Is borderline na je 30ste over?

Nee, zo werkt het niet. Borderline is een persoonlijkheidsstoornis, en de consensus over persoonlijkheidsstoornissen is dat het een aandoening is die in principe ongeneeslijk is en ook niet vanzelf overgaat.

Daar is wel enige nuance in nodig: het onderscheid tussen de klinische syndromen (depressie, angst- en dwangstoornissen, etc.) en persoonlijkheidsstoornissen heeft geen wetenschappelijke basis en is relatief arbitrair. Voor alle psychiatrische aandoeningen geldt dat we het moeten doen met alleen beschrijvende diagnostiek: we zien bepaalde kenmerken, delen die kenmerken ergens in, en op basis van afgesproken criteria voldoet iemand wel of niet aan de eisen voor een bepaalde diagnose. Er is geen 'harde' basis in bijvoorbeeld laboratorium- of beeldvormend onderzoek waarbij objectief vast te stellen is dat iemand lijdt aan een bepaalde psychiatrische aandoening.

Dat alles betekent dat het best kan voorkomen dat iemand de diagnose borderline heeft en dat hij of zij na enige tijd niet meer voldoet aan de criteria voor de diagnose. Ook kan het zijn dat de ene clinicus een andere diagnose stelt dan de andere. In die zin is het dus mogelijk om 'er vanaf te komen', maar de vraag zou dan ook kunnen zijn of in die gevallen de diagnose wel juist is gesteld. Verder zijn er best wel behandelingen die bij borderline goede resultaten laten zien, zodat bij iemand de kenmerken en symptomen zo goed onder controle kunnen zijn dat de diagnose eigenlijk niet meer van toepassing is.

Maar dat borderline rond je 30e vanzelf overgaat, of dat je boven de 30 geen borderline kunt hebben, dat is echt onzin.