Mijn zoon van 10 heeft Asperger. Hoe leg ik hem uit wat dat is?

Zeg hem dat het een aandoening is waardoor hij anders is dan de rest. Dat hij de komende jaren wel een paar keer naar het ziekenhuis moet voor een paar onderzoekjes. (Maak het minder erg door te zeggen ''Maar na afloop krijg je een snoepje'' o.i.d.) Vertel niet alles in 1 keer, maar verspreidt het over dagen of weken. Vertel pas een gevolg van de Asperger als hij daar mee te maken heeft gekregen, en hou het zo lucht en positief mogelijk.

Er schijnen aardig wat kinderboeken te zijn die met leuke verhaaltjes uitleggen hoe "speciaal" ze zijn.

Toegevoegd na 3 minuten:
http://www.ouderalleen.nl/info/item.php?id=559

Alleen al dat hij Asperger heeft, geeft aan dat hij niet dom is. Je kunt dus een gewoon gesprek met hem aangaan. Neem van mij aan dat hij best als wel weet dat hij anders is dan anderen.
Leg hem uit dat intelligentie er in verschillende vormen is. Vertel hem op welke punten hij uitblinkt (ik weet niet wat dat is, iedere persoon met Asperger is verschillend, misschien onthoudt hij makkelijk, heeft hij een specifieke interesse of praat hij veel en makkelijk).
Vertel hem dat hij daarnaast ook een gebied heeft waar hij wat minder "intelligent" is, en dat is het omgaan met andere mensen. Gelukkig kan hij dat, met zijn intelligentie, wel leren (voor een groot deel). Vertel hem dat hij op cursussen kan en begeleiding zal krijgen (ik neem aan dat je daarvoor gaat zorgen...).

Verder heeft hij vooral veel mogelijkheden. Met zijn intelligentie en de juiste begeleiding komt hij er wel.

... ik heb zelf een zoon van bijna 13 met Asperger. In september gaat hij naar 2 Atheneum. Veel begeleiding heeft hij wel nodig omdat hij niet zo handig is in plannen en onverwachte situaties hem vaak opbreken, maar leren kan hij als de beste.

Toegevoegd na 4 minuten:
Ik lees nu je toevoeging, dat je het al vanaf zijn 4e weet. Vraag me af of je het niet eerder met hem erover hebt gehad. Mijn zoon weet precies wat hij heeft. Hij heeft vorig jaar zelfs zelf een spreekbeurt gehouden erover, zodat zijn (nieuwe) klasgenootjes ook op de hoogte zijn. Dat helpt altijd enorm, want zo houden ze meer rekening met hem.
Mijn zoon heeft ook wel eens verdriet omdat hij weinig aansluiting heeft, maar hij is vooral trots op het feit dat hij anders is (een nerd zoals hij zelf lachend zegt) en vooral ook op wat hij allemaal wel kan.

http://www.bol.com/nl/s/algemeen/zoekresultaten/N/0/No/10/Ntt/asperger/Ntk/media_all/Nty/1/index.html

Hier kun je alle boeken zien die met Asperger te maken hebben. Ik had toen zelf een boek over autisme met een oranje kaft. Het was eigenlijk voor volwassenen, maar mijn nu elf-jarige dochter met Asperger kon al zeer vroeg Avi 9 lezen en begrijpen dus voor haar was dat boek prima. Ik weet niet hoe jouw zoon zijn taal heeft ontwikkeld? Kinderen met Asperger zijn uitermate intelligent. Meer tot hoogbegaafd... Misschien moet je hem dat gewoon eens laten lezen op Wikipedia?

Als ze taalkundig sterk ontwikkeld zijn absorberen ze boeken :) succes :)

Toegevoegd na 55 minuten:
Ook in de Bieb is er veel te vinden...

Als je het moeilijk vindt kun je ook hulp krijgen vanuit MEE. Bij hen werken pedogogisch ondersteuners die op een duidelijke en voor kinderen begrijpelijke taal dit kunnen uitleggen middels boekjes, cursussen. Er zijn trouwens ook oudercursussen hoe hier beter mee op te 'leren' gaan en ervaringen te delen.
Kijk even op de site van MEE voor meer info.

