Waarom wordt een (extreem) hoog IQ niet gezien als een handicap?

Een hoog iq hebben is geen handicap. Wat wel een handicap is zijn mogelijk de andere beperkingen die hierdoor zichtbaar worden. Als iemand heel slim is kan deze persoon te maken krijgen met bijvoorbeeld jaloezie en hierdoor uitgesloten worden. Om met deze uitsluiting om te gaan is namelijk weer een extra talent nodig. Het ontbreken van dat talent is wel een handicap, hetgeen weliswaar het gevolg is van een hoog iq maar niet noodzakelijk causaal.

Een (extreem) hoog IQ wordt niet gezien als een handicap - omdat de positieve gevolgen van een (extreem) hoog IQ lijken te overheersen in de huidige maatschappij. Bijvoorbeeld op het terrein van het volgen van een studie. Dan is niet sprake van een handicap maar van een voordeel. Althans dat is gebruikelijke stellingname.
Van een handicap is sprake bij een nadelige positie als gevolg van een lichamelijk of geestelijk gebrek of als gevolg van invaliditeit. (Definitie Van Dale.) Daarvan is bij een (extreem) hoog IQ niet per se sprake.
Dat in individuele gevallen een (extreem) hoog IQ wordt ervaren als een handicap is een vergelijkbare situatie als bij linkshandigen. Linkshandigheid heeft in de huidige maatschappij zeker verschillende voordelen (o.a. bij diverse sporten) hoewel de verkoop van artikelen/gebruiksvoorwerpen vaak alleen afgestemd is op rechtshandigen. Maar om linkshandigheid dan te bestempelen als een handicap, gaat te ver.

Bij een handicap gaat het om iets wat minder goed ontwikkeld is. Bij een hoog IQ is er iets juist meer ontwikkeld. Waar je in bepaalde situaties wel last van kan hebben.
Handicap: 'elk langdurig en belangrijk participatieprobleem van een persoon dat te wijten is aan het samenspel tussen functiestoornissen van mentale, psychische, lichamelijke of zintuiglijke aard, beperkingen bij het uitvoeren van activiteiten en persoonlijke en externe factoren.