Heeft er iemand tips hoe ik kan stoppen met twijfelen aan mezelf?

Ik herken het, ik heb hier ook last van. Waarschijnlijk is de beste oplossing, gewoon doen wat goed voelt. En niet te veel nadenken.

Probeer gewoon jezelf te zijn, en probeer ook gewoon te accepteren wie je bent. Als je o.a. vraagt "wat moet ik voelen?", daar kan niemand je een antwoord op geven. Je moet gewoon voelen wat je voelt. Maar om daar zoveel over te tobben lost niet zoveel op.

Als je niet weet hoe je je moet gedragen t.o.v. anderen, zoals je schrijft, is het misschien eens goed om met die "anderen" daarover te praten. Misschien kom je dan tot de ontdekking, dat het helemaal niet zo nodig is, om daar zoveel over na te denken, omdat die "anderen" jou gewoon accepteren zoals je bent.

Je kunt je ook eens proberen voor te stellen wat er precies gebeurt, als je morgen naar Australie emigreert. Zullen je familie en vrienden dat prima vinden, of zullen ze je erg missen? De kans ik groot dat het optie 2 is.
Jij bent dus belangrijk voor de mensen om je heen. Probeer daar eens over na te denken, ipv steeds maar te twijfelen aan jezelf. Zoek afleiding, doe leuke dingen, geniet van wat je hebt en wie je bent, en probeer vooral niet alles 100% goed te doen. Want dat kan niemand.
Succes!

Je pluspunten en je minpunten naast elkaar zetten op papier.

Dan kijken wat je kan veranderen aan je minpunten.

Vervolgens kijken naar je pluspunten en daar op verder bouwen.
Dat kweekt vanzelf---als je ervaart dat je goed bent in bep. dingen--- zelfvertrouwen.

Ook met goede vrienden/vriendinnen of gewoon iemand die je in vertrouwen kunt nemen,over je twijfels praten.

En mochen je twijfels te maken hebben met een nare gebeurtenis uit je verleden: zoek dan in ieder geval óók daarnaast professionele hulp of begeleiding.

En dan vooral ook: probeer daarnaast ook de leuke dingen van 't leven op te zoeken,dingen waarvan jij houdt om te doen,dan ga je je ongetwijfeld daardoor ook beter voelen.

Toegevoegd na 56 seconden:
mochen=mochten

Het is inderdaad heel vervelend als je je gedachtestroom niet stop kan zetten, zeker als die gedachte negatief van aard zijn of als ze je aan het twijfelen brengen. Je weet zelf al dat je niet een stevig en stabiel beeld hebt van jezelf.

Je zou kunnen proberen terug te denken aan momenten in je leven dat je je beter voelde over jezelf en mogelijk niet zo'n last had van die gedachten. Op een dag zou je kunnen opschrijven wat je leuk vond en/of wanneer je volgens jezelf goed hebt gereageerd op een persoon of een situatie. Je kan je dan concentreren op wat goed gaat in plaats van te denken aan wat er niet goed zou zijn.

Bedenk wel dat iedereen wel eens onzeker is. Iedereen maakt wel eens 'fouten', zegt wel eens iets 'geks'. Dat is menselijk en maakt je juist leuk!

En nog even over het voelen: hoe je je voelt is hoe je je voelt. Daar kan je niets aan veranderen. Zo mag je je voelen en daar heeft niemand iets over te zeggen!

Wat je beschrijft is niet vreemd. Ik heb daar ook erg last van gehad en heb er gelukkig ondertussen veel minder last van (gedachtestromen blijven er altijd, maar ik voel me er niet meer rot of onzeker door). Op een gegeven moment ben ik gaan beseffen dat ik prima ben zoals ik ben. Hiervoor heb ik wel naar mijn omgeving duidelijk moeten maken hoe ik me voel en dat ik hier last van kan hebben.

Zoek je zelf broeder is een liedje van het simplistisch verbond. Dat wil ik jou ook meegeven. Het is veel belangrijker dat je trouw aan jezelf bent dan dat je je gedraagt zoals mensen van je verwachten. Jij bent de bepalende factoor in je leven. Niet iedereen die je tegen komt zal je aardig of leuk vinden. Nou en je kan niet met iedereen bevriend zijn. Er moeten ook mensen zij die niet zo bij je passen. Accepteer dat. Andere mensen zijn niet beter dan dat jij bent. Andere mensen horen niet te bepalen hoe jij moet leven. Andere mensen hoeven geen grip op je hebben. Je bent goed zoals jij bent. Jij, jij en jij alleen bepaald je leven. Wanneer je zo leert te leven kan je pas je geluk vinden want het geluk zit in jezelf. Leef, leef en leef jou leven want jij bent de enige die jou leven kan leven.

goed om je heen kijken naar al die andere belachelijke mensen, dan val jij heus wel mee!

kom je eigenlijk veel buiten?dat is een goede afleiding tegen piekeren.en je gedraag je tegenover anderen zoals je bent.maar als ik het zo eens lees allemaal,lees ik een persoonlijkheids stoornis,teminste daar lijkt het op.en het heeft bij jou de overhand genomen.overleg dit met je huisarts.en als je je vraag kunt uitprinten,neem je die mee.
sterkte!!

hoi hoi, ik herken me hier heel erg in, eigenlijk wel in alle dingen wat je allmaal opsomde, ik ben zelf ook een hele erge denker en dat zorgt er ook voor dat je soms dus ook zo vol bent van al het denken( dus ook je overzicht over je gedachten soms even kwijt bent ) .... wat ik afgelopen tijd over heb gedacht is..: ik heb ook m'n twijfels over mezelf, MAAR is dat om jou zelf of mijzelf, of omdat je je zo door andere onzeker voelt?? een vraag voor jou om misschien over na te denken over jou als jou persoon zelf.. ( waarvan mijn mening is dat het goed voor jou is voordat je het volledig op je zelf betrekt ).....:* laten mensen jou je zo denken over jezelf dat je niet weet wie je bent omdat je je zo anders voelt dan de meeste mensen?*.* vind jij dat je als persoon goed bent voor anderen maar zie of voel je dat je niet word geaccepteerd waardoor jij dus gaat denken en twijfelen en dat jij je moet buigen door allerlei bochten om te passen in het meest "normale"?*

maar je weet je binnenste en JIJ voelt dat er niks mis met jou is( ondanks ) je "anders" bent of even door alles jzef niet meer ziet.. daar moet je niet onzeker over zijn of twijfelen want er is niks mis met jou!!! echt niet..wie zegt dat de minderheid( WIJ, dus die mensen die ANDERS zijn ) raar of ander of niet "normaal" zijn..

maja :$ hiih heel verhaal van mij hahah that's me:P

maar hoop dat je er wat aan hebt..;)

Een van de grote valkuilen hierin is vooral bezig te zijn met:
Hoe vind ik dat ik over wil komen voor een ander?
Heb het lef om iemand met jou mee te laten kijken en te zien wat nou precies bij jou het patroon is. Wat is het onderliggende waarom je zo aan het ratelen bent in jouw bovenkamer. Welke behoefte ligt daaronder. Je kunt verschijnselen pas oplossen als je weet wat de onderliggende oorzaak is. Daar is echt geen psycholoog voor nodig. Een goede coach kan je zeker ook op weg helpen.