ik ben een boek aan het schrijven over seksueel misbruik, kan ik hier echt alles inzetten wat me overkomen is of moet ik dit nuanceren?

Het is zo gebeurd. Als jij daarover wilt schrijven, hoef je geen details weg te laten of dingen te nuanceren. Verdrietig genoeg gebeuren er op deze wereld verschrikkelijke dingen. Als je bijvoorbeeld een autobiografie leest van een oorlogsslachtoffer, staan daar ook dingen in die bijna te gruwelijk zijn om over te willen lezen. Maar het is zo gebeurd, en misschien sluiten we met z'n allen wel te vaak onze ogen voor alles wat er gebeurt en wat wij niet prettig vinden om te zien. Laat je daar niet door weerhouden. Schrijf eerst je verhaal op, en daarna kun je samen met een goede vriend of vrienden, of met potentiële uitgever, eens na gaan denken over welke doelgroep je wilt bereiken met je boek, en of je daarom bepaalde dingen nog wilt herschrijven - of juist niet.

Het enige waar je aan moet denken, is de privacy van de betrokkenen. Zeker wanneer het gaat om mensen die nooit veroordeeld zijn, want dan zou jij er behoorlijk door in de problemen kunnen komen. Ik zou dan, als ik jou was, niet alleen de achternamen weglaten, maar ook voornamen wijzigen en bepaalde details veranderen. Iemand die in de jaren '80 één hoog boven woonde met vrouw en vier kinderen is misschien te herkennen door de omgeving, maak je er een alleen wonende weduwnaar van in een rijtjeshuis, dan wordt het al heel anders. Gezinsgrootte, beroep, herkenbare karaktertrekken: dat zijn allemaal dingen die je kunt wijzigen. Voor de rest hoef je wat er gebeurd is niet te nuanceren, alleen de personen zul je misschien wat meer onherkenbaar moeten maken.

Toegevoegd na 4 minuten:
Het enige waar je m.i. aan moet denken met heel expliciet omschreven seksuele handelingen is dat je het risico loopt dat juist mensen die opgewonden raken van het idee van seks met kinderen je boek graag gaan lezen. Dat is wat ik bedoel met nadenken over voor welke doelgroep je schrijft. Ook maakt het uit of de seksuele handelingen de boventoon voeren, of dat je veel meer schrijft over je eigen gevoelens en je eigen leven, en dat daar de meer expliciete beschrijvingen alleen een onderdeel van zijn. Maar ik denk dat je eerst gewoon je verhaal op moet gaan schrijven, zonder in je hoofd te hebben wie je er precies mee wilt bereiken. Als dan blijkt dat bepaalde dingen wat overheersen, kun je dat achteraf nog wijzigen, en het is goed om daar dan ook met anderen over te spreken die er met een frisse blik naar kijken.