Kan je een traumatische gebeurtenis zo verdringen dat je het je niet meer kunt herinneren?

Waarschijnlijk niet of zelden. Er is geen bewijs dat verdringing (het volledig wegdrukken/vergeten van traumatische herinneringen) op grote schaal voorkomt.

Het is mogelijk. Maar dan zou je lichaam misschien nu al signalen afgeven, bijvoorbeeld doordat je moeite hebt met seksuele intimiteit.

Dissociatieve amnesie (ook wel dissociatief geheugenverlies) is een psychische aandoening. In het DSM-IV is deze stoornis ingedeeld bij de dissociatieve stoornissen. De aandoening werd vroeger psychogene amnesie genoemd.
Wie dissociatieve amnesie heeft, kan bepaalde herinneringen, vooral over zichzelf, niet terughalen. Dit gebeurt als verdedigingsmechanisme tegen gebeurtenissen die de psyche ernstig in verwarring brengen of schaden. Een episode kan enige minuten duren, maar in ernstige gevallen zelfs het hele leven. Er kan een groot aantal oorzaken ten grondslag aan de stoornis liggen, bijvoorbeeld (jeugd)trauma's, ongelukken of rampen, overlijden van een dierbare, oorlogservaringen of druggebruik.

J. N. Schreuder, psychiater en directeur van de Centrum ’45: "De meest schokkende ervaringen zijn vaak het meest verdrongen. In het algemeen krijgen veel oorlogsgetraumatiseerden er pas laat last van.”