Wat doen tegen deze angst?

Naar de psycholoog gaan is het beste wat je kan doen,bespreek ook of je best tijdelijk ook wat medicatie zou nemen.

Sta er eerst maar eens bij stil dat er behoorlijk wat gebeurd is de afgelopen tijd. Als je in het ziekenhuis belandt op verdenking van een TIA, is het heel normaal dat je daar enorm van schrikt en dat je ineens gaat nadenken over je eigen sterfelijkheid. En bij jou gebeurt dat dan ook nog eens terwijl je nog maar 19 bent. Wow. Daar zou iedereen toch angstig van worden?

Er zijn allerlei elementen aan zo'n ervaring die confronterend en beangstigend zijn: je lichaam werkt niet zoals het hoort en je kunt het idee hebben dat je lichaam je in de steek heeft gelaten. Je komt in het ziekenhuis terecht, zodat je ineens uit je eigen vertrouwde omgeving bent, afhankelijk wordt van zorgverleners en er allerlei vreemde handen en apparaten aan je lijf zitten. Zeker als je nog nooit eerder in het ziekenhuis hebt gelegen, kan dat heel heftig zijn om mee te maken. Dan was er bij jou ook nog sprake van een klacht waarbij het vermoeden was dat er iets potentieels levensbedreigends aan de hand zou kunnen zijn, en als dat inderdaad het geval was geweest, dan zat dat ook nog eens een keer in je hersenen: daar waar je persoonlijkheid 'woont', om het maar even zo te zeggen. Ik zou zeggen: huil maar lekker, soms geeft dat lucht.

De psycholoog kan je verder helpen om met je angsten om te gaan en ervoor te zorgen dat je uiteindelijk weer kunt functioneren. Maar het zal ook gewoon wat tijd nodig hebben: net zoals iemand na een ernstig ongeval tijd nodig heeft om weer te leren lopen en voor zichzelf te zorgen, heb jij na deze blijkbaar toch wel traumatische ervaring tijd nodig om weer te leren op je lichaam te vertrouwen en je leven weer op te kunnen pakken. Dat gaat niet altijd van de ene op de andere dag. Ik denk dat het prima dat je - zoals je schrijft in een reactie - voor de nacht een slaapmiddel neemt, zodat je in elk geval je rust krijgt. Met de psycholoog kun je uitzoeken of er dingen zijn die je paniekaanvallen uitlokken zodat je ze kunt verminderen, en je kunt technieken leren om minder te piekeren. Daarnaast zijn er misschien nog wel andere dingen die stress veroorzaken in je leven (en die wellicht ook te maken hadden met het ontstaan van je hyperventilatie?) en ook dát is iets waar je aan kunt werken en wat je angsten kan doen verminderen. Dat gaat wel lukken hoor, maar ook dat gaat niet van vandaag op morgen. Gun jezelf de tijd: herstel na een ziekenhuisopname kost soms tijd, zowel lichamelijk als psychisch. Sterkte bij de psycholoog straks!