een ander dus van jou vind.

Veel sterkte en geluk toegewenst

Dat je een serieus probleem hebt maakt je verhaal wel duidelijk. Misschien is het goed dat je weet dat het eten op zich het probleem niet is. En dat klinkt raar misschien, maar het "niet-eten" is een symptoom van een onderliggend probleem. Dus de oplossing is ook niet "gewoon gaan eten" zoals je omgeving je misschien zal aanraden. Natuurlijk zul je lichamelijk in conditie moeten blijven om je onderliggende problemen aan te kunnen pakken. Met een verzwakt lichaam kun je niet "vechten". Dus het weer leren eten zal een punt van aanpak worden, samen met een behandeling van alle andere problemen die dit eetprobleem veroorzaken.

En, hoe eerder je erbij bent en hulp gaat zoeken hoe "sneller" je weer op de weg terug kunt komen. Hoe dieper je afzakt in de spiraal van niet-eten en je rot voelen hoe moeilijker dit wordt. Ik wil je dan ook echt dringend aanraden, zoals alle anderen hier, om hier met je huisarts over te praten en hulp te vragen. Er is ook een goede site voor meisjes zoals jij voor meer info en een forum: http://www.proud2bme.nl/ Hier zijn ook hulpverleners online waar je je vragen aan kunt stellen.

Voor ouders is een aparte pagina gemaakt met allerlei info:
http://www.proud2bme.nl/parents/Eetproblemen
Laat hen dit ook lezen! In de linkerkolom staan allerlei onderwerpen die voor hen van belang kunnen zijn.

Heel veel sterkte, enne... hulp zoeken!

ik zou als ik jou was met me ouders er over praten en als ik dat niet zou durven naar de huisarts deze heeft namelijk geheimhoudingsplicht en mag de reden van je bezoek aan hem aan niemand vertellen
maar zoek aub hulp want dit klinkt niet gezond

Je bent heel erg met eten bezig, dus het lijkt er wel op. En ik weet dat als jij in de spiegel kijkt je iemand ziet die te dik is. Ik hoop dat je kan geloven dat je een vertekend zelfbeeld hebt. Heeel veel mensen zien zichzelf dikker in de spiegel dan dat ze daadwerkelijk zijn.

Ook is anorexia eigenlijk geen eetstoornis, er is wat anders aan de hand, wat je problemen met eten veroorzaakt. Gewoon meer gaan eten etc, zal dus echt niet zomaar gaan helpen, trouwens ook niet als het geen anorexia zou zijn.

Je bent lang en aan de lichte kant, dat neemt risico's met zich mee... Ik weet niet of je al ongesteld bent geworden, ondergewicht kan dit proces tegen houden of stoppen. Je gaat je slechter concentreren, je gaat het kouder krijgen en als je dit doorzet dan ga je last krijgen van flauwtes en dit is maar een kleine greep van dingen die kunnen gebeuren.

Het volgende is dat ik het al heel dapper vind dat je dit hier plaatst, ook al gedraag je je zo, ergens weet je dat het niet helemaal goed is. Top!! Want zonder dat, ben je niet te helpen. En jij bent te helpen!

Als je het eng vind om naar je huisarts te gaan (ivm je ouders bijvoorbeeld) heb je het recht om naar een andere huisarts te gaan, hoewel je eigen huisarts een zwijgPLICHT heeft als jij niet wilt dat hij je ouders inlicht.

Verder valt een huisartsbezoek niet onder het eigen risico van de zorgverzekering, kortom je ouders hoeven er nog niet achter gekomen, als jij er nog niet klaar voor bent en toch kan je ergens terecht met je vraag om hulp. Je ouders wordt een volgende stap, of misschien anders een tante of de moeder van een vriendin, wie je dan ook wel kan vertrouwen.

Heb echter in de gaten dat aan dergelijke problemen een grotere grondslag zit dan de obsessie voor eten, er is meer met jou aan de hand en wat?? Dat moet je echt aan de proffesionele mensen vragen.

Succes!!

Ik heb anorexia gehad en zoals jij jou situatie nu beschrijft, zo is het bij mij ook begonnen. Alleen eindigde het bij mij dat ik helemaal niet meer at.
Ga alsjeblieft naar je huisarts. Als je niet durft, neem dan je moeder of een vriend/in mee.
Praat er met iemand in je omgeving over, die kan je helpen om de stap te nemen, naar je huisarts te gaan.

nou je hebt wel degelijk een eetprobleem,
ik herken mezelf heel erg in jou.
ik zou wel iets van hulp zoeken... geloof me je word egt niet gelukkiger als je zo door gaat!!!