Wat hij met 10 jaar zou moeten weten is, dat hij niet goed kan zien wat een ander vind van wat hij doet omdat hij gen gezichten kan lezen (hij ziet emoties i het gezicht niet goed) Omgekeerd vertoont hij zelf ook verminderde gezichtsuitdrukking (mimiek0 waardoor anderen soms denken dat hij boos is.
Deze misverstanden leiden vaak toto de kenmerkende ruzies, omdat zijn intenties niet begrepen worden en hij de beleving van anderen niet aan het gezicht kan zien.
Er is een SOVA training voor en sommige aspergers leggen die met goede resultaten af. Ze kunnen het echter vaak niet extrapoleren (buiten de training toepassen) en dan heb je er niet zoveel aan,
Misschien kun je hem zeggen dat anderen zelden boos zijn en anderen dat hij zelden boos is, ook als hij nors kijkt, hij is dan in gedachten.......
Als je hem er van uit leert gaan dat anderen zelden boos zijn al denkt het van wel, dan kan dat ontspanning geven, wat hem een vrolijker uitstraling oplevert.
Dit moet met veel geduld geïmplementeerd worden en leer je niet op een regenachtige woensdagmiddag....
Doet zich toch een geescaleerd misverstand voor, roep de groep betrokkenen dan bij elkaar en besreek het gezamenlijk, bovenstaande in acht genomen.
Als de miscommunicatie deels gekeerd kan worden is er een boel gewonnen. Succes en vooral sterkte....

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Hier vind je heel veel informatie

Zoek bij de bieb eens op het onderwerp asperger. Daar hebben ze boeken die ook geschikt zijn voor jonge kinderen.

Mijn zoon las op zijn 4de al de ondertitelingen mee op de televisie en las in het voorbijgaan van de juf al met gemak 15 letterige woorden, zij had dit nog nooit meegemaakt bij een kleuter. Hij werd voorleeskampioen van de basisschool toen hij in groep 6 zat en ze dit voor het eerst deden op school. Hij werd bij de kleuters al onderzocht omdat hij zo intelligent was maar ook erg alles geordend had. Hij kreeg ook jeugd fysio omdat hij geen bal kon vangen en niet zonder zijwieltjes wilde fietsen. Hier bleek dat hij aan een kant geen evenwicht had. Kortom, er waren allerlei aanwijzingen op ASS maar niemand kon er een vinger opleggen, want hij voldeed niet aan alle symptomen.Toen hij 9 was kreeg hij de diagnose Gilles de la tourette, vanwege de tics die hij had. Ik twijfel nog steeds aan deze diagnose en de psychologe bij nader inzien ook. Zij denkt ook sterk aan Asperger maar hij voldoet niet aan de hoofdsymptomen( ook niet bij Tourette trouwens).Hij is eigenlijk een makkelijk kind, niet obstinaat, niet agressief en snel begrijpend. Hij praat ook makkelijk over wat hem bezighoudt en ik hebdit ook altijd aangemoedigd. Ik lees hem als het ware als een boek.
Vriendjes, daar heeft hij nooit behoefte aan gehad en ik heb hem dan ook nooit ertoe gedwongen. Wel geprobeerd natuurlijk, maar hij vindt ze alleen maar dom.
Sociale vaardigheden ontbreken bij hem en het gekke is dat hij er op geen enkele school meegepest wordt, met zijn anders zijn. Hij is nu 15 en zit het liefst op zijn kamer en is bezig met allerlei projecten op een site waarvan hij inmiddels admin is. Er komen wel eens jongens of volwassen mannen langs om met hem over zo`n project of de site te praten of om hem beter te leren kennen. Soms komen ze zelfs uit België over en dit zijn dan op gegeven moment vrienden geworden. Hij weet dat hij anders is en omdat ik hem al vroeg heb uitgelegd wat hem zo bijzonder maakt, heeft hij het gevoel dat hij met veel talenten is gezegend en heeft daarom een positief gevoel over zichzelf. Wij willen als 'normale' ouders dat hij net zoals iedereen vrienden moet hebben, maar zelf heeft hij er geen enkele behoefte aan en dat heb ik inmiddels geaccepteerd. Kinderen zijn best uitgekookt hoor en wanneer ze een werkstuk moeten maken van school komen ze graag bij hem, want hij draait er zijn hand niet voor om en ze zijn zo zeker van een goed cijfer. Om hem te vriend te houden komen ze ook vaak aan de deur of hij zin heeft om mee te gaan zwemmen ofzo.