Kan ik mentaal te snel zijn opgegroeid?
Vroeger was ik altijd snel van begrip, voelde me al iets volwassener dan andere kinderen en irriteerde me snel aan kinderachtig gedrag.
Ik heb niet echt de tijd genomen om echt een kind te zijn (qua gedrag) en werd al op jonge leeftijd vrij serieus. School ging voor spelen, ik maakte toekomstplannen en meer.
Het gevoel wat ik nu heb, is dat ik het zonde vind dat ik me nooit echt bewust als kind zijnde vermaakt heb. Zo te zeggen: "te snel opgegroeid".
Is dit iets wat meerdere mensen hebben, of is het een bekend probleem dat mensen spijt krijgen dat ze hun kindertijd niet optimaal benut hebben?
Kan ik letterlijk mentaal te snel opgegroeid zijn en hier spijt van hebben?
Nu vind je het jammer dat je je er niet bij aangesloten hebt. Maar je zou je diep ongelukkig gevoeld hebben wanneer je met hen gespeeld zou hebben.
Het gevoel dat je "iets" gemist hebt, wordt mogelijk ingegeven omdat je nu denkt dat je dat speelse toen wel gewaardeerd zou hebben. Alsof iemand je vertelt dat hij gisteren genoten heeft van de spruiten.
Je houdt niet van spruiten maar vind het jammer dat je ze gisteren niet ook gegeten hebt, " want dan had je ervan kunnen genieten" .
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.