Is bdsm een behoefte die je kan onderdrukken of is het iets waar je toch elke keer weer naar op zoek gaat omdat die drang te groot is?
Ik ben er achter gekomen dat mijn man waar ik samen een dochter mee heb, een afspraak had staan voor een bdsm meesteres. Voordat wij een relatie kregen(8 jaar geleden) heeft hij al eens een bdsm sessie ondergaan, hier heb ik nooit van geweten. Ik heb hem nu "betrapt"op deze afspraak en hij zegt dat hij fout zit en dit niet wil en echt voor zijn gezin wil gaan. Maar in hoeverre is dit een verkeerde keuze van hem geweest,want is het niet een bepaalde drang die misschien toch altijd weer de kop op komt steken? De bdsm wereld is voor mij absoluut een ver van mijn bedshow, niet mijn ding en zal dat ook nooit worden. De enige versie om samen verder te kunnen gaan is dat hij 100% eerlijk is en zich niet meer in die praktijken begeeft, maar is dat reëel? Wie heeft hier ervaring mee ?
Nee je kan beter afspraken hierover maken met hem. Je kan bv stellen dat er geen sexuele handelingen mogen plaats vinden. En als hij behoefde heeft aan een sexuele ontlading dat hij dat thuis doet.
Misschien. Samen praten met de meesteres. Want zij zal alle grenzen altijd bewaken. ( het gaat haar ook niet om de sex)
Praat er eens echt met hem over en probeer een oplossing te vinden.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.