Hoe komt het dat als sommige mannen een gesprek met een vrouw aanknopen ze weldra het gevoel krijgen dat ze ermee mee willen vrijen ?

Wat meespeelt is het feit dat de vrouwen waar mannen mee naar bed gaan, altijd vriendelijk tegen hun zijn.

Als een man een gesprek aanknoopt met een vrouw en die vrouw is vriendelijk, dan kan de man het onderscheid niet meer maken. Hij denkt dan wat is ze aardig, ze zal wel met me naar bed willen.

Maar vrouwen zitten anders in elkaar. De man weet niet, dat bij een kennismaking met een vrouw, het laatste waar die vrouw aan denkt, sex is. Zij hoeft wat haar betreft niet duidelijk te zijn over afwijzing ze denkt helemaal niet aan sex. Dat komt niet in haar op.

Terwijl bij een man sex het eerste is waar hij aan denkt als hij een min of meer aantrekkelijke vrouw ziet.

Ook als de man de vrouw langer kent blijft dit probleem bestaan omdat vrouwen erg onduidelijk zijn. Niet direct in hun afwijzing. Ze willen alles met de mantel der liefde bedekken.

Terwijl de man, al heeft de vrouw honderd maal gezegd "ik wil niet met je naar bed" altijd hoop blijft houden.
Bepaalde mannen zullen een afwijzing niet accepteren. Dat wordt mede veroorzaakt doordat ze (in hun perceptie) op het verkeerde been worden gezet.