Is het wetenschappelijk te verklaren waarom pedofilie voornamelijk bij mannen voorkomt?

De pedofiele vrouwen kunnen hun wensen makkelijker bij kinderen halen. Een moeder die knuffelt met een kind of er samen mee in bad gaat wordt openlijk geaccepteerd. Toch gaan ook vrouwen over de grens, maar dat is minder bekend. Die gedragingen zijn ook meer bedekt, vaak veel minder agressief. Ook gaan moeders soms emotioneel over de grens (bijv parentificatie, verwaarlozing, cliamen)
Jongetjes met moeders die seksueel/emotioneel over de grens gingen, ontwikkelen mogelijk eerder seksuele 'onwenselijkheden'.

Dit verklaart echter nog niet waarom het lijkt dat meer mannen zich seksueel tot kinderen aangetrokken voelen dan vrouwen.
Dit heeft m.i. te maken met het thema macht vs machteloosheid. Wanneer een man een seksuele stoornis ontwikkeld (veelal wegens factoren gelegen in de relatie met de moeder - waarmee ik de moeder overigens geen schuld toedicht) zal een gevoel van machteloosheid ontstaan, omdat seksualiteit iets is dat je met instemming van de ander doet. De man met een seksuele stoornis zal bij gebrek daaraan (dus bij gebrek aan een gelijkwaardige relatie) zijn machteloosheid op confronterende wijze ervaren. Ontstaat de stoornis in de jeugd, dan is de kans aanwezig dat de inmiddels volwassen man op seksueel/emotioneel gebied is 'blijven hangen' in de kindertijd. Jonge kinderen worden dan ervaren als 'gelijken'. Hersenscans tonen aan dat de pedofiel veel minder geprikkeld raakt door afbeeldingen van (naakte) volwassen dan door afbeeldingen van (naakte) kinderen. Dit is geen excuus, maar een constatering. Een deel van de pedofielen weten dat ze de grens overschrijden, maar dat maakt de drang er niet minder op. Die drang ligt verankerd in de (diepere lagen van de) hersenen. Het oordeel daarover ligt in een ander deel. Dus zelfs al weet een pedofiel dat het volstrekt onjuist is om aan een kind te zitten, dan nog blijft die drang bestaan. Een echt goede therapie is hiervoor helaas nog niet beschikbaar (los van fysieke ingrepen, maar dat bedoel ik niet).
Door de stoornis zal hij hiermee niet of niet gewenst mee om kunnen gaan. De macht die een man heeft wordt dan eerder aangewend om alsnog aan de (ongewenste/verstoorde) behoeften te voldoen.

Ik merk dat mannen en vrouwen op zich met dezelfde thema's worstelen, zoals angst, machteloosheid, onveiligheid e.d. maar dat mannen dat eerder in de buitenwereld oplossen (vechten, (seksueel) misbruik) en dat vrouwen dat eerder in de binnenwereld oplossen (bv eetstoornis, zelfbeschadiging).