duid twijfel aan je geaardheid meestal op homoseksualiteit (want je denkt niet voor niets?) of kan het ook gewoon door onzekerheid komen ??

Twijfel zegt niets. De meesten twijfelen wel een keer. Je weet immers dat ho le bi en he bestaat, dus als je een tijd geen liefje hebt gehad kan twijfel de kop op steken.
Ik zou me er geen zorgen over maken.
In de eerste plaats niet omdat er geen goed of fout in 'de keuze' zit, en ten tweede omdat je er uiteindelijk wel achter komt.

Ik denk, (maar niet gestaafd door enig wetenschappelijk onderzoek) dat relatief een groter deel van de "twijfelaar" uiteindelijk kiezen voor homosexualiteit.

Precies om de reden die je zelf aangeeft, dat je er aan gaat denken heeft meestal toch wel een reden.

Ik geloof er persoonlijk niets van dat iedereen wel eens twijfelt, ik geloof wel dat veel mensen er wel eens aan denken of zich er iets bij voor proberen te stellen maar daar komt volgens mij geen twijfel bij kijken

Maar goed, geen enkele regel geldt voor 100%, dus iemand die twijfelt wordt niet PER definitie homosexueel, die stelling gaat te ver

Ik weet dat veel mensen in hun puberteit of aan het eind daarvan twijfelen - maar dat kan misschien ook juist komen doordat ze denken al te weten 'wat' ze zijn. Als je overtuigd bent dat je lesbisch bent, kun je misschien ineens denken: maar waarom zouden mannen geen geschikte partner kunnen zijn? Paradoxaal genoeg meer als bevestiging van je lesbische geaardheid dan als 'echte' twijfel.
Zo kan een heteroman ineens vreselijk onzeker worden als ie een man knap vindt - maar dat zegt niets over zijn geaardheid.
Het kan natuurlijk zijn dat je twijfelt _omdat_ je echt twijfelt. En hoe je daar 'uitkomt' is niet te voorspellen - want je bent homo, hetero, lesbisch of bi. Er zijn mensen die jaren als homo geleefd hebben en daarna jaren als hetero leven, tot volle tevredenheid. Zijn ze dan eigenlijk bi? Of zijn ze veranderd? En maakt het wat uit?
Twijfel op zich zegt helemaal niets, alleen dat je op zoek bent naar wat je bent, een bevestiging van wat je al dacht, of misschien de ontdekking van een andere geaardheid - in beide gevallen is het goed.

Ik denk dat iedereen wel een beetje homoseksueel is. Zou iedereen niet eens verwonderd opkijken van een mooi persoon van hetzelfde geslacht dat langs komt paraderen!?
Twijfelen doet iedereen op een gegeven moment wel (of beter: nadenken over), maar ik kan toch met volle overtuiging zeggen dat ik 100% -nou ja, 99%- heteroseksueel ben!