Hoe kom ik van mijn angst af dat mijn partner misschien een stille alcoholist is?

De enige oplossing is eigenlijk door er met uw partner over te gaan praten. U vertelt dat uw relatie goed is, dus een gesprek over dit onderwerp moet mogelijk zijn. Probeer het gesprek open te laten verlopen, zonder dat u verwijten gaat maken. De kans dat uw man anders dichtslaat en alles gaat ontkennen is anders groot.

Probeer uw man zijn verhaal te laten doen. Als hij inderdaad drinkt, wat zit er dan achter dat hij dit stiekem doet. Hoeveel drinkt hij en drinkt hij omdat hij gewoon af en toe zin heeft in een borrel, iets waar niks mis mee is, of zit er meer achter. Drinkt hij om stress te handelen of iets anders. Pas als dit allemaal open op tafel komt, kan er eventueel gewerkt worden aan een oplossing.

Ik ben van mening dat een borrel thuis drinken niet verkeerd is. Beter thuis drinken dan in de kroeg.

Als u ook deze mening heeft, kunt u dit uw man vertellen. Zijn eventuele neiging, om stiekem te drinken is daarmee misschien wel weggenomen.

Zoeken naar de verstopte fles lost in elk geval niks op. UW man zal zich betrapt voelen en zal waarschijnlijk in de verdediging schieten. Daarmee is een goed gesprek waarschijnlijk meteen onmogelijk gemaakt.

Tot slot, vertel uw man eens goed, hoeveel u van hem houdt. Uit uw verhaal hierboven blijkt wel hoe zeer u op hem gesteld bent. Zal hem vast goed doen, om dit te horen. Kan een hele mooie opening zijn voor een mooi en verhelderend gesprek.

Als je slechts 1 keer in het verleden alcohol in de adem van je man geroken hebt en daarnaast ook geen lege flessen of iets anders vindt is de kans dat hij een alcoholist is heel erg klein. De geur van alcohol verstop je niet zomaar en een alcoholist zorgt er echt wel voor een fles in de buurt te hebben.

Dus, maak je geen zorgen!

Maar vraag je af waar jouw angst vandaan komt? Ken je mensen met alcoholisme?

Je omschrijft de situatie mooi compleet! Zo krijg je vanzelf ook degelijke antwoorden, waar je misschien mee verder kunt.
Het belangrijkste in de gegeven situatie is, dat je open en eerlijk je vermoeden uit.
Laat weten dat je je zorgen maakt, zonder er meteen een enorm gewicht aan te hangen.
Zelf zou ik aangeven dat vooral het (eventueel) stiekeme me hoog zat. Je kunt ook gezellig samen iets drinken. En als dat een beetje veel is, kan dit ook openlijk besproken worden, wanneer er bv onverwacht auto gereden moet worden. Stille drinkers (met een auto) lopen het risico (om te blijven verbloemen) aangeschoten te gaan rijden. Een kind moet plots opgehaald of naar de dokter, oma belt van het station , bedenk maar wat.
Als daar iets misgaat heb je de poppen pas echt aan het dansen. Ik ken verschillende situaties waar dit fatale gevolgen heeft gehad.
Voorlopig zou ik er nog niet al te veel omstandigheden bij betrekken om e.e.a. te duiden. Dan wordt het namelijk zo ' zwaar' en zal weerstand groot zijn om erover te praten. Beperk je voorlopig tot je vermoeden van stil drinken en geef precies aan waar je het aan merkt en waar je bang voor bent.
Maak dit een doel op korte termijn. De rest komt wel. (of niet..)

In mijn ogen, als iemand alcoholist is, zal dit problemen veroorzaken en in jouw verhaal lees ik helemaal niet over dat er problemen zijn. Je beschrijft alleen een aantal lichamelijke symptomen dat ook past bij dronken zijn misschien, of dronken geweest zijn.

trillende handen, binnensmondspraten, kan best een symptoom van migraine zijn. Zoete adem, tja, alcohol ruik je wel, zoet of niet zoet.

Dus eerlijk gezegd lees ik het niet in je verhaal terug dat hij alcoholist zou zijn.

