Kan ik mentaal te snel zijn opgegroeid?
Vroeger was ik altijd snel van begrip, voelde me al iets volwassener dan andere kinderen en irriteerde me snel aan kinderachtig gedrag.
Ik heb niet echt de tijd genomen om echt een kind te zijn (qua gedrag) en werd al op jonge leeftijd vrij serieus. School ging voor spelen, ik maakte toekomstplannen en meer.
Het gevoel wat ik nu heb, is dat ik het zonde vind dat ik me nooit echt bewust als kind zijnde vermaakt heb. Zo te zeggen: "te snel opgegroeid".
Is dit iets wat meerdere mensen hebben, of is het een bekend probleem dat mensen spijt krijgen dat ze hun kindertijd niet optimaal benut hebben?
Kan ik letterlijk mentaal te snel opgegroeid zijn en hier spijt van hebben?