Hoe ga ik om met mijn baan als buschauffeur en paniekaanvallen?
Hallo. Ik ben nu al 5 jaar buschauffeur en ik heb in mijn hele leven (32 jaar oud) nog nooit last gehad van angst- en paniekaanvallen. Die zijn afgelopen April ineens begonnen. Veel naar de huisarts geweest, bloedtesten gehad en zelfs MRI scan. Kwam niks uit dus het zijn inderdaad gewoon paniekaanvallen. Vervolgens schrijft hij me Oxazepam voor. Dat is leuk en aardig, maar onder invloed van die medicijnen mag ik geen bus rijden. Dus ik heb er niks aan. Psycholoog ben ik een paar keer geweest, maar die kon mij ook niet helpen. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik werk nu een poosje halve dagen, en de ene dag is er niks aan de hand en de dag erop word ik weer helemaal gek in die bus. Vandaag heb ik de passagiers ook gevraagd of ze alstublieft de volgende bus wilden pakken want ik zat trillend en bevend achter het stuur. Mijn baas begint het beu te worden merk ik. Maar ik wil echt mijn baan niet kwijt. Maarja ik zit daar in m'n uppie voor in die kabine met alle tijd van de wereld om mezelf gek te maken. Ik heb ademhalingsoefeningen geprobeerd, stress ballen, valeriaan tabletten. Niks helpt. Het gaat altijd hetzelfde: ik krijg spanningen, dat triggered mijn Prikkelbaar Darm Syndroom. Daar krijg ik vervolgens buikkrampen en diarree van. Maar omdat ik natuurlijk tijdens een rit nergens naar een toilet kan zit ik dus steeds met de angst dat ik die diarree niet binnen kan houden waardoor ik nog gekker wordt.
OF een andere huisarts zoeken als er geen andere behandeling voor komt.
Deze medicatie houdt in dat je niet kunt werken. Heeft huisarts hierover niets gezegd? Bedoelt huisarts dat je je ziek moet melden? Dan kom je bij de bedrijfsarts na een tijdje.
Nogmaals terug naar de huisarts. Schrijf je vragen eerst op en neem het lijstje mee, dan kan je niets vergeten.
op een gegeven moment bracht ik autobestuurders in gevaar doordat ik van mijn rijvak afweek zonder dat ik het doorhad, dat was het moment dat ik tegen mezelf zei "deze job doe ik niet meer!"
ook al deed ik het super graag en mis ik het maar als je andere mensen in gevaar begint te brengen stopt het gewoon & denk dat jij dat beter ook zou zeggen, als je busje vol zit en je hebt een aanval...
Alleen zou ik nog willen toevoegen dat een psycholoog degene kan zijn die je uitlegt hoe jouw probleem komt, maar wellicht moet je eigenlijk bij een psychotherapeut zijn om het probleem echt samen aan te pakken.
Je moet je in géén geval laten afschepen. Als iemand je hiervoor niet kan helpen, ben je domweg bij de verkeerde helper.
Jij hebt niet het verkeerde probleem, maar je hebt een (ook voor mij) herkenbaar probleem, dat meer voorkomt. Een ‘goed probleem’, waar je alleen nog de juiste helper voor moet zoeken. Tot je hem vindt!
(En ik reed tot mijn pensioen met 600 meter goederen achter mij aan – maar van opzij afwijken had ik dan weer géén last, @taillie ! )
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.