Hoe blijf ik therapie consequent doen?

In plaats van jezelf op de kop te zitten omdat je het niet volhoudt, kan je beter eens bij jezelf invoelen waarom je het niet volhoudt.
Misschien brengt de therapie niet de verhoopte resultaten, dus verminderde je angststoornis niet.? Cognitieve gedragstherapie werkt zo een beetje als de moderne geneeskunde: het pakt de symptomen aan maar niet de oorzaken. Het is als vocht in de muren bestrijden met een dikke laag anti-vochtmiddel: je ziet het wel niet meer, maar je muren gaan verder aftakelen. Als er onder je angst een diepere oorzaak zit, is een andere vorm van therapie mogelijk beter. Gelukkig passen vele gedragstherapeuten de methodiek niet strikt toe en gaan ze ook wat dieper graven. Maar als jij eentje hebt die het wel strikt toepast, kan het zijn dat je hier op grenzen van de therapie botst en er geen resultaten van ondervindt.
Een ander voorbeeld; het helpt eigenlijk wel maar je wordt nog angstiger. Dit zie je ook vaak gebeuren. Het is ook logisch: angst is niet zomaar iets. Het is een reactie die je wil beschermen tegen gevaar. Je gaat ook wennen aan die angst. Probeert iemand die angst samen met jou weg te nemen, kan je onderbewuste in eerste instantie in verzet gaan. Het kan zeggen "hoho maar als ik niet meer angstig ben gebeuren er rampen", bijvoorbeeld. Deze periode gaat voorbij, daar moet je even door.
Of misschien vind je de therapeut niet leuk? Of is het nog iets anders, schaam je je bv. omdat je op therapie gaat? Dit laatste zie je in onze contreien vaak, en dat is heel heel verwonderlijk: een mens is lichaam en geest, geestelijke therapie is dus evenwaardig aan lichamelijke therapie.
Of misschien doet de therapie je wel goed maar heb je een weerstand tegen dingen die je goed doen, gun je het jezelf niet of heb je een "ik wentel me in mijn elende"-syndroom? Dan kan je eens nagaan welk voordeel dit voor je heeft (bv. aandacht).
Of misschien is er nog iets anders wat maakt dat je die therapie niet volhoudt...
Ga het eens na voor jezelf, en pak dan de oorzaak aan hetzij door een andere therapie/therapeut te zoeken, hetzij door het met je huidige therapeut te bespreken (naargelang de oorzaak die je in jezelf vindt).
Discipline is prima als je iets nieuws wil leren of je weerstand wil overwinnen (al ga je bij dat laatste ook best na waar hij zit). Discipline is niet ok als je daarmee iets blijf doen terwijl je er niet beter van wordt, of omdat je denkt dat je het moet doen enz.