Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik me leven weer beter en leuker ga bekijken?

Je gevoel,van niet meer te willen leven zal overgaan...
Maar je hebt hier wel dringend hulp bij nodig.
Heel dringend.

Ga nu eerst praten met je ouders of iemand die je vertrouwt.
Maar dan een afspraak met je huisarts, deze kan je verwijzen naar een goede hulpverlener.
Wanneer je niemand in de buurt hebt, bel dan 113,

Het gebeurt vaak dat iemand ( even ) geen uitweg meer ziet of niet meer weet of het rottige gevoel over gaat.
Vooral wanneer je in de pubertijd zit, verandert er zoveel dat sommigen een moedeloos worden.

Kijk eens hier : https://www.113online.nl/contact

Wanneer je hulp zoekt en accepteert zul je het leven weer leuk gaan vinden.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ik zie nu dat het telefoonnummer moet zijn : 0900 0113

Neem contact op met de huisarts. Deze zal je doorverwijzen naar een psycholoog of eventueel een psychiater. Hiermee kan je gaan kijken waar het vandaan komt, en nog belangrijker, hoe je er af komt. Soms kunnen medicijnen een steuntje in de rug geven, als je hier zelf natuurlijk voor openstaat. Maar, het begint allemaal met een goed gesprek. Het wordt weer beter, echt waar, hou vol.

Sterkte!

Als 2002 in je naam je geboortejaar is, ben je dus 14, en zit je midden in de puberteit. Dat is een periode waarin je leven ongelofelijk meer dan kut kan zijn, zeker bij vlagen, en dat je helemaal in de knoop kunt zitten met jezelf.

Heel belangrijk is dat je daarover kunt praten, in het ideale geval met je ouders of vriendinnen, maar als dat even geen optie is, zoek dan in elk geval een professionele hulpverlener. Helaas is het probleem dat je noemt tegenwoordig ZO normaal, dat die vaak wel enorme wachtlijsten hebben. Dus naast het vragen om professionele hulp, is het zeker geen slecht idee om te kijken of je een beetje je ei kwijt kunt en vooral ook herkenning kunt vinden op diverse fora. (En niet op iets als Facebook, waar je vaak alleen maar - vaak sterk overdreven en zwaar uitvergrote - "hoogtepunten" uit eenieders leven te zien krijgt.

Jammer genoeg groeien jongeren in de overcommerciële wereld van vandaag de dag op met het idee dat het leven altijd en alleen maar 24/7 leuk MOET zijn, en dat het aan jezelf ligt of er iets mis is als het dat even niet is. Niets is natuurlijk minder waar, maar het kan wel even duren voor je dat zelf ook met je verstand kunt beredeneren, en omdat iederéén de schijn zo lijkt op te houden, kun je je ook heel eenzaam en "de enige" voelen met wie het NIET goed gaat en voor wie het leven NIET leuk is.

Keerzijde van de professionele hulpverlening is dat heel veel jongeren veel te snel, volslagen onnodig en vooral niet ongevaarlijk al heel jong aan de antidepressiva gezet worden, terwijl een luisterend oor, erkenning en begrip en vooral leren anders naar dingen te kijken en anders te denken veel betere (maar tijdsintensievere) oplossingen bieden. Laat je dus niet te snel pilletjes aanpraten.

Straks begint de school weer, heb je weer een nuttige dagbesteding (HEEL belangrijk ! Eind van de vakantie is niet voor niets een bekende depressie-periode, en die heeft NIETS met het over zijn van de vakantie te maken, maar alles met de lange leegte die je hebt "overleefd"), en leer je wellicht weer nieuwe mensen kennen. Richt je op je studie, hoe meer energie je daar in stopt, hoe groter de kans op een leuk leven later.

Dus zoek hulp, maar zoek vooral ook afleiding en input uit een positieve omgeving. En neem wat meer lichaamsbeweging ; dat doet wonderen voor je hoofd. Als een mens ergens helemaal zwaarmoedig van kan worden, is het wel hele dagen nutteloos rondhangen met niets te doen en geen lichamelijke activiteit.

Als ik dit zo lees, dan ben je in een behoorlijke depressie belandt en daar moet je iets aan doen. Niemand hier kan je ideeën geven of suggesties doen hoe jouw leven weer leuk kan worden. Al je zo depressief bent, dan zie je sowieso al niets zitten en heb je er de fut niet meer voor. Een depressie zuigt je namelijk helemaal leeg. Er zit je iets gigantisch dwars en het enige dat helpt is om erover te praten.

Jouw ouders zijn in eerste instantie de mensen die het beste met je voorhebben en zij zijn de aangewezen personen die je kunnen helpen, ondersteunen en deskundige hulp inschakelen. Iets wat in jouw geval wel nodig lijkt te zijn.
Lukt het jou niet om met hen te praten, dan kan je ook anoniem je verhaal kwijt. Het helpt al erg veel als je datgene waar je mee rondloopt eens van je hart kunt praten...het lucht al enorm op!

Kijk eens op deze site;
https://www.salusi.nl/waar-kunnen-kinderen-jongeren-anoniem-terecht-met-medische-vragen-en-problemen/

Er zijn meerdere mogelijkheden zoals je zult zien en meestal gratis voor jongeren. Deze mensen nemen de tijd voor je en kunnen je verder helpen om je leven weer op de rit te krijgen. Echt doen hoor en er niet langer mee rondlopen!

Je kan ook een moslima worden, dan zie je alles in het leven positief. En al zou je dan iets niet positief zien, dan zie je dat als beproeving/lesje om niet hetzelfde te doen.

Ik snap je gevoel wel. Ik heb het wel een keer gehad maar niet vaak. Ik heb mezelf ook wel is gesneden wat ik nu niet meer doe. Ook geloof ik in God, en dat is mijn steun in moeilijke tijden. Wat ik aan zou raden is om met iemand te praten. Ik heb zelf de app bible fit. Dat is een app waar je je gevoelens aan kunt tikken en daar is dan een bijpassend vers bij of verhaal bij, dat helpt mij heel erg. En onthoud alsjeblieft dat je kostbaar en waardevol bent, ook al heb je zelf dat gevoel niet.

stek je voor dat je geliefd word... door iemand
is die er niet?
draai het om
ga van iemand houden
maar laat deze persoon zijn wie hij of zij is
geniet ervan
en misschien straks samen genieten
ook al ben je er eerder door teleurgesteld
er zijn zoveel mensen op deze wereld
niemand kan zonder liefde
je geliefde is al geboren
nu nog uitvinden waar hij of zij is
niet gelijk de volle laag geven he
en dan leren van jezelf te houden
door die geliefde
snap je?
er bestaan mensen die alleen kunnen leven hoor
jij (nog) niet