Wat doe je als veel meer behoefte hebt aan intimiteit dan je partner?

Afhankelijk van hoe open je relatie met je partner is , zou je er een minnaar bij kunnen nemen.
Als het niet bespreekbaar is, zal het stiekum moeten, maar daar gaan relaties van kapot.

Liefde is geven en ontvangen! Dus niet nemen.
Accepteer je partner zoals die is. En probeer er te zijn voor hem. Verras hem met kleine (zorgzame)dingen.
Accepteer dat niet ieder mens het zelfde is.

Ik heb het zelf mee gemaakt, en destijds probeerde ik me er aan aan te passen. (Dat hij minder behoefte had aan intimiteit dan ik.)

Achteraf maakte ik er mijzelf alleen maar ongelukkig mee en had ik het net zo goed niet kunnen proberen. Heb het hem meerdere keren geprobeerd uit te leggen, maar volgens hem was het onzin, al dat geknuffel en gekroel.

Uiteindelijk is het alsnog fout afgelopen tussen ons, maar waarschijnlijk was het gewoon beter geweest als ik me bij mijn eigen 'ideeën' had gehouden en hem moeten zeggen, dat als hij een knuffel op z'n tijd te veel moeite vond hij het maar lekker kon bekijken..

Lastige situatie, lastiger dan als het alleen om seks gaat.

Intimiteit komt veel dichterbij. Het zou mooi zijn als je dit op de een of andere manier kunt uitwerken met haar.

Belangrijker dan sex ansich is knuffelen en dollen, gein en plezier hebben met elkaar. Als dat er niet is, waar de sex er bv wel is, heb je in feite niets. Vooral als je die intimiteit echt mist moet je er wat aan doen, met of zonder je partner.

Liefde is: Het elkaar door dik en dun respecteren. Soms kan er door (vervelende) omstandigheden geen sprake meer zijn van seks. Vele omstandigheden kunnen hieraan ten grondslag liggen.
Je kan je partner niet dwingen om iets tegen zijn of haar wi/zin te doen. Dit zou nu juist een mooie reden zijn om juist de andere leuke dingen die ook leuk zijn in het leven te ontdekken.
Zie ook mij reactie op deze vraag

Als ik jou was zou ik er een niet al te groot probleem van maken. Probeer elkaar een beetje tegemoet te komen, maar maak het niet tot een issue (tenzij je partner daadwerkelijk preuts en afstandelijk is, natuurlijk).

Het lichamelijke aspect in een relatie is natuurlijk heel belangrijk, maar vergeet niet dat de platonische verhouding de doorslag geeft bij het opbouwen van een echt goede relatie.

Je toevoeging m.b.t. het knuffelen en kussen geeft mij echter wel wat extra denkvoer t.o.v. je vraag. Het is belangrijk om elkaar af en toe te kunnen omhelzen en om tegen elkaar aan te zitten en met elkaar te knuffelen.

Dat je partner dit niet altijd wil is begrijpelijk - sommige mensen houden er niet van wanneer een ander, ook al is dat een geliefde, zich constant binnen hun persoonlijke zone begeeft - maar wanneer je partner te pas en te onpas aangeeft dat intimiteit niet als prettig wordt ervaren, zou ik me toch eens goed beraden op de verhouding tussen jullie behoeftes.

Wees vooral open en duidelijk. Laat dit je relatie niet in de weg zitten, en wanneer dat onvermijdelijk het geval is, moet je toch een conclusie trekken en tot een besluit komen. Probeer dat samen te doen. Probeer eruit te komen met z'n tweeën, en als dat niet lukt, zoek dan desnoods therapie.

Maar vecht er wel voor. Want liefde moet je nooit lichtvaardig opnemen en nooit lichtzinnig opgeven. Daar is het te belangrijk voor.

Dit is voor mij één van de weinige dingen die een breekpunt zijn in een relatie. Lichamelijke intimiteit in de zin van knuffelen, kussen, aan elkaar zitten e.d. is voor mij een eerste levensbehoefte.

Als er na praten geen verandering in zou komen, zou het voor mij dan ook aanleiding zijn om de relatie te verbreken. Voor mij is een relatie waarin we niet knuffelen net zo slecht als een relatie waarin we nooit praten. En omdat je de ander nu eenmaal niet kunt dwingen om behoefte aan lichamelijke intimiteit te faken, zou het voor mij einde verhaal zijn.

Ik zag bij je vorige vraag trouwens ook ergens een antwoord staan over het zoeken van een partner erbij. Ik leef zelf niet monogaam, maar ik zou een partner erbij voor het knuffelwerk hierbij niet als een oplossing zien.

Het gaat er niet om dát er geknuffeld wordt, maar dat mijn partner en ik dat sámen delen. Een extra relatie toevoegen waarin wel geknuffeld wordt, maakt het gebrek aan lichamelijke intimiteit in de eerste relatie niet goed.Anders zou ik net zo goed naar knuffelparty's kunnen gaan.

Als je van je partner houdt,is er maar één antwoord: Genoegen mee nemen. M.i. is er geen alternatief.

In de praktijk komt het op neer dat je een tweede nodig hebt om je aan te vullen.

Uiteindelijk zou je toch bij je eigen kern moeten komen.