Hoe komt het dat vrouwen of mannen als ze ouder worden zich vaak aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht?

Ik denk eerder dat het te maken heeft met een lang ontdekkingsproces. Of met het einde van een onderdrukkingsproces van de eigen gevoelens, dat kan ook.

Helaas rust op homosexualiteit nog een groot taboe. Het is erg moeilijk om voor jezelf te erkennen dat je eigenlijk op mensen van hetzelfde geslacht valt. Zeker als je voorkeur niet zodanig uitgesproken is dat je niet ook diepe gevoelens kunt koesteren voor iemand van het andere geslacht. Dan denk je dat je je roeping hebt gevonden in het huwelijk, en dan zie je alle andere gevoelens als een rarigheidje van jezelf waar je maar niet al teveel op moet letten.

Pas na verloop van tijd gaat het wringen, en kom je erachter wat de werkelijke oorzaak is van dat gevoel van onbehagen dat je al je hele leven achtervolgt.

Net zoals sommigen na hun 40e of 50e hun baan vaarwel zeggen en iets gaan doen dat ze écht leuk vinden, zo komen sommigen er rond die leeftijd achter wat ze écht fijn vinden op liefdesgebied.

Ik heb zelf ook een aantal van dergelijke gevallen gezien. Inclusief een vader van drie kinderen die zich op zijn 45e liet scheiden van zijn vrouw, en zich liet ombouwen tot vrouw.

Dat geeft helaas een hoop persoonlijk leed, zowel bij de persoon zelf als bij de direct betrokkenen. Het zou beter zijn geweest als deze mensen al veel eerder hun ware roeping cq hun ware identiteit hadden (h)erkend.

Laten we homosexuelen gewoon accepteren, of we het nu als afwijking zien of als natuurlijke variatie. Dat voorkomt een hoop diepe ellende.