Je zou hem idd wel kunnen vragen dat je (vanwege je verleden misschien) wat onzeker wordt als je dat en dat en dat bij hem merkt... en dat je je afvraag hoe dat komt (leg geen antwoorden in de mond!)

Lastig. De meest basale vorm is het erover communiceren en dat is moeilijk als er vanuit oordelen wordt gesproken zoals mogelijk drankgebruik. Is de geur van de adem inderdaad een drankadem of niet? Een lieve man is het waard om in te investeren. Er zijn gespreksvormen die met respect en mededogen een hoop kunnen open gooien. Een hele goede vorm is het principe van "Nonviolent Communication" of zoals het gelijknamige boek heet "Geweldloze communicatie" van Marshall Rosenberg. Mogelijk geeft deze communicatiestructuur handvatten om iets bespreekbaar te maken. Een grote valkuil in bejegening is om dat te doen vanuit een oordeel die je niet hebt getoetst en spreken met de vermanende vinger. Dat wordt vaak strijd en een lange tenen gesprek. Praat vanuit de ik-vorm en reageer op wat je objectief hoort en ziet. Spreek jouw zorg uit en wat je wilt zonder dwang. Heel veel succes, inspiratie en geluk!

Ik vraag me af: zou hij misschien gewoon lichamelijk iets kunnen mankeren wat jullie niet door hebben?
Je ruikt en vindt geen alcohol.
Trillerige handen, binnensmonds praten en migraine, kunnen bij elkaar opgeteld misschien wel symptomen van een kwaal zijn. Iemand met suikerziekte ruikt soms ook anders. Zoete adem heb ik daarbij weliswaar nog nooit gemerkt, maar het bestaat dus wel dat je geur verandert door dat er chemisch iets aan de hand is in je lichaam.
Je kunt gewoon deze dingen met hem bespreken en zeggen dat je je een beetje zorgen maakt, of hij misschien eens naar de huisarts moet?
Gefeliciteerd met jullie goede huwelijk! Geweldig.
Je maakt je zorgen. Je bent zeker niet rijp voor de psychiater, maar het is natuurlijk wel aannemelijk dat je de oorzaak van deze symptomen zoekt in iets wat je al eens hebt meegemaakt.
Maar houd er rekening mee dat het aan iets anders kan liggen.
Het is in elk geval niet zo dat er helemaal NIETS aan de hand is, dus bespreek het en doe er iets aan.
Veel sterkte en succes ermee.

Er werd al aangegeven dat je het met jouw man moet bespreken. Ik benadruk duidelijk dat je niet moet gaan praten vanuit zijn "alcohol gebruik". Breng jouw onzekerheid aan de orde. Je houdt van jouw man en wil niet dat er iets ergs met hem gebeurd. Wanneer je met hem gaat praten over zijn "alcohol probleem" dan is er een goede kans dat hij dicht slaat en dat hij er niet met jou over wil praten. Wanneer je het met hem over jouw onzekerheid gaat hebben is de kans groot dat hij je wilt helpen en dat hij van jouw onzekerheid af helpt.

In het verleden heb ik ook migraine aanvallen gehad, de lichamelijke symptomen lijken er veel op. Geloof me een migraine aanval is iets heel anders dan een kater. Misschien is het goed wanneer je aan hem vraagt of hij een arts wil bezoeken voor zijn migraine. Het doet jou toch ook zeer wanneer hij migraine heeft.

Dit is inderdaad moeilijk..je geeft aan dat je gelukkig bent en eigenlijk alles goed gaat, behalve dan dat je vermoed dat je partner daar een geheim draagt. Het probleem is namelijk, mocht je gelijk hebben,je partner zijn drankprobleem binnen bepaalde grenzen houdt omdat t niet mag opvallen.Zou alles open komen dan kunnen die grenzen wel eens weg vallen.Wat is het je waard?Wil je zeker zijn dat hij niet drinkt, dan zou ik t aankaarten.Vind je het wel goed zoals het gaat maar jammer dat er een geheim is, laat dan weten dat je er open voor staat zonder echt te laten weten dat je het al weet. Lieg desnoods dat je het hebt gedroomd, en vertel er bij hoe je zou reageren als het echt zou zijn.Nodig hem uit om te praten,val hem nooit aan.Alcoholisme is een ziekte geen misdaad.Heel veel sterkte en wijsheid..