Wat gebeurt er in de hersenen als iemand al stil zittende zeer oude herinneringen ophaalt?

Het begint met een vorm van onderbewustzijn (het idee een beetje slaperig te zijn) en dagdromen. Uiterlijk ziet men je een beetje in de ruimte staren. Omdat de hersenen niet meer heel alert zijn op het NU, gaan alle opgeslagen gegevens (herinneringen) een zelfde waarde krijgen. Dit speelt zich af in de hippocampus. De rest van het verhaal gaat dus verder in de neurofysiologie.
Het lange-termijngeheugen slaat, zoals de naam het al zegt, gegevens langer op dan het korte-termijngeheugen. In principe slaat het lange-termijngeheugen de gegevens voor altijd op, zolang deze maar geregeld herhaald worden. Maar ook de belangrijkheid of een emotionele waarde die aan een gebeurtenis is gekoppeld speelt een rol bij de opslag.
Voor het terugroepen van herinneringen heeft het muizenbrein dus een tussenstop ingebouwd in het subiculum.
De hippocampus (rood, zie afbeelding) is onderverdeeld in verschillende gebieden die een rol spelen in het geheugen, waaronder het relatief weinig onderzochte subiculum.
Veel onderzoeken zijn gedaan aan het muizenbrein en gekoppeld aan onderzoeken aan het menselijk brein.