Hoe komt het dat de een intelligenter is dan de ander? Waarom zit daar verschil in?

Voor een deel is de intelligentie van iemand aangeboren.
Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat ten minste 20-40 procent van de intelligentieverschillen tussen individuen bepaald wordt door omgevingsfactoren.
Ook factoren als cultureel bepaalde ijver, socio-economische status en gezondheid kunnen leiden tot verschillen tussen gemiddelde IQ-scores bij diverse bevolkingsgroepen.
.
De hersenen
Hoewel algemeen aangenomen wordt dat intelligentie een eigenschap is van de hersenen staat het nog niet vast welke eigenschappen van de hersenen dit nu precies zijn. Sommige onderzoekers menen dat intelligentie niet op één plek in de hersenen zit, maar een eigenschap is van het hele brein. Er zijn echter ook studies die wijzen op de rol van specifieke hersengebieden. Zo blijkt bijvoorbeeld dat patiënten met beschadigingen in de prefrontale cortex vooral laag scoren op tests voor meer abstracte intelligentie. Een recent overzicht van 37 verschillende hersenstudies laat zien dat met name gebieden in de pariëtale cortex en frontale cortex een rol spelen bij intelligentie. Het betrof hier vooral studies naar algemene intelligentie. De onderzoekers vermoeden dat niet alleen de gebieden zélf van belang zijn, maar ook de integratie binnen het frontaal-pariëtale netwerk. Vooral de snelheid van informatieoverdracht via de onderlinge verbindingen, de z.g. witte stof zou daarbij een sleutelrol kunnen spelen. Dit laatste idee wordt bevestigd door recente hersenstudies waaruit blijkt dat bij intelligente personen sprake is van meer efficiënte verbindingen tussen verschillende hersengebieden. Deze verbindingen worden gevormd door bundels van zenuwvezels die lopen tussen delen van hersenen.

Intelligentie krijg je niet automatisch met je geboorte mee, dit moet je zelf ontwikkelen. De mate waarin je dit doet, wordt bepaald door vele factoren... het wezenlijke wordt bepaald door het aantal verbindingen die je door je hersenen laat maken. Hoe meer en hoe snel je hersenen bepaalde gebieden met elkaar verbinden, hoe hoger de intelligentie wordt.
Vooral creatief denken, ( m.n. oplossingsgericht) , zegt iets over de intelligentie van iemand. Hiermee bedoel ik ook dat iemand open moet staan voor nieuwe ervaringen, waardoor hij/zij er steeds weer bijleert.

Je kan bijv. professor zijn en alles weten op een bepaald gebied, als je in de rimboe gedropt wordt, dan kan je alleen van de inwoners aldaar leren hoe je moet overleven. Hier kan een hoogleraar zich dan zelfs nog ontzettend dom voelen.

Ook een IQ test zegt niet alles over jouw mate van inteligentie. Maak je veel puzzels op taalgebied en heeft dit jouw interesse, zal je juist met die vragen erg hoog scoren. Heeft deze test dan meer taal dan rekenvragen (waar je niet erg goed in bent) dan kan je toch een bovengemiddeld hoog IQ krijgen op de uitslag. Ook kan je door veel tests te doen, hieruit leren en een soort 'testslimheid'ontwikkelen.

Een kind dat al van nature nieuwsgierig is, zal meer leren dan een kind dat zich maar met enkele dingen bezig houdt en niet wordt uitgedaagd om iets nieuws te leren. Omgevingsfactoren en ook de cultuur waarin iemand opgroeit dragen bij aan iemands inteligentie. Goed onderwijs, gezond en genoeg voedsel, het leren spelen op een muziekinstrument enz. zijn zo van die zaken die helpen om de hersenen en intelligentie te ontwikkelen.

De grootte van je brein heeft wel invloed op je intelligentie. Maar de aard en het aantal verbindingen tussen je hersencellen is van veel groter belang. Breincellen moeten optimaal met elkaar communiceren. Hoe je die verbindingen verbetert? Door je hersenen te gebruiken.