Waarom doen schokkende beelden niks met mij?

Dat heet desensibilisatie ; je hebt er ZO veel naar gekeken, dat het je weinig tot niets meer doet. Dat weer terugdraaien is eigenlijk zo goed als onmogelijk. Zelfs als je er nooit meer naar zou kijken, en ineens weer iets te zien krijgt. Het "pad" in je hersenen om niet meteen alle alarmbellen te laten rinkelen, is stevig aangelegd en ingesleten.
Hetzelfde gebeurt ook bij mensen die bijvoorbeeld veel horrorfilms kijken, of, kwalijker, veel porno.

Je hebt dan op de lange duur meer en heftiger beeldmateriaal nodig om de zelfde reactie "uit te lokken" in je lichaam. Bij hele heftige bloederige beelden is het niet per definitie een ramp als je daar wat minder van schrikt en je minder slapeloze nachten hebt van een onverwachte "input", bij porno is het natuurlijk kwalijker als je niet meer opgewonden kunt raken van normale seks. Dat kun je dus beter vermijden ;-)

Er is dus niks mis met je, je hebt alleen een nogal heftige "therapie" gehad voor een kwaal die je niet had. Extreme angst of walging bijvoorbeeld, Maar het effect is wel dat dingen die een NORMALE angst of afkeer of walging moeten oproepen, dat niet meer doen. Dan betekent dat je bijvoorbeeld bij griezelfilms meer een verhaal nodig hebt dan iemand die (nog) kan "genieten" van een bloederige B-film. En dat je je bij beelden van bijvoorbeeld oorlogssituaties bewuster zult moeten inleven, omdat het beeld ZELF geen schokeffect meer teweeg brengt. Maar je realiseren welke verhalen er achter zitten, kunnen je echt nog wel een rotgevoel geven.

Toegevoegd na 2 minuten:
En om terug te komen op mijn waarschuwing uit de tweede alinea : dat meen ik. Als je NU al merkt dat je met je extreme fascinatie voor bepaalde beelden ZO snel desensibiliseert, probeer je porno-consumptie (waarvoor inmiddels ook de interesse begonnen zal zijn) zo minimaal en vooral zo NORMAAL mogelijk te houden, wil je een goede kans maken op een bevredigend seksleven later.