wat is de beste plek om een man aan te raken?

Schouder vind ik zelf toch het beste, arm eigenlijk ook wel.

Het verschilt per man allemaal. Maar de meesten de rug of onderrug het fijnst.

Dit klinkt allemaal nogal bedacht. Zeker in combinatie met je andere vraag zou ik zeggen: volg je intuïtie, wees spontaan, en geef hem veel aandacht. Als hij daar niet op reageert wordt het niks tussen jullie.

Als het niet sexueel bedoeld is, dan is het afhankelijk van de relatie. Sommigen zijn al heel snel van het aanraken, al bij het eerste gesprek een hand op de arm.... tja, dan krijg ik persoonlijk al snel het idee dat er geflirt wordt (brede smile).

Als het gaat om iemand met wie je al bevriend bent, dan ligt dat natuurlijk anders. Dan is ook een omhelsing prima te doen.

Als het je vriendje is, dan kan eigenlijk elke plek. Ik vind het altijd wel fijn als ze mijn hand pakt, of haar hand in mijn kontzak steekt (maar dan niet degene waar mijn portemonnee inzit ;D)

me moeder vrijft wel eens aan de onderkant vn me vaders oor. zijn oorlelletje waardoor hij gaat lachen. de oor is dus voor de man een goede plek om te raken.

Borst vind ik wel aangenaam

Over zijn bol aaien.

Ik denk dat voor wat jij bedoelt de onderarm een fijne plek is om toch iets meer genegenheid te geven en niet direct erotisch te zijn.

Ik aai hem altijd vanaf zijn wenkbrouw tot aan zijn kin . En dan zegt die altijd daarna je houd van me
He, haha

Rug, been, arm, schouder

de bovenarm heen en weer wrijve

voor mij persoonlijk: ik vind het zalig als m'n vriendin heel even over m'n nek aait, zo net onder de haargrens, of als ze in het voorbijgaan even met een vinger van bovenaan m'n ruggengraat naar onder glijdt (tot een centimeter of 5 boven de broeksband).
van een 'gewone vriendin' zouden beiden wat mij betreft al wat ver gaan. Wat dan wel super fijn is is een 'zijdelingse knuffel'. Je weet wel, zo heup tegen heup even de arm rond de heup (maar dan wel heel kort). Weer iets dat alleen door écht goede vriendinnen kan zonder 'vervelend' te worden.
Een 'goede collega' (om zo een standaardvriendin maar even te benoemen) kan m'n genegenheid winnen door een eenvoudige schouderklop... maar verder mogen ze m'n 'persoonlijke ruimte' liever niet betreden...