Hoe kan het dat ik niets voel bij aanraken?

Wat bedoel je met "niets voelen", en met dat het "van binnen niets losmaakt": bedoel je dat je echt niets voelt, in de zin van dat iemand zijn hand op je schouder kan leggen en dat jij geen idee heeft of er wel of geen hand op je schouder rust? Of bedoel je dat je nog wel voelt dát er een hand op je schouder ligt, maar dat je daar geen enkele emotie meer bij voelt? En waarom ben je met zo'n ernstig probleem eerst naar iemand gegaan die een onbewezen (en dus puur theoretische) methode gebruikt, en ga je nu pas naar een medicus?

@Cryofiel, die staan tegenwoordig weer helemaal in de belangstelling. Een gevaarlijke tendens, maar dat is mijn persoonlijke mening.
Ik vond dit artikel:
http://www.inekehilhorst.nl/wp-content/uploads/artikel-Libelle_de-auralezers_Ineke-Hilhorst1.pdf

Kan je iets meer vertellen?
Verdovingen, andere complicaties. Kan je het ook iets beter/anders beschrijven?
Geen gevoel, voel je dan ook een prik met een spelt niet of is het alleen / vooral het emotionele?

Voor degenen die dat niet (kunnen) zien: de vraag staat in de rubriek Seksualiteit.

Gezien, maar de vraag nogmaals herlezen en deze zin had ik gemist:
"zonder dat het van binnen ook maar iets losmaakt."
Daaruit lees ik nu dat het om het emotionele gaat.
Het 1e stuk en een neuroloog gaan echter meer de richting op van een fysieke oorzaak. Vergeet trouwens niet dat aan pijn (door een spelt) ook een emotionele kant zit.

Ik had ook het vermoeden dat het een emotionele zaak was - zie de eerste reactie in deze draad, daar vroeg ik feitelijk hetzelfde dat Jackd daarna herhaalde. Maar uit de vraag wordt dat niet duidelijk. Het is een vermoeden. Vandaar dat ik het vroeg: bedoelt vraagsteller inderdaad dat er geen emotionele koppeling meer is, of bedoelt ze dat ze gevoelloos is in de zin van dat ze niet zou voelen of er wel of geen hand op haar schouder ligt? (Dit was natuurlijk een willekeurig voorbeeld.) Als het inderdaad de emotie is die ontbreekt, heeft een psycholoog meer zin dan een neuroloog. Als ook het echte fysieke gevoel ontbreekt, is een neuroloog juist de aangewezen persoon. Kortom: wees duidelijk! Zowel richting ons als richting de neuroloog, de psycholoog of welke behandelaar dan ook. Aura's zijn natuurlijk puur hypothetische bedenksels waarvoor elke aanwijzing ontbreekt dat ze zouden bestaan. Iets met aura's gaan doen is dus hooguit "psychologie via een enorme omweg". Wellicht nuttig voor mensen die de directe weg niet kunnen, niet willen, of niet durven bewandelen.

Je zegt dat je tien jaar niets meer voelt bij aanraken.
Wanneer het gaat om fysiek voelen, vind ik het moeilijk te verklaren dat je 10 jaar met zo'n klacht rondloopt en dan naar een auralezer gaat.
Daarom ga ik er van uit dat je met " voelen" bedoelt dat je geen seksuele opwinding meer ervaart. Je voorbeeld van klap op je kont wijst ook in die richting. Je hebt een kind gekregen. Daarmee verander je van een vrouw in ook een moeder. Of de geboorte dan via keizersnede of op natuurlijke weg gebeurt, maakt niet uit.
Veel vrouwen hebben moeite met de rol van zowel moeder als minnares. Je hebt een verantwoordelijkheid voor een baby. Dit vraagt veel energie en emotie. Ook de vader is nu niet alleen minnaar maar ook partner van een moeder.
Meestal kunnen vrouwen na een bepaalde ( soms lange) tijd wel hun draai vinden in deze dubbelrol. Het lijkt erop dat jij deze aanpassing niet hebt kunnen maken, en dat je seksuele gevoel uitgeschakeld blijft. Je " emotieloze" gevoel is niet verminderd, maar lijkt zich steeds meer uit te breiden. Dit is iets waarmee je naar de huisarts kunt gaan. Soms kan een gesprek met een hulpverlener je hierbij helpen. Je huisarts kan een inschatting maken van de ernst, door met jou hierover te praten. Daarna kan hij je de juiste verwijzing geven.